Αν, ως χριστιανοί, έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε κάθε πλευρά της ζωής μας υπό το πρίσμα των θείων εντολών, θα μπορούσαμε να εκφράσουμε την επιθυμία μας για τα παιδιά μας ως εξής:
χριστιανική μόρφωση σημαίνει να βοηθούμε τα παιδιά μας να αποκτήσουν αυτό που ο απόστολος Παύλος ονομάζει "μορφή Θεού". Στα Ελληνικά χρησιμοποιείται η λέξη "μόρφωσις". Ο απ. Παύλος γράφει για τον Χριστό ότι:
"εν μορφή Θεού υπάρχων". έλαβε "μορφήν δούλου".
Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας, ο "Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός".
Εδώ μπορούμε να δούμε τη σχέση ανάμεσα στη μόρφωση των παιδιών μας και στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Όλα όσα θα αναφέρουμε αφορούν αυτό ακριβώς το σημείο: ποια μορφή υπάρξεως επιθυμούμε για τα παιδιά μας; Αν σκοπός της ζωής μας είναι να επιτύχουμε τη θεία ζωή, τότε η κάθε στιγμή έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία, πρέπει να χειριζόμαστε κάθε πλευρά της ζωής μας με σοφία. Αλλά η ανθρώπινη σοφία δεν αρκεί για μια ζωή σύμφωνη με τις εντολές του Χριστού, χωρίς τον Χριστό δεν μπορούμε να επιτύχουμε τίποτε το θείο. Ο Θεός μας προσφέρει την ίδια Του τη ζωή, αλλά δεν παύουμε να είμαστε δημιουργήματά Του. Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι το θέμα για όλους μας - και όχι μόνο για τους πνευματικούς πατέρες - είναι να ρωτάμε τον Θεό τι πρέπει να κάνουμε, τι πρέπει να λέμε. Στο θέμα της ανατροφής των παιδιών μια κάποια γνώση της παιδικής ψυχολογίας η ακόμα και μια λεπτή διαίσθηση, όσον αφορά τα δικά μας παιδιά, δε θα οδηγήσουν στον αιωνίως Όντα, παρά μόνον αν "προσκαλέσουμε" τη θεία χάρη δια της προσευχής. Πρέπει να προσευχόμαστε το πρωί, το βράδυ και κάθε στιγμή πού έχουμε την ανάγκη να γνωρίσουμε το θέλημα του θεού. Πρέπει να να μάθουμε να διακρίνουμε τη θεία έμπνευση. Με την άσκηση της προσευχής επιτυγχάνουμε τον ύψιστο σκοπό μας: να σωθούμε και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να επιτύχουν κι αυτά την αιώνια ζωή.
Επιλογή: Κατερίνα Ανδρέου.
