«Αὐτός πού πορνεύει ἁμαρτάνει καί στήν
ψυχή καί στό σῶμα. Καί φαίνεται αὐτή ἡ ἁμαρτία στό σῶμα, ἔχει, -προσέξτε
το, χρόνια ψάχνω νά τό βρῶ αὐτό τό γιατί, χρόνια. Ἄκουσα καί ἕναν σοφό κάποτε
κληρικό, πού δέν ξέρω πῶς ἔγινε κουβέντα, καί εἶπε τό ἴδιο: «Ἀγνοῶ, ψάχνω νά τό
βρῶ». Καί ἐγώ ψάχνω νά τό βρῶ. Κάπου ἔχω καταλήξει, πιστεύω ὅτι εἶναι αὐτό.
Φαίνεται ὅτι αὐτό τό ἁμάρτημα στό σῶμα ἔχει μία ὄχι ἁπλῶς ἠθική διάσταση, ἀλλά
φαίνεται ὅτι ἔχει μία ὀντολογική διάσταση. Φαίνεται ὅτι πάνω στό ὅτι ἔχει
ὀντολογική διάσταση ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἐπιτρέπει νά γίνει κάποιος κληρικός μετά
τό βάπτισμα, ἐάν ἔχει πέσει σέ αὐτά τά ἁμαρτήματα, ἔστω καί ἄν ἔχει μετανοήσει
καί νά γίνει καί ἅγιος!
Δέν ἔχει τό δικαίωμα, γιατί εἶναι ἀμετάκλητη ἡ
περίπτωση, ἀμετάκλητη, ὁριστικῶς ἀμετάκλητη! Εἶναι φοβερό! Σᾶς λέω, χρόνια
ψάχνω νά τό βρῶ τό γιατί. Καί ἔχω τοῦτο πάνω-κάτω ἀνακαλύψει, φαίνεται
ὀντολογική ἡ διάσταση τῆς ἁμαρτίας πάνω στό σῶμα. Τί θά πεῖ ὀντολογική; Θά πεῖ
ὅτι ἀφήνει κάποια χνάρια, ἀφήνει ἕνα κάτι. Τί εἶναι αὐτό τό κάτι, μόνο στά
μάτια τοῦ Θεοῦ φαίνεται».
