Καταστροφικές λατρείες

του Οικ. Ανδρέου Γκατζέλη

Οι σύγχρονες ομάδες που ονομάζουμε αιρέσεις, είναι οργανωμένες σέκτες με εγκληματικά δόγματα, στόχους και διδασκαλίες. Αποτελούν ένα διεγνωσμένο παγκόσμιο κοινωνικό πρόβλημα, διότι δεν έχουν απλώς μία άλλη άποψη για τον Χριστό και την Εκκλησία Του, αλλά χρησιμοποιώντας ως δόλωμα τη θρησκεία εισάγουν τα θύματά τους σε εγκληματικές και καταστροφικές πρακτικές.

Η εγκληματική δραστηριότητα των ποικίλων παραθρησκευτικών ομάδων, που απειλεί τον άνθρωπο αλλά και ολόκληρη την κοινωνία, επιβεβαιώνεται κατά τρόπο αναμφισβήτητο από το γεγονός ότι σ’ αυτήν αναφέρονται τα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (22.5.1984, 29.2.1996, 17.3.1998). Με τα εν λόγω ψηφίσματα και συστάσεις προτρέπονται οι ευρωπαϊκές χώρες να λάβουν μέτρα προστασίας των πολιτών τους κατά των παραθρησκευτικών ομάδων. «Η πιο επικίνδυνη μορφή οργανωμένου εγκλήματος σε παγκόσμια κλίμακα συντελείται στις μέρες μας από τις καταστροφικές σέκτες (destructive cults) ή «καταστροφικές λατρείες», όπως αποδίδεται ο όρος στα ελληνικά. Και περιλαμβάνει: από δολοφονίες, απαγωγές, εξαναγκαστική ασιτία, ευνουχισμό και παντός είδους κακοποίηση, μέχρι λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, κατασκοπεία, χρήση μέσων βιολογικού πολέμου και απόπειρα πρόκλησης πολέμου μεταξύ κρατών!...»

Τα συγκλονιστικά αυτά στοιχεία κατέθεσε στην ΙΑ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη για θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας ο στρατιωτικός εισαγγελέας Κύπρου, κ. Στέλιος Ταμάσιος. Και επεσήμανε την ανάγκη άμεσης «επιστράτευσης» κυβερνητικών και κοινωνικών φορέων για την αντιμετώπιση του τρομακτικού φαινομένου.

Ο πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, λέκτορας του Α.Π.Θ. και ειδικός επί του θέματος, αναφέρει τις εξής καταστροφικές συνέπειες που έχει η ένταξη ενός ανθρώπου σε μία τέτοια ομάδα:

Απώλεια αληθινής θεογνωσίας

Μείωση κριτικής σκέψης

Πρόκληση φοβιών και ενοχών

Σοβαρότατα ψυχιατρικά προβλήματα

Ρήξη με το οικογενειακό περιβάλλον

Εσωστρέφεια και προβλήματα με τον κοινωνικό περίγυρο

Ψυχολογική εξάρτηση

Απώλεια σωματικού βάρους

Εγκατάλειψη σπουδών ή και της εργασίας

Ανώριμη και προβληματική στάση απέναντι σε προβλήματα της ζωής

Ανυπαρξία προσωπικών επιλογών, εκτός αυτών που επιβάλλει η ομάδα

Δυνατότητα εκφοβισμού και πιέσεων προς το θύμα μέσω της χρήσης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων που γνωρίζει ο αρχηγός ή η ομάδα.

Αλλά τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους:

α) «Είχαν γνωριστεί, όταν ακόμα πήγαιναν σχολείο. Έκαναν παρέα και ερωτεύτηκαν παράφορα. Φυσικό επακόλουθο, ο γάμος. Γρήγορα απέκτησαν δύο παιδιά και η οικογενειακή τους ζωή κυλούσε χωρίς προβλήματα. Τα χρόνια περνούσαν κι εκείνοι, πάντα αγαπημένοι. Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα άλλαξαν... η σύζυγος, λέει ο άνδρας της, εμφάνισε μία τάση για ανεύρεση πιθανών παιδικών λαθών τα οποία, κατά την αντίληψή της, μπορεί να είχαν ασκήσει σημαντική επιρροή στις σχέσεις τους.

Ο άνθρωπος κόντεψε να τρελαθεί, αφού η κατάσταση στο σπίτι του συνεχώς χειροτέρευε... Η σύζυγος άρχισε να πηγαίνει σε ψυχολόγους και σε κάποια οργάνωση, σε κάποιο σύλλογο με τον τίτλο «Αρμονική Ζωή». Εκεί γινόταν ανάλυση διαφόρων θεμάτων μεταφυσικής και παραψυχολογίας. Παραμελούσε εντελώς τα οικογενειακά της καθήκοντα από κάθε άποψη. Διέθετε ατελείωτες ώρες στην παρακολούθηση σεμιναρίων, όπως τα έλεγε, στο άκουσμα κασετών και στην ανάγνωση βιβλίων που της είχαν χορηγήσει. Ο σύζυγος προσπαθούσε με υπομονή στην αρχή να αντιληφθεί, πώς και γιατί η μητέρα των παιδιών του είχε ουσιαστικά χάσει το ενδιαφέρον της για την οικογενειακή ζωή και την ευτυχία τους.

Κάποια μέρα η γυναίκα είπε στον άνδρα της ότι ο σύλλογος αυτός την έστειλε σε κάποιο κέντρο μασάζ, διότι είχαν διαπιστώσει πως διέθετε βιοενέργεια την οποία έπρεπε να μεταδίδει και σε άλλους.

Τότε μη αντέχοντας άλλο τα πρωτόγνωρα καμώματα της γυναίκας του της έθεσε το δίλημμα: «Λοιπόν, τι θέλεις; «Αρμονική Ζωή» - βιοενέργεια και μασάζ ή ... την οικογένειά μας;» η απάντηση φαίνεται πως δόθηκε αμέσως: «Αρμονική Ζωή». Ακολούθησαν μεγάλοι καυγάδες, που ολοένα φούντωναν... η συμβίωση συνεχιζόταν, αλλά φυσικά υπό αντίξοες συνθήκες, όταν κάποιο βράδυ, σε περίοδο διαγωνισμών των παιδιών τους, ορθά-κοφτά του είπε: «Να φύγεις για πάντα»... Ο σύζυγος έχασε κάθε ελπίδα πλέον μετά το νέο «χαστούκι». Χάθηκαν τα πάντα για πάντα. Η οικογένεια διαλύθηκε οριστικά» (Λοιπόν, 28/11/96).

Κάθε γκουρού έχει τον «πρώτιστο λόγο» ακόμη και μέσα στην οικογένεια και δεν διστάζει να «καθοδηγήσει» το θύμα στη διάλυσή της.

β) Μία δεκαπεντάχρονη με την εξαδέλφη της πήγαν να κάνουν φροντιστήριο αρχαίων ελληνικών σε μία καθηγήτρια. Όμως η καθηγήτρια ήταν «μάρτυρας του Ιεχωβά» και παράλληλα με το μάθημα αρχαίων έκανε στα δύο κορίτσια και «Γραφική μελέτη». Τα παιδιά δεν ανέφεραν τίποτα στους γονείς τους. Κάποτε η συμπεριφορά τους άρχισε να είναι διαφορετική και προκλητική συγχρόνως, όσον αφορά στα θρησκευτικά θέματα. Άρχισαν οι καυγάδες και στα δύο σπίτια. Όταν ανακάλυψαν την αλήθεια, άρχισε και το δράμα των δύο οικογενειών. Κανένας σεβασμός στους γονείς. «Πατέρας μου είναι ο Ιεχωβά και αδέλφια μου οι μάρτυρες και σπίτι μου η οργάνωση», ήταν η απάντηση. Η οικογένεια διαλύθηκε τελείως. Ο πατέρας αρρώστησε, η μητέρα κλονίστηκε ψυχικά, ο αδελφός έφυγε από το σπίτι, γιατί δεν άντεχε την όλη κατάσταση. Η εξαδέλφη, μόλις έγινε 18 ετών, έφυγε κι αυτή από το σπίτι και αφοσιώθηκε στο «έργο» της εταιρίας «Σκοπιά», αδιαφορώντας για την οικογένειά της. Οι γονείς της αρρώστησαν βλέποντας το παιδί τους αγνώριστο, εχθρικό, αδιάφορο και συγχρόνως με απαιτήσεις για περιουσία και χρήματα. Η άγνοια, για άλλη μία φορά, έφερε το κακό.

γ) Σύζυγος, επιστήμονας, επιτυχημένος επαγγελματικά προσηλυτίστηκε στην νεοπροτεσταντική αίρεση των Πεντηκοστιανών. Τα προβλήματα στη μέχρι τότε αρμονική οικογενειακή ατμόσφαιρα δεν άργησαν να παρουσιασθούν. Τα λοιπά μέλη της οικογένειας αρνιόντουσαν να τον ακολουθήσουν. Ο σύζυγος όμως ήθελε να γίνει «ποιμένας», κι αυτό σήμαινε ότι και η σύζυγός του έπρεπε να γίνει Πεντηκοστιανή, πράγμα στο οποίο αντιδρούσε η ίδια. Αποτέλεσμα: η διάλυση της οικογένειας, με όλα τα παρεπόμενα, κυρίως για τα ανήλικα παιδιά.

Δυστυχώς οι αναφερόμενες ομάδες δραστηριοποιούνται και στο όμορφο νησί μας. Άρα ο κίνδυνος είναι ορατός και ανάλογα γεγονότα βίωσαν και συμπολίτες μας. Η Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού με την ευλογία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Αθανασίου, ίδρυσε και λειτουργεί γραφείο στήριξης των εξαπατημένων από καταστροφικές λατρείες αδελφών μας. Με διακριτικότητα, οι εντεταλμένοι ιερείς και λαϊκοί του αντιαιρετικού γραφείου, στηρίζουν, καθοδηγούν, εξηγούν και βοηθούν όσους ζητούν συμπαράσταση.