1. Η μεγαλύτερη οδύνη είναι ν’ αγαπά κάποιος μέχρι τέλους.
Ο Χριστός αγάπησε τόσο πολύ, ώστε παραδόθηκε σε φρικτό θάνατο. Οι Άγιοι το ίδιο.
Ο Χριστός αγάπησε τόσο πολύ, ώστε παραδόθηκε σε φρικτό θάνατο. Οι Άγιοι το ίδιο.
2. Μη λυπάσαι για τίποτε άλλο, παρά, όταν δεν κάνεις σε καμιά υπόθεση υπομονή.
Και, τούτο, διότι ανυπομονώντας ζημιώνεσαι μισθό αιώνιο και παρρησία.
Προσεύχου, για να σου προσθέσει ο Κύριος πλούτο υπομονής και μακροθυμίας, και με αυτόν τον πλούτο και άλλους θα πλουτίσεις.
Και, τούτο, διότι ανυπομονώντας ζημιώνεσαι μισθό αιώνιο και παρρησία.
Προσεύχου, για να σου προσθέσει ο Κύριος πλούτο υπομονής και μακροθυμίας, και με αυτόν τον πλούτο και άλλους θα πλουτίσεις.
3. Η μετάνοια είναι ατέλεστος, όλες οι αρετές μπορούν με τη χάριν του Θεού, να τελειοποιηθούν από τον άνθρωπο.
Τη μετάνοια κανένας δεν μπορεί να την τελειοποιήσει, διότι μέχρι και την τελευταία μας αναπνοή έχουμε ανάγκη της μετανοίας, διότι, σφάλλουμε «εν ριπή οφθαλμού», οπότε, η μετάνοια είναι ακατάκτητος.
Τη μετάνοια κανένας δεν μπορεί να την τελειοποιήσει, διότι μέχρι και την τελευταία μας αναπνοή έχουμε ανάγκη της μετανοίας, διότι, σφάλλουμε «εν ριπή οφθαλμού», οπότε, η μετάνοια είναι ακατάκτητος.
