Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε έναν συμμαθητή μας που είναι άθεος και εκφράζει έντονα τις απόψεις του στη τάξη;
Βήμα 1ο: Την αλήθεια με ψυχραιμία!Σε ενδεχόμενη συζήτηση στην τάξη, καλό είναι να μην αφήσουμε λανθασμένες απόψεις να αιωρούνται αναπάντητες, για να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις στους υπόλοιπους συμμαθητές μας. Ας πούμε τη γνώμη μας ήρεμα, την αλήθεια και με τόλμη! Και χωρίς να «τσακωθούμε», χωρίς χαρακτηρισμούς ή λεκτικές «επιθέσεις» του τύπου «είσαι λάθος!». Δεν θα κερδίσουμε τίποτα με το να αντιδράσουμε έντονα, να λογομαχήσουμε. Ίσα-ίσα, πάντα η ευγένεια στην αντιμετώπιση «μετράει». Ο στόχος μας δεν είναι να «επικρατήσουμε» στο διάλογο, αλλά να λάμψει η αλήθεια του Χριστού.
Βήμα 2ο: Είναι όντως άθεος;Ένας «άθεος» συμμαθητής μας που εκφράζει έντονα τις απόψεις του στην τάξη, μπορεί να μην είναι άθεος με την έννοια του πολεμίου της πίστης. Μπορεί να είναι – και τις περισσότερες φορές έτσι είναι – παιδί που ψάχνει την αλήθεια και δεν έχει σωστή πληροφόρηση για τη ζωή της Εκκλησίας ή έχει σκανδαλιστεί από λάθη που κάνουμε εμείς οι Χριστιανοί. Συνεπώς ας φροντίσουμε εμείς να του δείξουμε την αληθινή οπτική και προοπτική της Εκκλησίας: για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να ξέρουμε πολύ καλά τι πιστεύουμε. Και, ενώ χρειάζεται να μελετούμε καλά την πίστη μας, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε με αγωνία επιχειρήματα για να κατατροπώσουμε τον «αντίπαλό» μας: αν έχουμε πίστη και καλή διάθεση να τον βοηθήσουμε, θα μας δώσει ο Θεός επιχειρήματα, όπως έχει υποσχεθεί: «Να μη σχεδιάζετε και μελετάτε από πριν τι θα απολογηθείτε. Διότι εγώ θα σας δώσω την ευκολία και την ικανότητα να εκφράζεσθε, αλλά και σοφία νοημάτων και επιχειρημάτων. Και στη σοφία αυτή δεν α μπορέσουν να αντιλέξουν ή να αντισταθούν με κανένα τρόπο όλοι οι αντίθετοί σας». («…μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι· ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν») [Λουκ. κα΄ 14-15]Βήμα 3ο: Προσευχή και παράδειγμα, παράδειγμα, παράδειγμα!Ο φίλος μας που δεν πιστεύει, θα πρέπει να αποκτήσει σημαντικό τμήμα του χρόνου προσευχής μας. Να προσευχόμαστε για αυτόν, να του δείξει ο Θεός την αλήθεια και να τον φέρει κοντά Του· και για την υπόλοιπη τάξη, να μην επηρεαστεί από τα λάθη που ακούγονται. Να προσευχόμαστε, να είμαστε εμείς σωστοί Χριστιανοί, παράδειγμα και υπόδειγμα πνευματικής ζωής – πολλές φορές, άλλωστε, εξαιτίας μας αμαυρώνεται η εικόνα που έχουν οι άλλοι για τον Θεό και την Εκκλησία: «εξαιτίας σας και λόγω των ασυστόλων παραβάσεών σας το όνομα του Θεού βλασφημείται και μεταξύ των εθνικών» (Ρωμ. β΄ 24).
