Για οτιδήποτε συμβαίνει στην κάθε εποχή και χρονολογία, υπάρχει η αιτία.
Το γιατί και πώς σήμερα ζούμε σε μία αντιανθρώπινη κοινωνία, εμείς ως
ορθόδοξοι Χριστιανοί, θα βρούμε τις απαντήσεις στο διαχρονικό και
αλάθητο βιβλίο της ζωής, που δεν είναι άλλο από την Αγία γραφή.
Μακάριοι πάντες οι φοβούμενοι τον Κύριο.
Τους πόνους των καρπών σου φάγεσαι. Μακάριος εί και καλώς έσται.
Τότε και μόνον τότε θα έχεις την πραγματικήν χαράν, όταν μια οικογένεια
χωρίς προβλήματα θα υμνεί και θα δοξάζει τον Θεόν. Τότε «η γυνη σου ως
άμπελος ευθυνούσα εν τοις κλίτεσι της οικίας σου, οι υιοί σου ως
νεόφυτα ελεών κύκλω της τραπέζης σου. Ιδού πως ευλογήσεται άνθρωπος ο
φοβούμενος τον Κύριον» Και είπεν ο Θεός: Ου καλόν είναι τον άνδρα
μόνον επί της Γης. Και έπλασε εκ της πλευράς του γυναίκα να την έχη
βοηθό. Σήμερον αδελφοί μου, παρατηρείται το κίνημα του φεμινισμού για
το οποίον όλοι γνωρίζουμε…
Τα αποτελέσματα γνωστά. Αντί της μητρότητας, η καριέρα… αντί της
μητρικής αγκαλιάς, οι παιδικοί σταθμοί και η «γυναίκα που
προσέχει το μωρό»…
Αλήθεια! Που πήγε η μητρική στοργή κι η αγάπη; Θυσιάστηκε για να «ελευθερωθεί» η μητέρα – σύζυγος από την οικογένεια της,
και να σκλαβωθεί σε ένα χώρο εργασίας. Είναι λυπηρό και σ’ αυτό
συμφωνούν όλοι οι ψυχολόγοι πως το παιδί όταν στερηθεί την αγάπη της
μάνας θα φέρει στο υπόλοιπο της ζωής του διάφορα ψυχολογικά προβλήματα.
Αν όμως η κάθε χριστιανή γυναίκα έχει ως πρότυπο την Παναγία μητέρα, θα
δει πως η μάνα η αληθινή, δεν αφήνει το παιδί της, αλλά πάντα το
ενδυναμώνει ψυχή τε και σώματι στην αγκαλιά της ποτίζοντας το με στοργή
κι αγάπη!!! Εδώ γεννάται όμως ένα μεγάλο ερώτημα. Γιατί η κακούργα αυτή
παγκοσμιοποίηση θέλησε να στερήσει στα παιδιά την φροντίδα και την
στοργή από την μητέρα τους;;; Δύο αγαθά που εξ αποστάσεως δεν δίδονται;
Ξεκινά λοιπόν η χριστιανή μητέρα και σύζυγος για την ποθητή εργασία –
καριέρα και αφού εγκαταλείπει την οικογένεια που ο Θεός της έδωσε,
εγκαταλείπει και το λόγο του Θεού. Θα ντυθεί χωρίς να ρωτήσει τη μάνα
Παναγία αν το ντύσιμο της αρέσει στον υιό της και Θεό μας, και δεν θα
ρωτήσει διότι η μόνη μέριμνα θα είναι, αν θα αρέσει στον εκτός της
οικογένειας κόσμο. Ο κύριος όμως μας λέει πώς «όποιος αγάπησε τον
κόσμο εμίσησεν εμένα, κι όποιος αγάπησεν εμένα εμίσησεν τον
κόσμο». (Προς αποφυγή παρεξηγήσεως να πούμε πώς όταν η Αγία
Γραφή ομιλεί για κόσμο εννοεί τα κοσμικά, τα ενάντια προς το λόγο του
θεού δρώμενα).
Πάμε τώρα να δούμε τι παραγγέλνει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
ΤΙ ΣΤΟΛΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ; ΑΥΤΗ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΠΟΥ ΙΚΕΤΕΥΕΙ.
Μα και η ενδυμασία μας στο ναό να είναι καλή από κάθε πλευρά. Να είναι
κόσμια (ευπρεπής) και όχι εξεζητημένη. Γιατί το κόσμιο είναι σεμνό, ενώ
το εξεζητημένο είναι άσεμνο. Αυτό ακριβώς μας παραγγέλλει και ο
απόστολος Παύλος, όταν λέει: «Θέλω να προσεύχονται οι άνδρες σε κάθε
τόπο, σηκώνοντας προς τον ουρανό χέρια όσια, χωρίς οργή και δισταγμό
ολιγοπιστίας. Επίσης και οι γυναίκες να προσεύχονται με αμφίεση σεμνή,
στολίζοντας τον εαυτό τους με σεμνότητα και σωφροσύνη, όχι με περίτεχνες
κομμώσεις και χρυσά κοσμήματα ή μαργαριτάρια ή ενδύματα πολυτελή, αλλά
με ό, τι ταιριάζει στις γυναίκες που λένε ότι σέβονται το Θεό, δηλαδή με
καλά έργα» (Α’ Τιμ. 2:8-10). Αν, λοιπόν, απαγορεύει στις γυναίκες
εκείνα που είναι απόδειξη πλούτου, πολύ περισσότερο απαγορεύει όσα
κινούν την περιέργεια, όπως τα φτιασίδια, το βάψιμο των ματιών, το
κουνιστό βάδισμα, τα παράξενα ρούχα και τα παρόμοια. Τι λες, γυναίκα;
Έρχεσαι στο ναό να προσευχηθείς, και στολίζεσαι με χρυσαφικά και
χτενίζεσαι επιτηδευμένα; Μήπως ήρθες για να χορέψεις; Μήπως ήρθες για να
λάβεις μέρος σε γαμήλια γιορτή; Εκεί έχουν θέση τα χρυσαφικά και οι
πολυτέλειες· εδώ δεν χρειάζεται τίποτα απ’ αυτά. Ήρθες να παρακαλέσεις
το Θεό για τις αμαρτίες σου. Τι στολίζεις, λοιπόν, τον εαυτό σου; Αυτή η
εμφάνιση δεν είναι γυναίκας που ικετεύει. Πώς μπορείς να στενάξεις, πώς
μπορείς να δακρύσεις, πώς μπορείς να προσευχηθείς με θέρμη, έχοντας
τέτοια αμφίεση; Θέλεις να φαίνεσαι ευπρεπής; Φόρεσε το Χριστό και όχι το
χρυσό. Ντύσου την ελεημοσύνη, τη φιλανθρωπία, τη σωφροσύνη, την
ταπεινοφροσύνη.
Αυτά αξίζουν περισσότερο απ’ όλο το χρυσάφι. Αυτά και την ωραία την
κάνουν ωραιότερη και την άσχημη την ομορφαίνουν. Να ξέρεις, γυναίκα,
πως, όταν στολιστείς πολύ, γίνεσαι πιο αισχρή κι από τη γυμνή, γιατί
έχεις αποβάλει πια την κοσμιότητα.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έστειλε σε μια πνευματική του θυγατέρα,
(την Ολυμπιάδα), την κατωτέρω επιστολή σαν «δώρο» για τον γάμο της, που
μόλις τέλεσε.
Η κατωτέρω επιστολή έχει βάθος Θεολογίας και ψυχολογίας. Και πάνω απ’
όλα δίνει στη σύζυγο πολύτιμες συμβουλές για έναν πετυχημένο γάμο.
Γράφει:
«Κόρη μου, στους γάμους σου εγώ ο πνευματικός σου πατέρας, ο Γρηγόριος,
σου κάνω δώρο τούτο το ποίημα. Και είναι ό,τι καλλίτερο η συμβουλή του
πατέρα. Άκου λοιπόν Ολυμπιάδα μου:
Ξέρω ότι θέλεις να είσαι πραγματική χριστιανή. Και μια πραγματική
χριστιανή πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται. Γι αυτό, σε
παρακαλώ, να προσέξεις την εξωτερική σου εμφάνιση. Να είσαι απλή. Το
χρυσάφι, δεμένο σε πολύτιμες πέτρες, δεν στολίζει γυναίκες σαν και σένα.
Πολύ περισσότερο το βάψιμο. Δεν ταιριάζει στο πρόσωπό σου, την εικόνα
του Θεού, να την παραποιής και να την αλλάζεις, μόνο και μόνο για να
αρέσεις. Ξέρε το ότι αυτό είναι φιλαρέσκεια, και να μένεις απλή στην
εμφάνιση. Τα βαρύτιμα και πολυτελή φορέματα, ας τα φορούν εκείνες, που
δεν επιθυμούν ανώτερη ζωή, που δεν ξέρουν τι θα πει πνευματική
ακτινοβολία. Εσύ, όμως έβαλες μεγάλους και υψηλούς στόχους στη ζωή σου.
Κι αυτοί οι στόχοι σου ζητούν όλη τη φροντίδα κι όλη την προσοχή. (…)
Με το γάμο, η στοργή και η αγάπη σου να είναι φλογερή και αμείωτη για
κείνον, που σου δώσε ο Θεός. Για κείνον, πού ‘γινε το μάτι της ζωής σου
και σου ευφραίνει την καρδιά. Κι αν κατάλαβες πως ο άνδρας σου σε
αγαπάει περισσότερο απ’ όσο τον αγαπάς εσύ, μη κυττάξης να του πάρεις
τον αέρα, κράτα πάντα τη θέση που σου ορίζει το Ευαγγέλιο.
Εσύ να ξέρεις ότι είσαι γυναίκα, έχεις μεγάλο προορισμό, αλλά
διαφορετικό από τον άνδρα, που πρέπει να είναι η κεφαλή. Άσε την ανόητη
ισότητα των δύο φύλων και προσπάθησε να καταλάβης τα καθήκοντα του
γάμου. Στην εφαρμογή τους θα δεις πόση αντοχή χρειάζεται για ν’
ανταποκριθείς, όπως πρέπει, σ’ αυτά τα καθήκοντα, αλλά και πόση δύναμη
κρύβεται στο ασθενές φύλο.
Θα ξερής, πόσο εύκολα θυμώνουν οι άνδρες. Είναι ασυγκράτητοι και
μοιάζουν με λιοντάρια. Σ’ αυτό το σημείο η γυναίκα πρέπει να είναι
δυνατότερη και ανώτερη. Πρέπει να παίζη το ρόλο του θηριοδαμαστή. Τι
κάνει ο θηριοδαμαστής όταν βρυχάται το θηρίο; Γίνεται περισσότερο ήρεμος
και με την καλωσύνη καταπραΰνει την οργή. Του μιλάει γλυκά και μαλακά,
το χαϊδεύει, το περιποιείται και πάλι το χαϊδεύει κι έτσι το καταπραΰνει
(…)
Ποτέ μη κατηγορήσης και αποπάρης τον άνδρα σου για κάτι που έκανε
στραβό. Ούτε πάλι για την αδράνειά του, έστω κι αν το αποτέλεσμα δεν
είναι αυτό που ήθελες εσύ. Γιατί ο διάβολος είναι αυτός, που μπαίνει
εμπόδιο στην ομοψυχία των συζύγων (…)
Να έχετε κοινά τα πάντα και τις χαρές και τις λύπες. Γιατί ο γάμος όλα
σας τα έκανε κοινά. Κοινές και οι φροντίδες, γιατί έτσι το σπίτι θα
στεριώση. Να συμβάλλης εκφράζοντας τη γνώμη σου, ο άνδρας όμως ας
αποφασίζη.
Όταν τον βλέπης λυπημένο, συμμερίσου τη λύπη του εκείνη την ώρα. Γιατί
είναι μεγάλη ανακούφιση στη λύπη, η λύπη των φίλων. Όμως αμέσως να
ξαστεριάζη η όψη σου και νά σαι ήρεμη χωρίς αγωνία. Η γυναίκα είναι το
ακύμαντο λιμάνι για το θαλασσοδαρμένο σύζυγο.
Να ξέρης ότι η παρουσία σου στο σπίτι σου είναι αναντικατάστατη, γι’
αυτό πρέπει να το αγαπήσης μ’ όλες τις φροντίδες του νοικοκυριού. Να το
βλέπης σαν βασίλειό σου,’και να μη συχνοβγαίνης από το κατώφλι σου.
Άφησε τις έξω δουλειές για τον άνδρα.
Πρόσεχε τις συναναστροφές σου. Πρόσεξε τις συγκεντρώσεις, που πηγαίνεις.
Μη πας σε άπρεπες συγκεντρώσεις, γιατί είναι μεγάλος κίνδυνος για την
αγνότητά σου. Αυτές οι συναναστροφές αφαιρούν την ντροπή κι απ΄ τις
ντροπαλές, σμίγουν μάτια με μάτια, κι όταν φύγη η ντροπή γεννιούνται όλα
τα χειρότερα κακά («αιδώς οιχομένη, πάντων γενέτειρα κακίστων»). Τις
σοβαρές όμως συγκεντρώσεις με συνετούς φίλους να τις επιζητείς, για να
εντυπώνεται στο νου σου ένας καλός λόγος, ή κάποιο ελάττωμα να κόψης ή
να καλλιεργήσεις τους δεσμούς σου με εκλεκτές ψυχές. Μη εμφανίζεσαι
ανεξέλεγκτα σε οποιονδήποτε, αλλά στους σώφρονες συγγενείς σου, στους
ιερείς και σε σοβαρούς νεώτερους ή ηλικιωμένους. Μη συναναστρέφεσαι
φαντασμένες γυναίκες, που έχουν στο νου τους στο έξω, για επίδειξη. Ούτε
ακόμα άνδρες ευσεβείς, που ο σύζυγός σου δεν θέλει στο σπίτι, αν και συ
τόσο πολύ τους εκτιμάς. Υπάρχει για σένα πιο ακριβό πράγμα από τον καλό
σου σύζυγο, που τόσο αγαπάς;
Επαινώ τις γυναίκες, που δεν τις ξέρουν οι πολλοί άνδρες. Μη τρέχης σε
τραπέζια κοσμικά και ας είναι για γάμο ή για γενέθλια. Εκεί ανάβουν
άνομοι πόθοι, με τους χορούς, τους πήδους και τα γέλια, την ψεύτικη
ευχαρίστηση, που παραπλανεύουν ακόμη και τους αγνούς και σώφρονες. Και η
αγνότητα είναι τόσο λεπτό πράγμα! Σαν το κερί στις ακτίνες του ήλιου!
Απόφευγε ακόμα και στο σπίτι σου τα κοσμικά τραπέζια. Αν μπορούσαμε να
περιορίσουμε τις ορέξεις της κοιλιάς, θα κυριαρχούσαμε στα πάθη μας.
Κράτα την μορφή σου γαλήνια και μη την αλλοιώνης ούτε με μορφασμούς,
όταν είσαι θυμωμένη. Στολίδια τ’ αυτιά να χουν όχι μαργαριτάρια, αλλά ν΄
ακούν καλά λόγια και να βάζουν για τα άσχημα λουκέτο στο νου. Έτσι,
είτε κλειστά είναι, είτε ανοιχτά, η ακοή θα μένη αγνή.
Όσο για τα μάτια, είναι κείνα, που δείχνουν όλο το εσωτερικό της ψυχής.
Ας σταλάζη αγνό κοκκίνισμα η παρθενική ντροπή κάτω από τα βλέφαρά σου
και ας προκαλή τη σεμνότητα και την αγνή ντροπή σε όσους σε βλέπουν και
σ’ αυτόν ακόμα το σύζυγό σου. Είναι πολλές φορές προτιμότερο, για πολλά
πράγματα, να κρατάς κλειστά τα μάτια, χαμηλώνοντας το βλέμμα.
Και τώρα στη γλώσσα. Θάχης πάντα εχθρό τον άνδρα σου, αν έχης γλώσσα
αχαλίνωτη, έστω κι αν έχης χίλια άλλα χαρίσματα. Γλώσσα ανόητη βάζει,
πολλές φορές, σε κίνδυνο και τους αθώους. Προτίμα κι όταν ακόμα έχης
δίκιο, τη σιωπή. Είναι προτιμότερη για να μη ριψοκινδυνεύσης να πης ένα
άτοπο λόγο. Κι αν έχης την επιθυμία να λες πολλά, το καλλίτερο είναι να
σωπαίνης. Πρόσεχε ακόμα και το βάδισμά σου. Μετράει στη σωφροσύνη.
Και τούτο πρόσεξε και άκουσε: Μην έχης αδάμαστη σαρκική ορμή. Πείσε και
τον άνδρα σου να σέβεται τις ιερές ημέρες. Γιατί οι νόμοι του Θεού είναι
ανώτεροι από την εικόνα του Θεού. (…)
Αν από μένα τον γέροντα πήρες κάποιο λόγο πνευματικό, σου συνιστώ να τον
φυλάξης στα βάθη της ψυχής σου. Έτσι με ότι πήρες από αυτά που άκουσες
και με την ηθική σου ανωτερότητα, θα θεραπεύσης τον εξαίρετο σύζυγό σου
και περίφημο πολιτικό άνδρα από την υπερηφάνεια.
Αυτό τώρα το παρόν δώρο, κειμήλιο σου προσφέρω. Αν θέλης πάλι να σου
ευχηθώ και το καλλίτερο, σου εύχομαι να γίνης αμπέλι πολύκαρπο, με τέκνα
τέκνων, για να δοξάζεται από περισσότερους ο Θεός, για τον οποίον
γεννιόμαστε και προς τον Οποίον πρέπει απ’ αυτή τη ζωή να οδεύουμε».
Όλα αυτά αδελφοί μου, που ακούσαμε από στόματα Αγίων πατέρων της
Ορθοδόξου Αγίας Εκκλησίας μας, είναι οι μαργαρίτες που θα μας οδηγήσουν
στην βασιλεία των ουρανών, τη βασιλεία που ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς
Χριστός υπεσχέθη σε όποιον την θελήσει, με μια όμως προϋπόθεση.
<<Άρατε τον σταυρόν μου εφ υμών και θα βρουν ανάπαυση η ψυχές
σας>>. Ο δε σταυρός που ο κάθε ένας ηθελημένα θα σηκώσει, θα είναι
ελαφρύς και βοηθός προς την στενή και τεθλιμμένη οδό, που οδηγεί στην
αιώνιον ζωή όπου πολύ ωραία μας την παρουσιάζει η εξώδιος ακολουθία της
εκκλησίας μας. Μας υπόσχεται ο Θεός πως, όταν περάσεις άνθρωπε την
γεμάτη αγώνα στενή και τεθλιμμένη οδό, τότε να ξέρεις πως, τελείωσε ο
αγώνας, και ακολουθεί η βράβευση που δεν είναι άλλη από μια ατελείωτη
ζωή χωρίς πόνο, χωρίς λύπη, και χωρίς στεναγμό. Θα μας πει ίσως κάποιος,
εύκολο είναι; κι όμως αδελφέ μου είναι εύκολο. Και είναι εύκολο διότι ο
Κύριος ψέμματα δεν μας είπε.
Είναι εκείνος που μας βεβαιώνει πως Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν.
Ιδού εγώ πάντα μαζί σας θα βρίσκομαι. Και όποιος πίνει το αίμα μου, και
τρώει το σώμα μου, κατοικεί μέσα μου και κατοικώ μέσα του. Υπόσχεσης
Θεού αδελφοί μου. Όμως προσοχή και προσευχή – προσευχή και προσοχή.
Ανάμεσα μας καθ εκάστην ώραν ευρίσκεται ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος μας
δίνει την αλάθητη συνταγή της Θείας κοινωνίας. Προσέχετε μας λέει.
Εξετάζετε τον εαυτό σας αν είστε άξιοι του σώματος και του αίματος του
Κυρίου και μετά προσέλθετε να λάβετε αυτά, διότι όπως μας λέει ο Θείος
Απόστολος στην Α’ προς Κορινθίους επιστολή του, πολλοί βρίσκονται στα
νοσοκομεία και εκεί πεθαίνουν όπως τους αξίζει, διότι παίρνουν αναξίως
το σώμα και το αίμα του Κυρίου….
Εύλογα κάποιος θα διερωτηθεί. Ποιός είναι ο άξιος; Απαντά η εκκλησία του
Χριστού μας η οποία για όλα εμερίμνησε. Και μας απαντά όχι μόνο δια του
μυστηρίου της ιεράς εξομολογήσεως, αλλά μας δίνει και μια ακόμα
προστασία. Θα κοινωνήσεις των αχράντων μυστηρίων άνθρωπε μόνο με την
άδεια του πνευματικού σου. Ο έχων την άδεια πνευματικού πατρός, γίνεται
κατά χάριν άξιος της Θείας κοινωνίας, παιρνει το πυρ τους αναξίους
φλέγων, και όντας αμαρτωλός δεν φλέγεται…
Έτσι αδελφοί μου προχωρά ο άνθρωπος προς την επουράνιο του Χριστού
βασιλεία για την οποία, ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται.
Με τον Χριστό αδελφοί μου όλα τα ευπρεπή, μπορούμε να τα πετύχουμε.
Με μια και μόνο ειλικρινή πράξη. Οι Άντρες να έχουν πρότυπο τον Χριστό μας, και οι γυναίκες την Παναγία μητέρα μας.
Θα πήγαινες Παναγία μου εκεί να πάω και εγώ; Ντύθηκα καλά Παναγία μου να βγω από το σπίτι; Η Μάνα Παναγία πάντα απαντά.
Να Πάω εκεί Χριστέ μου; Να κάνω αυτό Κύριε και Θεέ μου; Ο Χριστός πάντα απαντά.
Εάν αδελφοί μου εφαρμόσουμε αυτό οι ψυχές μας θα γαληνεύσουν, οι καρδιές
μας θα μαλακώσουν, οι οικογένειες μας θα ειρηνεύσουν, και όλα αυτά
διότι ανάμεσα μας θα είναι ο Χριστός. Οι μανάδες θα χαίρονται τα παιδιά
τους και τα παιδιά θα έχουν την ανεπανάληπτη στοργή και αγάπη από τις
μητέρες τους.
Πάντα δυνατά σ’ όποιον πιστεύει και ομολογεί ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΝ ΚΙ ΕΝΔΟΞΑ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΝ.
Η χάρις του Κυρίου ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ει, μετά πάντων ημών, αμήν.
