Όταν η καρδιά ανοίγεται στον Θεό, οφείλει να επιδεικνύει εγκράτεια από τις
κακίες και τις πονηρές επιθυμίες. Όσον απομακρύνεται η καρδιά από τα πονηρά και
αμαρτωλά του κόσμου τούτου, τόσον πιο ανάλαφρη κατευθύνεται προς την ένωσή της
με τον Θεό. Άρα, η εγκράτεια για τον χριστιανό δεν έχει αρνητικό περιεχόμενο,
όπως νομίζει ο πολύς κόσμος. Δεν είναι στέρηση, αλλά θεληματική περικοπή των
πονηρών λογισμών και των σωματικών αμαρτιών. Όταν η καρδιά εξασκεί εγκράτεια,
απαλλάσσεται από τις αλυσίδες των παθών και ελεύθερη πορεύεται προς τον Θεό. Η
αγάπη και η επιθυμία της καρδιάς να βρίσκεται κοντά στον Θεό είναι ισχυρότερη
από κάθε εγκόσμια πονηρία και αμαρτία. Όταν η καρδιά ανοίγεται στην αγάπη του
Θεού, παραμένει κλειστή στα πάθη.
