ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΚΟΥΡΓΟΣ ΕΞ ΕΥΩΝΥΜΩΝ ΛΗΣΤΗΣ

Λεζάντα: Ἀποτελέσματα ἐρευνῶν τοῦ Ἀμερικανικοῦ Pew Researche Center τὸ 2014 καὶ τὸ 2018 εἰς τὴν Ἑλλάδα: (1) Τὸ 85% θεωρεῖ ὅτι ἡ Εὐρώπη δὲν κατανοεῖ τὰς ἀνάγκας τῶν πολιτῶν. (2) Τὸ 70% πιστεύει ὅτι αἱ ἀξίαι τῆς Πατρίδος μας ἔρχονται εἰς ἀντίθεσιν μὲ αὐτὰς τοῦ Δυτικοῦ Πολιτισμοῦ. (3) Τὸ 70% τάσσεται ὑπὲρ μιᾶς ἰσχυρᾶς Ρωσίας, ὡς ἀντίβαρον τῆς Δύσεως.

Γράφει ὁ κ. Ἀντώνιος Χαραλάμπης

Εὑρισκόμεθα ἐνώπιον ἐκλογῶν τόσον διὰ τὴν αὐτοδιοίκησιν ὅσον καὶ διὰ τὴν εὐρωβουλήν. Τίθεται πράγματι καὶ πάλιν ἔντονα τὸ ἐρώτημα: Ποῖον τὸ κριτήριον τῆς ἐπιλογῆς; Ἂν εἶμαι Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς ἐπηρεάζει ἡ πίστις μου τὴν ἐκλογικήν μου προτίμησιν;
Ἡ ἀπόπειρα σκιαγραφήσεως μιᾶς ἀπαντήσεως ὀφείλει νὰ ἐπισημάνη πρωτίστως δύο ἀντιφατικάς στάσεις μας ὡς λαοῦ. Ἡ πρώτη ἀφορᾶ εἰς τὸ γεγονὸς ὅτι θέτομεν ἐντελῶς διαφορετικὰ κριτήρια διὰ τὰς αὐτοδιοικητικάς ἐν σχέσει πρὸς τὰς εὐρωπαϊκάς ἐκλογάς. Ἐνῶ εἰς τὴν ἐκλογὴν διὰ Δήμαρχον ἀπαιτοῦμεν ἀνθρώπους μὲ σύνεσιν, δυναμικούς, νὰ μεριμνοῦν διὰ τὸ ἂν ἔξω ἀπὸ τὴν οἰκίαν μας ἐπικρατεῖ ἡ τάξις καὶ ἡ ὀμορφιά, διὰ τὰς εὐρωεκλογάς ἐπηρεαζόμεθα συνήθως ἀπὸ τοὺς δείκτας τῶν κατευθυνομένων δημοσκοπήσεων. Πῶς κρίνομεν ἂν ὁ ὑποψήφιος Δήμαρχος εἶναι ἱκανός; Ἐρωτῶμεν διὰ τὴν βιοτήν του, ἂν εἶναι οἰκογενειάρχης, ἂν σέβεται τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα, ἂν ἔχη ἀρχάς, ἂν εἶναι τίμιος ἐπαγγελματίας κ.λπ. καὶ προσδοκῶμεν ὅτι κάπου θὰ συν­αντήσωμεν αὐτὸν εἰς μίαν συνήθως πανήγυριν ἢ ἄλλην ἐκδήλωσιν.

Οἱ Εὐρωβουλευταὶ δὲν μᾶς ἀντιπροσωπεύουν

Ἀπεναντίας, ἐνῶ τὰ πρόσωπα ποὺ θὰ ἐπιλεγοῦν διὰ τὸ εὐρωκοινοβούλιον εἶναι περισσότερον σημαντικά, καθὼς αἱ ἀποφάσεις τοῦ Εὐρωκοινοβουλίου ἐπηρεάζουν καί ἐκτρέπουν τὴν νομοθεσίαν τῆς Πατρίδος μας, ἡ ὁποία ὀφείλει συμφώνως πρός τὰ νῦν δεδομένα νὰ ἐναρμονίζεται μὲ τὴν Εὐρωπαϊκήν, ἐπιδεικνύομεν ἀδιαφορίαν. Οἱ ὑποψήφιοι διὰ τὴν Εὐρωβουλὴν τῶν γνωστῶν κομμάτων κατὰ πλειοψηφίαν ἐπιλέγονται ἀπὸ τὸν πρόεδρον ἑκάστου κόμματος μὲ τὴν λογικήν τῆς ἐπιβραβεύσεως διὰ τὰ ὅσα προσέφερεν εἰς τὸ κόμμα ἢ ἐπειδή θὰ ἑλκύση ψήφους ὡς γνωστὸς ἀπὸ τὴν τηλεόρασιν. Τοιουτοτρόπως ἀποστέλλονται εἰς τὴν Εὐρώπην οἱ ἐκλεκτοὶ τῶν ἀρχηγῶν τῶν κομμάτων, ὥστε νὰ λαμβάνουν ἕνα μεγάλον μισθὸν καὶ νὰ πολιτεύωνται ὄχι κατὰ τὸ συμφέρον τῆς χώρας, ἀλλὰ κατά τὰς ἐντολάς τοῦ κομματάρχου. Πόθεν λαμβάνει ἐντολάς; Τὸ κάθε κόμμα ὑπάγεται εἰς μίαν ὁμόφρονον εὐρωπαϊκὴν ὁμάδα κομμάτων, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ ὑπακούει. Δὲν δύναται νὰ πράξη καὶ διαφορετικὰ καθὼς εἴμεθα μικρὴ χώρα καὶ ὡς μειοψηφία δὲν δυνάμεθα νὰ ἔχωμεν φωνὴν καὶ ἀφετέρου ὅποιος διαφωνήση, ἀπειλεῖται μὲ ἀποκλεισμὸν ἀπὸ τὴν εὐρωπαϊκὴν ὁμάδα.
Ἀντιλαμβανόμεθα ἑπομένως ἀπὸ αὐτὰ ὅτι ἡ ἀντιπροσώπευσις εἰς τὸ εὐρωπαϊκὸν κοινοβούλιον οὔτε ἐκφράζει ἐμᾶς τοὺς πολίτας οὔτε ἀποτελεῖται ἀπὸ ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους εἰς τὴν πραγματικότητα ἐμπιστευόμεθα, ἐφόσον δὲν τοὺς ἔχομεν θέσει τὰ κριτήρια ἐκεῖ­να, ὅπως δι’ ἐκείνους ποὺ ἐπιθυμοῦμεν νὰ διαχειρίζωνται τὰ καθημερινὰ προβλήματά μας. Ποῖον λοιπὸν τὸ νόημα τῆς προσελεύσεως εἰς τὰς εὐρωεκλογάς; Ἄλλοι διὰ νὰ στείλουν μήνυμα πρὸς τὴν κυβέρνησιν ἢ τὴν ἀντιπολίτευσιν, ἄλλοι διὰ νὰ στηρίξουν κάποιον γνωστὸν μὲ τὴν προοπτικὴν τῶν μελλοντικῶν ἀνταλλαγμάτων ἴσως εἰς τὰς ἐθνικάς ἐκλογάς, ἕτεροι διότι αἰσθάνονται Εὐρωπαῖοι, καθὼς τὴν συνείδησίν τους τὴν ἐξαγόρασαν τὰ πακέτα χρημάτων καὶ ἐπιδοτήσεων, τὰ ὁποῖα ἀπέστειλεν ἡ Ε.Ε., διὰ νὰ τὰ λάβη πίσω σήμερα τριπλάσια, ἔχοντας δεσμεύσει χειροπόδαρα τὴν πατρίδα μας κ.λπ.

Ἀντίθεσις Ἑλλάδος καὶ Δύσεως

Οὐδεὶς προβληματίζεται διὰ τὸ ἀληθινὸν διακύβευμα ποὺ εἶναι ἕνα: εἴτε θὰ εἴμεθα ὑποχείρια τῶν μεγάλων ἰσχυρῶν εὐρωπαϊκῶν κρατῶν εἴτε θὰ πρέπη νὰ ἀναζητήσωμεν πολιτικοὺς ποὺ δὲν τοὺς ἔχει φθείρει ἡ κομματική ὑποτέλεια καὶ θὰ ἀνασχεδιάσωμεν μίαν πορείαν τῆς Ἑλλάδος διὰ τοὺς Ἕλληνας.
Εἰς αὐτὸ τὸ σημεῖον ἡ δευτέρα ἀντίφασις προκύπτει ἀπὸ μόνη της. Τὸ διάσημον Pew Research Center ποὺ ἑδρεύει μάλιστα εἰς τὰς ΗΠΑ τέλη Ὀκτωβρίου τοῦ 2018 προέβη εἰς ἀνάλυσιν ἐρευνῶν ποὺ ἔλαβαν χώραν εἰς 34 κράτη τῆς Εὐρώπης. Τὰ ἀποτελέσματα εἶναι συγκλονιστικὰ διὰ τὴν Ἑλλάδα. Ἑπτὰ εἰς τοὺς δέκα δηλώνουν ὅτι «Ὑπάρχει ἀντίθεση ἀνάμεσα στὶς παραδοσιακὲς ἀξίες τῆς πατρίδας μας καὶ ἐκείνων τῆς Δύσης»! Ἐπίσης ἑπτὰ εἰς τοὺς δέκα δηλώνουν ὅτι «μία ἰσχυρὴ Ρωσία εἶναι ἀπαραίτητη διὰ νὰ ἐξισορροπῆ τὴν ἐπιρροὴ τῆς Δύσεως!» Εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς, ἐνῶ ἡ συντριπτικὴ πλειονότης τοῦ λαοῦ ἀντιλαμβάνεται τὸ χάσμα μὲ τὴν Δύσιν πιστεύει εἰς τὴν εὐρωπαϊκὴν πορείαν τῆς Ἑλλάδος καὶ ἐπιμένει νὰ προσέρχεται εἰς τὴν κάλπην διὰ τὰς εὐρωεκλογάς. Ἀκόμη καὶ αὐτὸ νὰ συμβαίνη διὰ μὴ συνειδητοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι ἐπεσημάνθησαν, δὲν παύει τὸ ἀποτέλεσμα νὰ εἶναι ὁ προσανατολισμὸς πρὸς δυσμάς, μὲ τὰς συνεπείας του.
Τί συνδέει ἄρα τὸν λαόν μας μὲ τὴν Ρωσίαν; Ἡ ἀνάγκη νὰ ὑπάρχη τὸ ἀντίπαλον δέος εἶναι σχεδὸν ἔμφυτος, διατί ὅμως ἡ πλειονότης νὰ ἐπιλέγη συγκεκριμένα τὴν Ρωσίαν; Ὄχι πρωτίστως ἡ δύναμίς της ἀλλὰ τὸ χαρακτηριστικόν της ὅτι δὲν ὑπάγεται εἰς τὴν Δύσιν. Πρακτικά, ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι αὐτὴ ποὺ διαφοροποιεῖ ἀπὸ τὴν Δύσιν καὶ παρέχει τὸν σύνδεσμον συνεργασίας. Εἰδάλλως, θὰ ἔπρεπε νὰ κοιττάξωμεν ἀνατολικὰ καὶ νὰ θεωρήσωμεν ὅτι τὰ ἰσλαμικὰ κράτη εἶναι ἡ ὄντως ἡ Ἀνατολή, τὸ ἄλλως ἄλλον ἔναντι τῆς Δύσεως. Ἐμεῖς ὅμως ὡς λαὸς διακρίνομεν τὴν Ὀρθοδοξίαν ὡς τὴν εἰδοποιὸν διαφορὰν καὶ ὄχι τὴν γεωγραφίαν.
Βεβαίως, οἱ Ἕλληνες γνωρίζομεν τὰς ἐπιδιώξεις τῶν Σλάβων, πάντοτε ὅμως ὄχι μόνον τοὺς ἐθεωρούσαμεν ὀλιγώτερον κακὸν ἀπὸ τὴν παπικὴν καὶ προτεσταντικὴν Δύσιν, ἀλλὰ πολὺ περισσότερον προσεβλέπαμεν εἰς αὐτούς.

Μόνη ἀντίστασις ἡ Ὀρθοδοξία

Τὰ λεγόμενα «μεγάλα» (διότι ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν δύνανται νὰ ἀφανισθοῦν) κόμματα σήμερα φέροντα παρωπίδας οἰκειοθελῶς εἶναι προσ­ανατολισμένα μὲ ἀδιαπραγμάτευτον τρόπον πρὸς τὴν Εὐρώπην τῆς ὑποδουλώσεως. Διὰ τοῦ­το καὶ ἐχθρός τους δὲν εἶναι κάποιος ἰδεολογικὸς ἀντίπαλος. Αἱ ἰδεολογίαι ἔχουν πεθάνει ἐντός τῆς Ε.Ε., ὅπου ἀριστεροὶ καὶ δεξιοὶ ἐφαρμόζουν τὰς οἰκονομικάς πολιτικάς τῶν μνημονίων καὶ ἀκολουθοῦν τὰς ἐπιταγάς τῆς Ε.Ε. εἰς τὰ κοινωνικὰ ζητήματα. Δὲν ἦταν τὰ ἴδια κόμματα τῆς συμπολιτεύσεως καὶ ἀντιπολιτεύσεως ποὺ τὰ προηγούμενα ἔτη ἐψήφισαν μαζὶ μνημόνια, ἀντιευαγγελικοὺς νόμους καὶ προώθησαν τὴν ὀνομασίαν «Βόρεια Μακεδονία» διὰ τὰ Σκόπια; Οὔτε ἡ πάλη τῶν λαϊκῶν μαζῶν, ὅπως ἰσχυρίζονται κάποιοι, δύναται νὰ σταθῆ ἀνάχωμα, καθὼς ἡ ἐποχὴ αὐτὴ ἔχει παρέλθει ἀνεπιστρεπτί.
Ὁ μόνος πραγματικὸς καὶ οὐσιαστικὸς ἐχθρὸς των, ἐναντίον τοῦ ὁποίου συστρατεύονται εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. Τοὺς Ὀρθοδόξους φοβοῦνται! Τὸ εἶχεν ἀναφέρει ἐμμέσως εἰς δηλώσεις του τὸν Φεβρουάριον τοῦ 2018 ὁ νῦν ὑπ. Ἐξωτερικῶν κ. Κατρούγκαλος μὲ ἀφορμὴν τὰ συλλαλητήρια:
«εἶναι θετικὸ ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μὲ τὴν ἐν γένει στάση του προσπαθεῖ συνειδητὰ νὰ μὴ ἐπιτρέψει νὰ μετατραπεῖ ἡ Ἐκκλησία σὲ κόμμα, παρὰ τὶς ἀντίθετες ἀκραῖες φωνές».
Προφανῶς δὲν ἐνδιαφέρει τὸν κ. Κατρούγκαλον νὰ προφυλάξη τὴν Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ νὰ μὴ ἀποκτήση ὁ λαὸς Ὀρθόδοξον ἡγέτην, ὁ ὁποῖ­ος θὰ ἀφυπνίση τὰς συνειδήσεις. Τὰ ἴδια πιστεύει καὶ ἡ μείζων ἀντιπολίτευσις, καθὼς πῶς νὰ λησμονήση κανεὶς ὅτι ἀκόμη καὶ διὰ τὸ «τάμα τοῦ ἔθνους» ὁ κ. Μητσοτάκης ὑπεχρέωσε τοὺς Βουλευτάς του νὰ ἀποσύρουν τὴν κατατεθεῖσαν ἐρώτησιν! Ὄχι ἄλλην Ὀρθοδοξίαν! Δὲν τὴν θέλουν!

Ἠγάπησαν τὸ χρῆμα μᾶλλον παρὰ τὴν Πατρίδα

Αὐτὴν τὴν στιγμὴν τηροῦν τοὺς Ἕλληνας ἐν ὑπνώσει βομβαρδίζοντες αὐτοὺς μὲ τὰ οἰκονομικά! Τὸ χρῆμα εἶναι τὸ πᾶν καὶ αὐτὸ ἔρχεται ἀπὸ τὴν Εὐρώπην! Ψηφίσετε ἑπομένως Εὐρώπην, διὰ νὰ διαφεντεύη τὰ τοῦ οἴκου μας ἡ Γερμανία, νὰ εἰσάγωμεν τρόφιμα ἀπὸ τὴν Ἱσπανίαν καὶ νὰ μεταναστεύη ἡ νεολαία μας εἰς τὴν Σουηδίαν, ὥστε διὰ τῶν προσφύγων, πού ἀρνεῖται ἡ «πολιτισμένη» Εὐρώπη νὰ ἀναλάβη, νὰ ἐπιλύσωμεν εἰς τὴν Ἑλλάδα τὸ δημογραφικόν, ὅπως εἶπεν ὁ Πρωθυπουργός! Πῶς; Νὰ ἐξαφανισθῆ ἀπὸ τὸν χάρτην!
Ὅταν ὅμως θυμηθῆ ὁ πιστὸς λαὸς ὅτι «οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ ζήσεται μόνον ἄνθρωπος» καὶ ὅτι ἔχει ἀξιοπρέπειαν καὶ ἱστορίαν, ἴσως καταφέρει νὰ ζήση πραγματικὰ ἀδούλωτος πρωτίστως ἀπὸ τὴν ὑλικὴν εὐμάρειαν καὶ ὅλους τούς Εὐρωπαίους ποὺ χρησιμοποιοῦν τὴν μέθοδον μὲ «τὸ καρότο καὶ τὸ μαστίγιον», ὡς νὰ εἴμεθα «ζωντανὰ» καὶ ὄχι ζωντανοί, καθὼς παραμένομεν πνευματικὰ νεκροὶ ὅσον δὲν ἐπανασυνδεόμεθα μὲ τὰ κριτήρια ποὺ μᾶς θέτει τὸ ἴδιον τὸ Ὀρθόδοξον φρόνημά μας. Εἰς τοὺς πολιτικοὺς ὅμως ἁρμόζει ἡ ἐπισημανθεῖσα μέθοδος, ποὺ κάποτε σκωπτικὰ ἔγραψεν ὁ Σουρῆς εἰς ἕνα ποίημά του «Ὤ, Ἑλλάς, ἡρώων χώρα τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα»!
Τολμῶμεν νὰ γράψωμεν ἄνευ ἐνδοιασμῶν ὅτι δὲν ἀγαποῦν τὴν πατρίδα τους! Διαγκωνίζονται ποῖος θὰ παρουσιασθῆ τάχα ὡς πατριώτης. Ὁ Πρωθυπουργὸς νὰ καυχᾶται ὅτι ἡ ἐκχώρησις τῆς ὀνομασίας «Μακεδονία» ἐπεβλήθη ἀπὸ «τὸ πατριωτικό του καθῆκον»! Ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως νὰ ἔχη ἀπαλείψει ἀπὸ τὰς ὁμιλίας του τὸ ζήτημα καὶ νὰ ἀπαντᾶ μὲ μισόλογα εἰς πρόσφατον συνέντευξίν του. Διότι δι’ αὐτοὺς δὲν εἴμεθα τὸ κέντρον ἀλλὰ μία περιφέρεια τῆς Εὐρώπης! Ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ βασικός τους χορηγὸς εἴτε λέγεται Siemens εἴτε Podemos… Δι’ αὐτοὺς ὁ Θουκυδίδης γράφει: «ἐὰν καὶ φιλοπατρίαν ἔχη, εἶναι ὅμως κατώτερος χρημάτων, τὰ πάντα ἠμποροῦν νὰ θυσιασθοῦν χάριν αὐτῶν»! Οἱ δύστηνοι δὲν ἐδιδάχθημεν τίποτε ἀπὸ τὸν Θεμιστοκλῆν καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην, ὅπου ὁ πρῶτος ὑπελόγιζεν ὅτι θὰ διετήρει τὴν ἐξουσίαν μὲ ξένα χρήματα καὶ ὁ ἕτερος διεσπάθιζεν ὅσα ἠδύνατο εἰς τὴν ἄνετον ζωήν, καὶ ἐπαναλαμβάνομεν τὰ ἴδια λάθη.
Τὸ καθῆκον μας ὡς Ὀρθόδοξοι ἐνώπιον τῆς κάλπης τῶν αὐτοδιοικητικῶν ἐκλογῶν εἶναι νὰ ἐπιλέξωμεν εὐσεβεῖς καὶ ἀφιλοχρημάτους, ἐνῶ ἐνώπιον τῆς κάλπης τῶν εὐροεκλογῶν νὰ δείξωμεν ὅτι δὲν ὑπολογίζομεν τὰ ψευδοδιλήμματα ἀνθρώπων ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ μᾶς πείσουν μὲ τὰ λόγια καὶ ὄχι μὲ τὸν βίον τους ἢ ὡς γράφει ὁ Δάντης εἰς τὸ ἔργον «De Monarchia»(μεταφρ. Γ. Μπαρουξῆς):
«καταρρίπτεται τὸ σφάλμα ἐκείνων ποὺ πιστεύουν ὅτι μιλώντας καλὰ καὶ πράττοντας κακὰ μποροῦν νὰ ἐμπνεύσουν στοὺς ἄλλους ζωὴ καὶ χαρακτήρα καὶ ξεχνοῦν ὅτι τὰ χέρια τοῦ Ἰακώβ, ἂν καὶ ἔλεγαν ψέματα, ἦταν πιὸ πειστικὰ ἀπὸ τὴ φωνή του, ἂν καὶ ἀληθινή».

Ἀπαρχὴ ἀλλαγῆς δι’ ἀπαλλαγῆς

Ἂς γίνουν αἱ εὐρωεκλογαὶ ἡ ἀπαρχὴ τοῦ μηνύματος ὅτι τὸ πολιτικὸν σκηνικὸν εἰς τὰς προσ­εχεῖς ἐθνικάς θὰ ἀνατραπῆ ἄρδην καὶ θὰ ἀπαλλαγῶμεν ἀπὸ τοὺς τυχοδιώκτας καὶ οἰκογενειοκράτας. Ὑπάρχει ἄλλωστε καὶ προηγούμενον: Εἰς τὰς εὐρωεκλογάς τοῦ 2014 π.χ. ἡ «Ἕνωση Κεντρώων» καὶ ἡ «Κοινωνία» εἶχαν τὰ ἴδια ποσοστά, τὸ ἥμισυ περίπου ἀπὸ τὴν «ΔΗΜΑΡ», ἕνα κόμμα ποὺ εἶχε συγκυβερνήσει καὶ ἔπειτα εἶχε καταποντισθῆ. Ποῖος ἀνέμενεν ὅτι ἀπὸ τὸ 0,60% ἡ «Ἕνωση Κεντρώων» θὰ εἰσήρχετο εἰς τὴν Βουλήν; Δὲν πλησιάζει ἆραγε καὶ ἡ σειρὰ καὶ ἄλλων μικρῶν μὲν τώρα κομμάτων, ἀλλὰ σπουδαίων ἀργότερα, νὰ παρουσιάσουν μίαν ἄλλην πολιτικὴν πρότασιν; Αὐτὴ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι διαφορετικὴ πλὴν τῆς Ὀρθοδόξου!