Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019

Ὁμιλία 1η - Γενικά περί αἱρέσεων - Ὁ Μονοφυσιτισμός (24)



 Ἕνα ἄλλο παράδειγμα θά σᾶς πῶ. Ὁ Μονοφυσιτισμός παρακαλῶ, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἐξέλειπε, ἀλλά ὑπέβοσκε πάντοτε μέσα στήν Ἐκκλησία, δέν μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι στάθηκε μιᾶς ἐποχῆς αἵρεσις. Ἄρχισε μέ τούς Δοκίτας, τόν συναντοῦμε στόν Μονοφυσιτισμόν τοῦ 7ου αἰῶνος καί φθάνει μέχρι σήμερα παρακαλῶ. Πάντα θά ὑπάρχη ὁ Μονοφυσιτισμός καί θά ὑποβόσκη. Ἄλλοτε θά λένε ὅτι ὁ Χριστός ἔχει τήν θεία φύσι μόνο καί ἄλλοτε θά λένε ὅτι ἔχει τήν ἀνθρωπίνη φύσι· στήν πραγματικότητα δηλαδή θά δέχωνται τήν μία μόνο φύσι –ἐξ οὗ καί Μονοφυσιτισμός.
Ὁ Μονοφυσιτισμός ἐπίσης στάθηκε ἡ αἰτία –ἀπό τούς Μωαμεθανούς ξεκινάει τό πρᾶγμα– στάθηκε ἡ αἰτία νά χτυπηθῆ ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί νά ξεσπάση ἡ Εἰκονομαχία. Ἀπό τούς Μωαμεθανούς καί τούς Ἑβραίους ξεκίνησε τό πρᾶγμα. «Πῶς, λένε, εἰκονίζετε τόν Θεόν;... Εἰκονίζεται ὁ Θεός;!». Ναί, εἰκονίζεται, ἀπό τήν στιγμή πού γίνεται πλήρης καί τέλειος ἄνθρωπος. Ἀφοῦ γίνεται τέλειος ἄνθρωπος, εἰκονίζεται. Ἐάν δέν ἐγίνετο ἄνθρωπος, βεβαίως δέν θά εἰκονίζετο. Γι’ αὐτό τόσο ὁ Ἰουδαϊσμός ὅσο καί ὁ Μωαμεθανισμός δέν εἰκονίζουν πουθενά τό θεῖον. Γιατί; γιατί ἀρνοῦνται τήν ἀνθρωπίνη φύσι τοῦ Χριστοῦ. Ἁπλούστατα. Βλέπετε πῶς ὑποβόσκουν αὐτά τά πράγματα.
Ἔτσι οἱ αἱρέσεις αὐτές οἱ λεγόμενες ἀντιτριαδικές, πού προσβάλλουν τό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος, πού εἶναι θεμελιῶδες δόγμα αὐτό, ἀγαπητοί μου, στήν πραγματικότητα παίρνουν εἴτε ἀπό τόν Ἰουδαϊσμόν κάτι εἴτε ἀπό τήν Φιλοσοφία κάτι· πάντως σκέπτονται φιλοσοφικά. Μ’ αὐτές τίς αἱρέσεις, τίς ἀντιτριαδικές καί λοιπά, θά ἀσχοληθοῦμε λίγο πιό κάτω τήν ἐρχομένη φορά· γιατί ἔχομε καί μ’ αὐτές νά παλαίψουμε –καί μέ πόσα πράγματα δέν ἔχομε νά παλαίψουμε...! Ἄς εἶναι.

Πατήρ Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος