Οι μη κυβερνητικές αλωνίζουν. Σύνορα δεν υπάρχουν. Ο εποικισμός καλά κρατεί. Τα παιδιά μας φεύγουνε. Ανθρώπινες ψυχές στοιβάζονται λες και είναι ζώα από δήθεν ανθρωπιστές. Η Παιδεία σκόπιμα ξεφτιλίζεται. Η εθνική συνείδηση κατακρημνίζεται. Ό,τι θυμίζει Χριστό, ξεριζώνεται με λύσσα – ενίοτε και αντικαθίσταται-. Ό,τι περιουσία έχουμε, αντί πινακίου ξεπουλιέται.
Τα στελέχη της Εκκλησίας μας -τα περισσότερα- σιωπούν. Και όσα δεν σιωπούν διώκονται. Για πολιτικούς δεν έχω κάτι να πω, αστεία ανθρωπάκια.
Μια χώρα μπάχαλο. Ένα έθνος σε μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές του. Λίγο πριν το χαμό.
Πέσανε όλοι οι διάολοι επάνω μας, μαζί με τα πρακτοράκια τους για να μας φάνε…
Δόξα τω Θεώ. Δόξα τω Θεώ.
Ας κάνουν ό,τι θέλουν. Όσο ακόμα προλαβαίνουν. Όσο ακόμα μπορούν.
Θάρρος.
Αυτό το χάλι, με Χριστός Ανέστη θα τελειώσει.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
