«Ἡ κοπέλλα ἀπ᾽ τόν Καναδᾶ, φυσικός μάλιστα, δέν ἦταν πιστή κοπέλλα, ἦταν
μᾶλλον ἄθεη. Πῆγαν νά τόν δοῦν καί τούς λέει ὁ π. Ἰάκωβος Τσαλίκης
(+1991):
“Τώρα φεύγω, πάω στό χωριό, δέν ξέρω ἄν θά γυρίσω γρήγορα. Εὔχομαι,
ὅμως, ὁ Ἅγιος Δαυΐδ τῆς Εὔβοιας (+1589), πού εἶναι ἐδῶ στό μοναστήρι μας
νά σᾶς πληροφορήση ὅτι ὄντως ὑπάρχουν ἅγιοι, ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος. Ὑπάρχει ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος νικᾶ τῆς φύσεως τούς νόμους”.
Πῆγε, λοιπόν, ὁ π. Ἰάκωβος στό ντουλάπι, ἐκεῖ πού φυλᾶνε τά λείψανα τοῦ
Ἁγίου Δαυΐδ τῆς Εὔβοιας πῆρε ἕνα κομμάτι ἀπ᾽ τά λείψανα, ἀπ᾽ τή
λειψανοθήκη, ἔκλεισε τό ντουλάπι κι ἔφυγε. Ὅταν ξεκίνησε νά φύγη, τότε,
τό θυμιατό πού ἦταν μέσα στό ντουλάπι κλειστό μέ γυαλιά γύρω-γύρω ἄρχισε
νά κινεῖται μόνο του καί νά θυμιάζη μπροστά στά μάτια τῆς μοναχῆς, τῆς
κοπέλλας ἀπ᾽ τόν Καναδᾶ καί τοῦ π. Ἰακώβου. Αὐτό ἐξακολούθησε περίπου
μισή ὥρα. Τότε ὁ π. Ἰάκωβος, μέ πολλή φυσικότητα, εἶπε:
“Κοίταξε, Μαρία, αὐτό τό θυμίασμα γιά σένα εἶναι. Γιά νά πιστέψης ὅτι ὁ Ἅγιος Δαυΐδ μπορεῖ νά ἐνεργῆ καί ὑπεράνω τῶν νόμων τῆς φύσεως”».
“Κοίταξε, Μαρία, αὐτό τό θυμίασμα γιά σένα εἶναι. Γιά νά πιστέψης ὅτι ὁ Ἅγιος Δαυΐδ μπορεῖ νά ἐνεργῆ καί ὑπεράνω τῶν νόμων τῆς φύσεως”».