Τι είναι η μασονία; Η Μασονία, επίσης
γνωστή ως Ελευθεροτεκτονισμός, είναι ένα διεθνές σύστημα από
αδελφότητες-λέσχες με σκοπό -όπως τα ίδια τα μέλη της διατείνονται- την
φιλανθρωπία και με απώτερη προοπτική την ηθική εξύψωση της κοινωνίας.
Αυτό που ιδιαίτερα χαρακτηρίζει την Μασονία είναι ο μυστικός της
χαρακτήρας, η ύπαρξη ειδικών τελετουργιών και οι αυστηροί όροι για την
αποδοχή νέων μελών. Στην πραγματικότητα λοιπόν πρόκειται για
παραθρησκεία με πολύ ύποπτους σκοπούς και σκοτεινές επιδιώξεις.
Αλλά ας δούμε τα πράγματα με την σειρά
τους. Υπάρχουν πολλά στοιχεία και ντοκουμέντα γύρω από το θέμα μας, αλλά
για ευνόητους λόγους θα επιχειρήσουμε μια σύνοψη των βασικών σημείων. Η
Μασονία έχει τις ρίζες της, κατά πάσα πιθανότητα, στις χριστιανικές
συντεχνίες των οικοδόμων (τέκτονες στα ελληνικά και masons στα γαλλικά)
στην Γαλλία του Μεσαίωνα, κάτι παρόμοιο με τα εργατικά συνδικάτα της
εποχής μας. Ύστερα από μία μεταβατική περίοδο από τον 16ο έως τις αρχές
του 18ου αι. οι συντεχνίες αυτές έχασαν τον επαγγελματικό τους
χαρακτήρα, δίνοντας την θέση τους σε μία θεωρητικού τύπου λέσχη με μέλη
άσχετα με την οικοδομική και με φαινομενικό σκοπό την ηθική εξύψωση της
κοινωνίας. Το νέο αυτό σωματείο εισήγαγε σταδιακά πάρα πολλά στοιχεία
από τον αποκρυφισμό (Αλχημεία, Ερμητισμός, Καββάλα, Θεοσοφία,
Γνωστικισμός) καταλήγοντας σε μία μυστική οργάνωση με μυστήρια,
τελετουργικά, μυήσεις, ιδιαίτερη θεολογία και άλλου είδους θρησκευτικά
χαρακτηριστικά (π.χ. παγανιστικά εορτολόγια).
Τα μέλη της Μασονίας συγκεντρώνονται σε
Στοές οι οποίες έχουν, παρομοίως, στοιχεία από ναούς, όπως π.χ. ειδικό
βωμό τελετουργιών. Διοικητικά οργανώνεται σε κεντρικές Στοές, τις
λεγόμενες Μεγάλες Ανατολές, σε Επαρχιακές Στοές και σε επιμέρους Σεπτές
Στοές. Υπάρχουν και άλλα Τεκτονικά σωματεία, δεν αναγνωρίζονται, όμως,
όλοι οι μασόνοι ως Κανονικοί. Αυτό συμβαίνει ανάλογα με τις προϋποθέσεις
αποδοχής τους ως μέλη και την μύησή τους. Οι μασόνοι σαν άτομα
χωρίζονται μεταξύ τους ανάλογα με τον βαθμό μύησής τους γεγονός που
προκύπτει από ένα πολύπλοκο σύστημα 33 βαθμών, το οποίο, με την σειρά
του, συνοδεύεται από ειδικά τελετουργικά μύησης. Ένα ακόμα
χαρακτηριστικό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι υπάρχουν ιδιαίτερα
αυστηροί όροι αποδοχής νέων μελών. Οι Μασόνοι σήμερα υπολογίζονται
διεθνώς σε περίπου 5 εκατομμύρια.
Πώς στέκεται η Εκκλησία απέναντί της;
Για την Εκκλησία μας (αλλά και για πολλές δυτικές χριστιανικές
ομολογίες), η Μασονία δεν είναι απλά ένα φιλανθρωπικό σωματείο, αλλά μία
αυτοτελής θρησκεία. Η άποψη αυτή τεκμηριώνεται από τα εξής:
• Υπάρχει, ως αναφαίρετη μασονική αξία, η πίστη σε ένα Υπέρτατο Ον.
• Η Μασονία έχει τελετουργίες θρησκευτικού χαρακτήρα (μυήσεις, μυστήρια, εορτές).
• Χρησιμοποιεί αλληγορίες και σύμβολα, επίσης, θρησκευτικού χαρακτήρα.
• Έχει διαμορφώσει δική της θεολογία και μυθολογία.
• Έχει σαφέστατες επιρροές από τον Αποκρυφισμό.
• Θεωρεί εαυτήν ως θεσμό υπεράνω όλων των θρησκειών και την μόνη πραγματική οδό επίτευξης της αληθούς και φωτιστικής γνώσεως.
• Έχει σαφή, απόλυτο και περιοριστικό τρόπο αποδοχής μελών, αλλά και τον
χαρακτήρα θρησκευτικής σέκτας με την αντίληψη ότι «πας μη τέκτων
βέβηλος».
Στην Ελλάδα πολεμήθηκε από την Εκκλησία
σε διάφορες περιπτώσεις, ακόμα και δικαστικά, με χαρακτηριστικότερη την
ιστορική απόφαση τής Ελληνικής Δικαιοσύνης (Πρωτοδικείου Αθηνών) του
1969 η οποία, βασιζόμενη στήν άποψη τής Εκκλησίας, αποφάνθηκε ανάμεσα σέ
άλλα: «Ὁ τεκτονισμός δέν εἶναι θρησκεία γνωστή ὑπό τήν ρηθεῖσαν
ἔννοιαν, ἀλλά τοιαύτη μή φανερά, ἔχουσα δόγματα καί λατρείαν μή φανεράν
(κρυφίαν) καί ἀποτελοῦσα μυστικήν ὀργάνωσιν ἄγνωστον κατά τό
περιεχόμενον οὐ μόνον εἰς τούς πολλούς, ἀλλά καί εἰς αὐτούς ἀκόμη τούς
τέκτονας, λόγω τῶν τελευταίων μυήσεων ἀπό βαθμοῦ εἰς βαθμόν».
…………………………………………………………………………………………………….
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα
πράγματα επάνω στην Μασονία, αλλά είναι σημαντικό να απαντήσουμε σε ένα
ακόμα ερώτημα πού δεν τέθηκε: Πώς στεκόμαστε εμείς απέναντί της;
Αν και θεωρητικά η Μασονία δεν μας αφορά
πέρα μίας γνώσης για το τι είναι, ουσιαστικά η αλήθεια είναι
διαφορετική. Η Μασονία μάς αφορά όλους ως μέλη της Εκκλησίας για τους
εξής λόγους:
• Και μόνο ο θρησκευτικός της χαρακτήρας
με τις τόσες αποκρυφιστικού χαρακτήρα τελετουργίες και πρακτικές
δείχνουν μία ανεπίτρεπτη απόκλιση από την Παράδοση της Εκκλησίας μας.
• Η απόκλιση αυτή εντείνεται από την μυστικοπάθεια και την ανελευθερία
που επιβάλλει στα μέλη της μέσω φοβερών όρκων και απειλών αν αποκαλύψουν
κάτι.
• Είναι πολέμιος τής Εκκλησίας παρά το ανεξίθρησκο προσωπείο πού φορά.
Στα συγγράμματα των μασόνων υπάρχει έντονος αντικληρικαλισμός, ενώ η
Μασονία συγκλίνει σχεδόν ταυτόσημα στις απόψεις της με την Θεοσοφία και
με το κίνημα του New Age (Νέας Εποχής) που πολεμούν την Εκκλησία.
• Είναι πιο “κοντά” μας από ό,τι φανταζόμαστε. Εκτός από τις Στοές,
υπάρχουν πλήθος “δορυφορικών” σωματείων, δήθεν φιλανθρωπικών, απώτερος
σκοπός των οποίων είναι η αλίευση νέων μελών. Στα μασονικά πρότυπα
κινούνται αποδεδειγμένα παρά την φαινομενική αθωότητά τους οι Πρόσκοποι,
οι Ροταριανοί Σύλλογοι, οι Lions, κ.ά.
• Τέλος, οι μασόνοι αποτελούν κοινωνικό κίνδυνο, αφού προσεγγίζοντας
εκλεκτά μέλη της κοινωνίας προσπαθούν να επιβάλουν με σκοτεινό τρόπο μία
συγκεκαλυμμένη εξουσία στην κοινωνία. Αυτό είναι γεγονός και όχι
συνωμοσιολογία αφού αποδείχθηκε επίσημα από γεγονότα της πρόσφατης
ιστορίας όπου η μασονία αναμίχθηκε με σοβαρές συνέπειες σε πολιτικές,
αλλά και εκκλησιαστικές διεργασίες διαφόρων κρατών.
Προσοχή, λοιπόν. Η
Μασονία δεν είναι μία αόριστη συνωμοσία μακρυά από μας. Η θελκτική
μυστικοπάθεια που την διακρίνει και η δελεαστική κοινωνική δικτύωση και
αναρρίχηση που προσφέρει μπορούν να τραβήξουν ακόμα και κάποιους από
εμάς σε κάποια φάση της ζωής μας. Βρίσκεται, όμως, στον αντίποδα της
Εκκλησίας μας όπου ο πιστός αγωνίζεται στην ζωή του θυσιαστικά και
πορεύεται προς την Αλήθεια και το Φως, τον Χριστό, με φανερό τρόπο και
όχι με υποχθόνιες και σκοτεινές κινήσεις. Η άποψη της Μασονίας ότι
μπορείς να είσαι και Μασόνος και Χριστιανός είναι ένα τρομερό ψέμα και
μια μεγάλη, επικίνδυνη παγίδα. Ο Χριστιανός δεν είναι διπρόσωπος.
Εξάλλου το είπε ο ίδιος ο Χριστός: “Οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις
δουλεύειν” (Ματθ. στ΄ 24).
