Ήταν μια γιαγιά, που είχε αρρωστήσει βαριά και την πήγαν στο νοσοκομείο και μετά από μια βδομάδα θα την χειρουργούσαν.
Η
γιαγιά όμως διατείνονταν εκεί στο περιβάλλον της, ότι δεν θα
προλάβαιναν να την χειρουργήσουν, διότι σε 3 μέρες και ώρα 5 το
απόγευμα, θα πέθαινε!!
Όσοι
την άκουσαν άρχισαν να σκέφτονται:
''η γιαγιά παλάβωσε, τρελάθηκε!
Πράγματι, όταν γεράσει ο άνθρωπος, δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει...''.
Όμως
η γιαγιά ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος! Και πράγματι την τρίτη μέρα
της νοσηλείας της, στις 5 το απόγευμα, παρέδωσε το πνεύμα!
Όταν
επαληθεύτηκαν τα λόγια της γιαγιά, όλοι άρχισαν να αναζητούν, τι καλό
έκανε στη ζωή της, αυτή η γιαγιά. Διαπίστωσαν ότι ήταν νηστευτής μια
ολόκληρη ζωή, έφτιαχνε κρυφές ελεημοσύνες και προσευχόνταν νοερώς...
Όταν ο άνθρωπος πληροφορείται από το Θεό, ότι θα πεθάνει, αυτή η Θεϊκή δωρεά επισφραγίζει, ότι είναι για τον παράδεισο.
