Μολονότι τα αμαρτήματα που αναφέραμε ήδη είναι τα βαρύτερα και πρέπει να
τα μισείς ολόψυχα, όμως μή νομίζεις ότι μπορείς να πέφτεις σε
ελαφρότερα χωρίς φόβο ή έλεγχο της συνειδήσεως. Να θυμάσαι πώς
θ΄απολογηθείς στον φοβερό και αδέκαστο Κριτή ακόμα και για κάθε λόγο
ανώφελο που θα βγει από το στόμα σου (πρβλ. Ματθ. 12:36).
Όποιος καταφρονεί τον μικρό γκρεμό, γρήγορα θα πέσει σε μεγαλύτερο. Από
ένα καρφί που λείπει, φεύγει το πέταλο, κι από το πέταλο, γκρεμίζεται το
άλογο, κι από το άλογο, χάνει τη ζωή του ο άνθρωπος! Αν φρόντιζε από
την αρχή να βάλει ένα καρφί στο πέταλο και ν΄αποκαταστήσει την ασήμαντη
ζημιά, δεν θα σκοτωνόταν πρόωρα για την αμέλειά του.
Τα μεγάλα παλάτια, πάλι, και οι μεγαλόπρεπες οικοδομές πώς γκρεμίζονται;
Πρώτα πέφτει ένα μικρό λιθάρι, μετά ανοίγει λιγάκι ο τοίχος σε κάποιο
σημείο, κι έπειτα αρχίζουν λίγο-λίγο να καταρρέουν, ώσπου γίνονται
ερείπια.
Μα και της άμμου οι κόκκοι δεν είναι μικροσκοπικοί και ελαφρότατοι; Αν
όμως παραφορτώσεις με άμμο ένα καράβι, βουλιάζει και χάνεται. Ή δεν
είναι μήπως οι σταγόνες του νερού πολύ μικρές; Όταν όμως ενωθούν
αμέτρητες σταγόνες κάνουν ένα ποτάμι ορμητικό και καταστροφικό, που
ξεριζώνει δέντρα και αφανίζει σπίτια.
Ο ιερός Γρηγόριος λέει, ότι μερικές φορές είναι πιο επικίνδυνο και πιο
επιζήμιο το να πέσει κανείς σε μικρά αμαρτήματα παρά σε μεγάλα.
Γιατί το μεγάλο παράπτωμα το συνειδητοποιεί κανείς εύκολα, κι έτσι μετανοεί και διορθώνεται.
Στο μικρό, όμως, εύκολα πέφτει και ξαναπέφτει, ώσπου το συνηθίζει και δεν ελέγχεται πια από τη συνείδησή του.
Οι μικρές τάχα, πτώσεις κάνουν πολύ κακό στην ψυχή, γιατί χαλαρώνουν τη
συνείδηση, σβήνουν τη θέρμη της αγάπης, λιγοστεύουν την προθυμία για την
αρετή, μειώνουν τον Θείο πόθο, ελαττώνουν την ευλάβεια καί, γενικά, δεν
αφήνουν να ενεργήσει επάνω μας η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Γι΄αυτό
πρέπει να τις αποφεύγουμε επιμελέστατα, και μάλιστα τις κοροϊδίες και τα
χοντρά αστεία, τα άκαιρα γέλια και την ειρωνεία, την πονηρία, την
καύχηση, την αισχρολογία, την πολυυπνία, τα άσεμνα τραγούδια και τους
χορούς, καθώς και τα όμοια μ΄αυτά, για να μήν πέσουμε σε μεγαλύτερα και
γίνουμε εχθροί του Θεού και Πλάστη μας, χάνοντας τα ανέκφραστα ουράνια
αγαθά.
(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)
ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
