Γιά τόν σεβαστό Πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό

Mόλις πληροφορήθηκε σύγχρονος Μεγάλος Γέροντας τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ π. Γεωργίου Mεταλληνοῦ, μέ κάλεσε ἐκεῖνος στό τηλέφωνο. Ἄλλωστε μαζί πηγαίναμε στόν Ἅγιο Ἀντύπα στό Γουδί καί παρακολουθούσαμε τίς ἀνεπανάληπτες ὁμιλίες του καί τίς μυσταγωγικότατες ἀκολουθίες του. Σ’ ἐμένα ἦταν ὁ ἀγαπημένος μου καθηγητής στό Πανεπιστήμιο. Τόσο μέ ἐμπιστευόταν, ὥστε μέ ὅριζε ἐπιτηρητή στήν διεξαγωγή ἐξετάσεων. Σήμερα βυθίστηκα στούς λυγμούς καί στό πένθος. Φαίνεται τό .. εἶδε ὁ βλέπων καί μέ κάλεσε στό τηλέφωνο. Γεμάτος γέλιο καί χαρά μοῦ εἶπε: 

«Ἄντε καί στά δικά μας! Γεμίζει ὁ οὐρανός ἀπό νέα φῶτα πού περιχορεύουν μέσα στό μέγα καί ἄπλετον Φῶς! Τοῦτος ἐδῶ εἶναι στήλη φωτός! Τόν κατέταξε ὁ Θεός μέ τούς ὁμολογητές, κοντά στόν Ἅγιο Μάξιμο... Ἔλαβε στεφάνι ἀπλανοῦς διδασκάλου καί ὁμολογητοῦ. Ἦταν ὁμολογητής τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως καί σύγχρονος μάρτυρας. Κατέδειξε εὐθαρσῶς καί ἀπαθῶς τίς πλάνες τῆς Δύσεως, κατονόμασε ἀπροκάλυπτα τήν φοβερή αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ ὡς πολιτικο-οἰκονομική ὀργάνωση μέ θρησκευτική ἐπένδυση καί ἀνέδειξε τό ἁγιοπνευματικό περιεχόμενο τῆς Ὀρθοδοξίας. Τρόμαξε γιά τήν γοητεία πού ἀσκεῖ στούς πρωτευθύνους τῆς Ἐκκλησίας "τῶν τοῦ Xριστοῦ πενήτων", τῆς μόνης Ἐκκλησίας, ἤτοι τῆς Ὀρθοδόξου, ἡ κοσμική λαμπρότητα καί ἡ ἐξουσιαστική λαγνεία τοῦ Βατικανοῦ.. Προέβαλλε τό ἡσυχαστικό ὑπόβαθρο τῆς Ρωμιοσύνης καί μέ πόνο ψυχῆς στηλίτευσε, κάνοντας τεκμηριωμένες ἐπιστημονικές ἀναγωγές στίς δέλτους τῆς ἱστορίας καί ἐπιστρατεύοντας ἀδιάσειστα ἁγιοπατερικά ἐπιχειρήματα, τήν νόθευση τῆς παραδόσεώς μας ἀπό τόν ἠθικισμό καί τόν ἀμοραλισμό τῆς Δύσεως. Ἔλεγε ὅτι ἡ ἠθική στούς Ὀρθοδόξους δέν εἶναι ἡ ἐπιδερμική στιλπνότητα τῆς ψυχῆς, ἀλλά ἡ ἐνδογενής ἀσκησομυστηριακή της ἀναγέννηση. 

Ἀγαποῦσε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὡς εὐσεβῆ πηγή τοῦ Γένους, ἀλλά πονοῦσε ἀφάνταστα γιά τήν οἰκουμενιστική του μετάλλαξη καί τήν Ἀθηναγορική-Βαρλααμική πρακτική πού υἱοθέτησε τά τελευταῖα χρόνια.
Ὁ Οἰκουμενισμός -ἔλεγε- συντίθεται ἀπό τρία στοιχεῖα: τόν σχολαστικισμό, τόν ἀγαπισμό, καί τόν δογματικό μινιμαλισμό. Θεωρεῖ αὐτή ἡ παναίρεση τά δόγματα ὄχι ὡς καρπό θεωρίας τοῦ Θεοῦ, ὄχι ὡς κατάθεση τῆς ἐμπειρίας τῶν θεουμένων πού ὁριοθετοῦν τήν ἀλήθεια ἀπό τήν πλάνη καί τροχιοδρομοῦν ἀπλανῶς τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας στήν προσοικείωση τῆς σωτηρίας, ἀλλά ἐναντιθέτως τά ἐκλαμβάνει ὡς χονδροειδῆ ἔκφραση ἐγκεφαλικῆς ἰδεοληψίας πού μπορεῖς νά τά κρατήσεις ὡς μουσειακά ἐκθέματα στό ντουλάπι τῆς ἱστορίας γιατί δέν ἔχουν καμιά σωτηριολογική βαρύτητα καί ἀξία. Γι’ αὐτό καί τούς εἶναι ἄχρηστα τά δόγματα, πέραν αὐτό τοῦ Φιλιόκβε πού εἶναι προϊόν τῆς δυτικῆς φεουδαρχικῆς νομοτέλειας καί ἄν ἐκλείψει, καταπίπτει ὅλο τό σαθρό οἰκοδόμημα τῆς Παπικῆς κακοδοξίας! Τά τρία αὐτά στοιχεῖα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐπιβάλλονται μέ τήν βία καί τόν ἐτσιθελισμό. Γι’ αὐτό καί ὑποφέρει ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολή ἀπό τήν ἐνσυνείδητη φθοροποιό δράση τῶν πολιτικῶν «Μισσιοναρίων» τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καί τό τρομοκρατικό «Σουλτανικό» δίκαιο τῆς σύγχρονης θεσμικῆς ἔκφρασης τοῦ Φαναρίου. 

Αὐτός εἶναι ὁ μεγάλος Μεταλληνός! Ἐπειδή χτύπησε ἀνελέητα τόν ἄρχοντα τοῦ σκότους, τόν ἐκδικήθηκε κατά παραχώρηση Θεοῦ ὁ διάβολος μέ σωρεία σωματικῶν καί οἰκογενειακῶν χτυπημάτων! Ἦταν ὁ ἱστορικός πού προσμέτρησε ἐπακριβῶς τά πνευματικά ὀφέλη τῆς Τουρκοκρατίας καί ἀνέδειξε τήν φθοροποιό ἐπίδραση τοῦ Εὐραπαϊκοῦ Διαφωτισμοῦ, τοῦ ἀλλοτριωμένου Κοραϊσμοῦ καί ὅλων τῶν ἐπιγόνων τῆς Φραγκικῆς θανατηφόρου νεοπλασίας πού δημιουργήθηκε στό σῶμα τῆς Εὐρώπης μετά τήν Γαλλική Ἐπανάσταση.. 

Κάποιος εἶδε (εἶναι ὁ ἴδιος) τήν ἀγγελοΰμνητη, τήν πανηγυρική καί φαντασμαγορική του ἄνοδο! Ἀνέβαινε μέ ἰλιγγιώδη ταχύτητα, γιατί τόν εἵλκυε τό Τρισήλιον Φῶς! Τό ἐθεολόγησε Παλαμικῶς ἐδῶ, τό ἀπολαμβάνει πληθωρικῶς ἐκεῖ! Κατέβηκαν καί τόν ὑπεδέχθησαν ὁ Γέρων Ἐφραίμ ὁ Φιλοθεΐτης καί ὁ Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος! Ἔγινε χαμός σ’ αὐτή τήν συνάντηση! Πώ, πώ, πώ… ἄν ἤξεραν, ἄν ἔβλεπαν οἱ ἄνθρωποι...».
Ἀρχιμανδρίτης Πνευματικός τοῦ σύγχρονου μεγάλου γέροντος