Συλλαμβάνουμε την καρδιά μας να έχει μέριμνες του κόσμου τούτου, να είναι
γεμάτη ανησυχία και φόβο. Έτσι όμως δυσκολευόμαστε να επικεντρωθούμε στον Θεό,
να εκτελέσουμε το θέλημά Του, και να εργαζόμαστε τα έργα των αρετής στην
καθημερινή μας ζωή. Η καρδιά αυτή έχει ανάγκη μιας ριζικής αλλαγής, μιας
αναγεννητικής μεταμορφώσεως. Έχει ανάγκη να ανοιχθεί στον Θεό. Η αναγεννητική
αυτή πορεία αρχίζει...
με την πίστη στον Λόγο του Θεού, περνά μέσα από τα μυστήρια
της Εκκλησίας (βάπτισμα, εξομολόγηση, θεία κοινωνία) μέσω των οποίων
μεταδίδεται η θεία Χάρις και ενεργοποιούνται οι δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Η
καρδιά ενισχύεται στην πίστη όταν συνειδητοποιήσει την αμαρτωλότητά της και
θεωρήσει την μέλλουσα πραγματικότητα της αιωνίου ζωής. Ο φόβος του Θεού συγκρατεί
την καρδιά από τις πονηρές επιθυμίες και την βοηθά να μετανοήσει και να
καθαρθεί. Η καρδιά που ανοίγεται στον Θεό αισθάνεται συντριβή και ταπείνωση.
Συμμετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας για να λάβουμε θεραπεία των παθών μας
και πνευματική αύξηση. Αγωνιζόμαστε με νηστεία, εγκράτεια, προσευχή για να
απομακρύνουμε τα πάθη και τους πονηρούς λογισμούς από την καρδιά μας και να την
γεμίσουμε με την προσευχή του Ιησού και την καρδιακή παρουσία του Θεού. Τα πάθη
χωρίζουν την καρδιά από τον Θεό, η καταπολέμηση των παθών ανοίγει τον δρόμο για
την ένωση με τον Θεό. Η καρδιά οφείλει να αγωνισθεί την πνευματική της κάθαρση
με υπομονή, πίστη και ελπίδα στον Θεό, ώστε να πάψει να είναι εγωκεντρική και
να γίνει ταπεινή, πραεία, αγαπητική προς τον Θεό και προς όλους.
πηγή
πηγή
