Μα τόση πολύ ...δημοκρατικότητα δεν αντέχεται!
Για τον "φόβο και τρόμο" λέμε που έσπειραν στους ανά την χώρα "μπροστάρηδες", "επαναστάτες" και συναφείς ομάδες δήθεν προοδευτικών οι αφίσες κατά των αμβλώσεων, που αναρτήθηκαν σε σταθμούς του μετρό.
Το κίνημα "Αφήστε με να ζήσω" υπογράφει την συγκεκριμένη ενημερωτική καμπάνια, όπου αναφέρονται και τα εξής:
«Ήξερες ότι από την 18η ημέρα κτυπά η καρδιά του;
Από την 42η μέρα ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύματα;
Από την 8η εβδομάδα όλα τα όργανά του έχουν δημιουργηθεί;
Από την 10η εβδομάδα νοιώθει πόνο.
Διάλεξε τη ζωή».
Το "έγκλημα" λοιπόν είναι ότι βλέπουμε αναρτημένη μια άποψη διαφορετική από τη κρατούσα και τρέχουσα (και μάλιστα ως νόμος του Κράτους!), μία άποψη που τολμά να σπάσει τα κόκαλα της δηθενιάς του "προοδευτισμού" και να τονίσει την σημασία της ανθρώπινης ζωής.
Γιατί αυτό ξενίζει, ξεσηκώνει, ανατριχιάζει;
Μήπως επειδή δεν μας αρέσει να βλέπουμε τις πομπές μας σε δημόσια θέα;
Μήπως επειδή ακόμη και όταν δεν είμαστε ένοχοι, σιωπώντας, γινόμαστε συνένοχοι;
Δεν κατάλαβα γιατί η ευαισθησία αρχίζει και τελειώνει στην χελώνα καρέτα, στα αδέσποτα σκυλάκια, στα δικαιώματα πάσης μειονότητος, στις gay περηφάνιες, στην άνθιση της... ντοματιάς του Αμαζονίου και τα.... ψυχολογικά του λευκού ελέφαντα.
Καλά όλα αυτά και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα αλλά ποιός θα εμποδίσει τους υπερασπιστές μιας άλλης στάσης απέναντι στα πράγματα, να δηλώσουν και να διαδηλώσουν;
Οι υπέρμαχοι των αμβλώσεων ας αναρτήσουν τις δικές τους αφίσες δίπλα σ'αυτές κατά των εκτρώσεων και ας αναμετρηθούν οι άνθρωποι, οι ομάδες, οι φιλοσοφίες και εν τέλει τα παιδιά που θα γεννηθούν, με εκείνα που δεν θα υπάρξουν.
Σε μια χώρα που έχουμε ακούσει, ανεχθεί, καταπιεί, κάνει γαργάρα τα πιο παράξενα, ανήκουστα και αλλόκοτα (μην τυχόν στάξει η ουρά του γαϊδάρου και μας πουν μη δημοκράτες) δεν νομίζετε ότι είναι too mutch να επιβάλλεται ο φασισμός των προοδευτικάριων ως μοναδική και μάλιστα ορθή στάση ζωής;
Γνωρίζουμε πως οι αξίες θεωρούνται πλέον παρωχημένη υπόθεση αλλά ποιός θα μας εμποδίσει να αγωνιστούμε γι'αυτές (ιδιαίτερα στις μέρες μας που ζούμε τα αποτελέσματα της έλλειψης του μέτρου και της αξιοπρέπειας);
anazhthseis-elena
