Του Ανδρέα Χριστοφόρου
Η Εξομολόγηση στον Πνευματικό, είναι η αποκάλυψη όχι μόνο
συγκεκριμένων αμαρτιών που μας βαραίνουν την καρδιά αλλά και της όλης
Αμαρτωλότητάς μας.
Οι Αμαρτίες μας δεν είναι αποκομμένες αυτόνομες παραβάσεις
των Εντολών του Χριστού, αλλά σημάδια και αποτυπώσεις Ζωής ενάντιας στη Ζωή του
Θεού.
Αυτή η Ζωή η Αμαρτωλή κρύβεται βαθειά μέσα μας και μας
ενώνει με τις δαιμονικές εξουσίες.
Εξουσίες δαιμονικές σημαίνει ότι ο πειρασμός ελέγχει τη Διάνοια
και την Καρδιά μας τις επιθυμίες τους λογισμούς και τις πράξεις μας και μας
έχεις αιχμαλωτισμένους.
Όταν ο Άνθρωπος αντιληφθεί αυτή την δαιμονική αιχμαλωσία,
που την αντιλαμβάνεται ως πλήρη αδυναμία του να ελευθερωθεί από αυτήν, τότε γεννιέται
ο πόθος της απελευθέρωσης και εξόδου από την αιχμαλωσία της Αμαρτίας των Παθών
και των δαιμονικών Εξουσιών και ένωσης με τον Χριστό και την Εκκλησία Του.
Ο πόθος αυτής της Ελευθερίας, είναι η αρχή το μέσον και το
ατελεύτητο τέλος της Κάθαρσης και Ένωσης μας με τον Χριστό, μέσα στα Μυστήρια
Μετανοίας και Εξομολογήσεως, Θείας Λειτουργίας και Θείας Κοινωνίας.
Όταν αυτό είναι το περιεχόμενο της συνείδησής μας η διάγνωση
δηλαδή της Αμαρτωλής Ζωή μας και ο πόθος ελευθερίας από τα πάθη και το διάβολο,
ο Χριστός μας προσφέρει το Μυστήριο της Μετανοίας που ενεργοποιεί το Βάπτισμα
και Χρίσμα μας και όλα τα Μυστήρια.
Μέσα στο Βάπτισμα και Χρίσμα είναι όλη η Αιώνιος Ζωή της
Αγίας Τριάδος από του νυν και έως των Αιώνων που όχι μόνο μας ελευθερώνει από
την Αμαρτία ενώ προσευχόμαστε μυστικά αλλά μας ωθεί στην Εξομολόγηση και Θεία
Κοινωνία.
Η Εξομολόγηση είναι ενώπιον του Θεού και της Εκκλησίας διότι
γίνεται σε Πνευματικό Ιερέα, ενώ η Μετάνοια γίνεται, μόνοι με μόνον τον Θεώ!
Η Μετάνοια ως Μυστήριο, είναι δωρεά του Αγίου Πνεύματος που
μας αποκαλύπτει την Αμαρτωλότητά μας, που στην αρχή την βλέπουμε σαν
στιγμιότυπα φωτογραφίας, μετά φωτογραφιών, στη συνέχεια όμως γίνεται ατελείωτο
βίντεο από την αρχή μνήμης της Ζωής μας από την παιδική ηλικία μέχρι σήμερα.
Η Εξομολόγηση μας ελευθερώνει από την δουλεία της Αμαρτίας
που συμβαίνει λόγω της αιχμαλωσίας μας από τον πειρασμό, αλλά και ταυτόχρονα με
το Φως που μπαίνει μέσα μας από την Άφεση Αμαρτιών, μετά από αυτήν, βαθαίνει η
όραση της Αμαρτωλότητάς μας και βλέπουμε όλο και πιο βαθειά τους λογισμούς, τα
πάθη και τις επιθυμίες ως γεννήτορες των Αμαρτιών μας.
