Ποιος ο λόγος να πιστεύουμε ότι
υπήρξε μόνο ο Αδάμ και η Εύα και όχι και άλλοι άνθρωποι στην κατάσταση
του παραδείσου; Έκανε δηλαδή ο Θεός όλη την δημιουργία μόνο για δύο
ανθρώπους; Μέχρι αυτούς τους δύο έφτασε η αγάπη του; Άλλωστε, οι
πρωτόπλαστοι έκαναν δύο γιους, τον Κάιν και τον Άβελ. Όταν όμως ο Κάιν
σκότωσε τον Άβελ, ανέφερε στον Θεό ότι εξαιτίας της πράξης του όποιος
τον συναντήσει θα τον φονεύσει. Τότε ο Θεός του έδωσε ένα σημάδι ώστε
όποιον συναντήσει να μην τον σκοτώσει. Από αυτό όμως δεν καταλαβαίνουμε
ότι δεν ήταν οι μόνοι άνθρωπο στον κόσμο αλλά υπήρχαν κι άλλοι;
Ο Θεός δεν «έκανε όλη τη δημιουργία μόνο για δύο ανθρώπους» διότι όπως μας πληροφορεί η Αγία Γραφή έπλασε τον Αδάμ και την Εύα και τους έδωσε τη δυνατότητα να γεννούν απογόνους και να γεμίσουν όλη τη γη, λέγοντάς τους «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γήν». Να σημειωθεί ότι τη δυνατότητα αυτή την είχαν ήδη πριν την Πτώση δηλαδή μέσα στον Παράδεισο. Όλα όμως τα παιδιά τους, όπως πάλι μας πληροφορεί η Αγία Γραφή, γεννήθηκαν μετά από την απομάκρυνση του Αδάμ και της Εύας από τον Παράδεισο. Συνεπώς εντός του Παραδείσου βρίσκονταν αυτοί οι δύο και μόνο.Σχετικά με το ποιοι ήταν οι υπόλοιποι άνθρωποι που υπήρχαν στη γη όταν ο Κάιν φόνευσε τον Άβελ, σημειώνουμε τα παρακάτω.Στο 4ο κεφάλαιο της Γένεσης και ακόμα ειδικότερα στον 4 και 5 στίχο του 5ου κεφαλαίου γράφεται (το παραθέτουμε περιληπτικά): «Έφτασαν οι μέρες του Αδάμ που έζησε συνολικά 930 χρόνια και πέθανε. Και στο διάστημα αυτό απέκτησε γιους και θυγατέρες». Δηλαδή πολλά παιδιά. Και επειδή δεν μπορούσε να γίνει και αλλιώτικα, τα αδέλφια νυμφεύονταν μεταξύ τους και αποκτούσαν παιδιά. Και δεν απαγορεύονταν την εποχή εκείνη από τον Θεό να παντρεύονται τ’ αδέλφια. Ήταν μέτρο για να διευκολυνθεί ο πληθυσμός του ανθρωπίνου γένους εκείνη την εποχή.Μάλιστα, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη οι δέκα Πατριάρχες, οι οποίοι έζησαν πριν από τον κατακλυσμό, ήταν όλοι πολύ μακρόβιοι. Ο Αδάμ έζησε 930 έτη, ο Σηθ 912, ο Ενώς 905, ο Καϊνάν 910, ο Μαλελεήλ 895, ο Ιάρεδ 962, ο Ενώχ 365, ο Μαθουσάλα, ο μακροβιότερος όλων, έζησε 969, ο Λάμεχ 753, ο Νώε 950. Επίσης, για τη μακροζωία των ανθρώπων πριν από τον κατακλυσμό αναφέρουν και οι παραδόσεις των αρχαίων Αιγυπτίων, Βαβυλωνίων, Ινδών, Κινέζων και Ιαπώνων.Η μακροζωία, η οποία παρατηρείται ακόμη και στα ζώα και στα φυτά εκείνων των χρόνων έχει και τη φυσική εξήγησή της. Τότε η ζωή των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοπιαστική, αγχώδης, γεμάτη λύπες και πόνους όσο θα γινόταν αργότερα, διότι η αμαρτία δεν είχε προλάβει να διαβρώσει το ανθρώπινο γένος, όσο το διάβρωσε με την πάροδο των αιώνων. Ούτε οι ασθένειες είχαν λάβει την έκταση και τη δύναμη, που έλαβαν με το πέρασμα των χρόνων. Η γη δεν είχε ακόμη προφθάσει να αγριέψει πολύ και ήταν πιο πλούσια στη βλάστηση. Η ατμόσφαιρα ήταν επίσης πιο καθαρή, ο αέρας πιο υγιής. Η μακροβιότητα εκείνη ήταν «λαμπρόν υπόλειμμα της Παραδεισίου δόξης» του ανθρώπου.Ο σημαντικότερος όμως λόγος της μακροζωΐας των Πατριαρχών, ήταν Πρόνοια Θεού. Αφ’ ενός για τον πολλαπλασιασμό του ανθρωπίνου γένους και αφ’ ετέρου για να διατηρείται η προφορική παράδοση της δημιουργίας του ανθρώπου, της πτώσης, της ιστορίας, των δωρεών του Θεού κλπ. Αφού ούτε γραφή ούτε βιβλία υπήρχαν τότε, έπρεπε η μία γενιά να παραδίδει στην επόμενη όλη τη γνώση προφορικά. Για να παραδίδεται η γνώση καθαρή, ακριβής και ανόθευτη έπρεπε να λέγεται και να επαναλαμβάνεται.Και γι’ αυτό τον λόγο ο Θεός προνόησε, ώστε όλοι οι Πατριάρχες, εκτός του Νώε να γεννηθούν πριν πεθάνει ο πρωτόπλαστος άνθρωπος, ο Αδάμ. Απ’ αυτόν θα έπαιρναν ζωντανή, πλήρη και λεπτομερή εξιστόρηση για το πώς έγινε η Δημιουργία, πώς ήταν ο Παράδεισος, πώς αμάρτησε ο Αδάμ και η Εύα, τι έγινε μετά την πτώση, ποιες υποσχέσεις του έδωσε ο Θεός, και ποιες οδηγίες για το πώς πρέπει να Τον λατρεύουν.Συμπερασματικά, γίνεται κατανοητό ότι οι άλλοι άνθρωποι που θα διέκριναν τον Κάϊν από το σημάδι και δεν θα τον φόνευαν, ήταν οι απόγονοι του Αδάμ οι οποίοι σταδιακά αυξήθηκαν και πληθύνθηκαν.
