Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2020

Ἐξομολόγηση: τὸ σβηστήρι τοῦ Θεοῦ


Στὴν ζωή μας κάναμε πολλὰ λάθη. Κάναμε λάθη ὅταν ἤμασταν παιδιά, ὅταν γίναμε ἔφηβοι καὶ νέοι, ἀλλὰ πολὺ περισσότερο κάναμε λάθη καὶ ἀργότερα ὅταν γίναμε γονεῖς. Ἡ ζωή μας εἶναι γεμάτη λάθη. Πολλὰ ἀπ᾿ αὐτὰ ἦταν ἀνώδυνα, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἀπ᾿ αὐτὰ εἶχαν μεγάλες συνέπειες στὴ ζωή μας.

Ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνο αὐτὰ τὰ λάθη ποὺ κάναμε. Κάναμε λάθη ἀπέναντι στὸ Θεό, οἱ περισσότεροι ἀποκοπήκαμε καὶ γυρίσαμε τὶς πλάτες σ᾿ Αὐτόν, νομίσαμε πῶς μακριὰ Του θὰ ἤμασταν εὐτυχισμένοι. Κυνηγήσαμε τὴ χαρὰ καὶ τὴν εὐτυχία στὶς ἡδονές, στὴ σάρκα, στὸν κόσμο. Χαράξαμε μία ζωὴ ὑλιστική, μὲ γλέντια, διασκεδάσεις, τζόγο καὶ εὔκολη ζωή, ρουφήσαμε τὴν ἁμαρτία μέχρι τελευταίας σταγόνας. 
Δοκιμάσαμε τὰ πάντα, καὶ ὅμως ἡ πίκρα εἶναι ἁπλωμένη στὴ ζωή μας, τὸ κενὸ ποὺ ὑπάρχει μέσα μας αὐξάνει καθημερινά. Νομίζουμε πὼς αὐτὴ εἶναι ἡ μοῖρα μας καὶ τὸ τέλος μας.
Ἀλλὰ μέσα σ᾿ αὐτὸ τὸ πυκνὸ σκοτάδι ἕνα φῶς λάμπει, δὲν τὸ προσέξαμε, δὲν τὸ εἴδαμε. Εἶναι ὁ ἀστέρας ποὺ ὁδήγησε τοὺς μάγους στὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Αὐτὸ τὸ ἀστέρι ἐξακολουθεῖ νὰ ὁδηγῇ τοὺς ὁδοιπόρους τῆς ζωῆς σὲ ἐκεῖνον, στὸν ἕναν στὸ μοναδικό, στὸν Ἰησοῦ Χριστό.
Ἀδελφέ μου, σκέψου γιὰ λίγο, μὴν ἀπογοητεύεσαι, μὴν ἀπελπίζεσαι, ὑπάρχει σωτηρία, ὑπάρχει Σωτήρας. Ὁ Κύριος τῆς ἀγάπης ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπέθανε γιὰ σένα, ἔχυσε τὸ αἷμά Του στὸ Σταυρὸ γιὰ νὰ σοῦ χαρίσῃ σωτηρία, λύτρωσι, ἐλευθερία ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας. Ἴσως δὲν γνώρισες, δὲν ἐνδιαφέρθηκες γι᾿ Αὐτόν· Αὐτὸς σὲ ἀγαπᾷ, σὲ ἀναζητᾷ, θέλει νὰ σὲ σώσῃ.
Γνωρίζεις ὅτι ὁ Κύριος ἔβαλε ἕνα σβηστήρι μέσα στὴν Ἐκκλησία Του, ποὺ μπορεῖ νὰ σβήσῃ ὅλο τὸ παρελθόν σου, ὥστε νὰ μπορέσης ν᾿ ἀνοίξῃς μία καινούργια σελίδα στὴ ζωή σου. Τὸ σβηστήρι αὐτὸ εἶναι ἡ μετάνοια, εἶναι ἡ ἐξομολόγησι, εἶναι τὸ λουτρὸ τῆς ψυχῆς. Ἐὰν θέλῃς ν᾿ ἀλλάξῃ ἡ ζωή σου, ἐὰν θέλῃς νὰ νοιώσῃς χαρὰ καὶ εἰρήνη, πᾶρε τὴν ἀπόφασι ν᾿ ἀλλάξῃς ζωὴ καὶ πορεία.
Ἡ ζωὴ ποὺ κάνεις θὰ σὲ ὁδηγήσῃ σὲ ἕνα θάνατο αἰώνιο· ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σὲ καλεῖ, θέλει νὰ σὲ σώσῃ. Αὐτὸ ποὺ διαβάζεις αὐτὴ τὴν ὥρα εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ· μὴ κλείσῃς τὴν καρδιά σου στὴ φωνή Του, ἔλα κοντά Του, πήγαινε νὰ βρῇς ἕνα πνευματικό, ἄνοιξε τὴν καρδιά σου στὸ Θεό, πὲς τὰ λάθη τῆς ζωῆς σου μὲ εἰλικρίνεια, μὲ ταπείνωσι, μὲ ἀληθινὴ μετάνοια, καὶ ὁ Θεὸς θὰ σὲ σώσῃ, θὰ σὲ ἀλλάξῃ, θὰ σὲ καταστήσῃ παιδὶ δικό του, θὰ σοῦ χαρίσῃ τὸ Πνεῦμα Του τὸ Ἅγιον, θὰ γίνῃς νέος ἄνθρωπος, καινὴ κτίσι, πολίτης τοῦ οὐρανοῦ.
Ἐξομολόγηση: τὸ σβηστήρι τοῦ Θεοῦ
Προέλευση κειμένου: Ἱερὰ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὄρους

users.uoa