«Μοῦ τό λένε συχνά τά κορίτσια, ὅταν τίς λέω: «Παιδί μου, μή φορᾶς παντελόνι», ὅταν τίς ἐρωτήσω, ἤ τό ποῦν μόνες τους στό χῶρο τῆς ἐξομολογήσεως. Καί ἐπειδή πολλές κοπέλες δέν ξανάρχονται γιά ἐξομολόγηση, ἐπειδή, ἐπειδή …
Τί νά πεῖ κανείς, νά κάνω ἀβαρία; Νά μοῦ κόψει ὁ Θεός τά χέρια! Ἀβαρία στό νόμο τοῦ Θεοῦ; Ἄς μήν ξανάρθει, λυποῦμαι πάρα πολύ, δέν θά κάνω ἀβαρία. Τό ξέρετε αὐτό, ἔχω βγάλει τό ὄνομα ὅτι εἶμαι αὐστηρός. Δέν εἶμαι αὐστηρός, τίποτε, δέν λέω τίποτε τό παραπάνω. Ἐκεῖνο πού λέει ὁ Θεός, ἐκεῖνο πού λένε οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τίποτε περισσότερο! Ἄν κάνομε ἀβαρίες, τότε εἴμαστε γιά πνίξιμο, νά μέ συγχωρέσετε πού μιλάω ἔτσι …».
