Του Ανδρέα Χριστοφόρου
Όταν λείπει ο Χριστός από την
ψυχή μας, αντί Αγάπης, Χαράς Ειρήνης, Πίστεως, Πραότητος, Εγκράτειας, Αγαθοσύνης,
είμαστε γεμάτοι με Συναίσθημα, Θλίψη, Ταραχή, Απιστία, Ακράτεια στις επιθυμίες,
Κακία.
Όταν λείπει ο Χριστός από το σώμα
μας, αντί Θείου Έρωτος και μανίας, είμαστε γεμάτοι από ακόρεστες σαρκικές
επιθυμίες.
Αντί Ναός Αγίου Πνεύματος, το
σώμα μας γίνεται ναός του πειρασμού, όπου λατρεύεται η σαρκική ακολασία!
Όταν λείπει ο Χριστός από τη
διάνοιά μας, αντί να αναμένουμε και να ζούμε σαν παιδιά την πληροφορία του
Αγίου Πνεύματος, απομονωμένοι από τον Θεό, μαρτυρούμε και βασανιζόμαστε από
σκέψεις, λογισμούς και φαντασιώσεις.
Όταν λείπει ο Χριστός από την
ισχύ, δηλαδή την δύναμη και την ορμή μας, τότε ορμάμε προς την φιλονικία, την
φιληδονία και φιλαργυρία και γινόμαστε αιχμάλωτοι των κακών επιθυμιών και παθών
μας.
Όταν λείπει ο Χριστός, όλα τα
πάθη μας κυριεύουν, γινόμαστε δούλοι της αμαρτίας και ο πειρασμός με εξουσία
κυβερνά τη ζωή μας.
Όταν λείπει ο Χριστός, λείπει ο
πόθος της Προσευχής, που δεν άφηνε τον ψαλμωδό να κοιμηθεί, αλλά να λέει, «εγώ
καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί»! (ᾎσμ. 5,2)
Όταν λείπει ο Χριστός, λείπει η
Ζωή, η Αλήθεια, η αίσθηση της Βασιλείας των Ουρανών.
Είμαστε προσκολλημένοι
εξουσιαστικά στη Γη, στην καθημερινότητα με τις απολαύσεις της.
Η σημαντικότερη μέρα στη ζωή μας
είναι αυτή που θα ξυπνήσουμε και θα αντιληφθούμε, ότι όλη η θλίψη, ταραχή,
απομόνωση, ο εγωκεντρισμός που νιώθουμε, οφείλεται στο ότι μας ΛΕΙΠΕΙ Ο
ΧΡΙΣΤΌΣ!
Τότε ανοίγει μπροστά μας, εφ’
όσον είμαστε Βαπτισμένοι και Χρισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ο ατελείωτος, εν
όσω ζούμε, δρόμος της Μετανοίας, που μας οδηγεί στην Εξομολόγηση και τη Θεία
Κοινωνία.
