Οι οδυνηρές συνέπειες των σαρκικών αμαρτημάτων και διαστροφών

Τά ὀδυνηρά ἀποτελέσματα τῶν σαρκικῶν ἁμαρτημάτων - διαστροφῶν ἀφοροῦν ὄχι μόνο στήν ψυχή ἀλλά καί στό σῶμα, ὁδηγώντας στόν θάνατο τόν ἐπιτιθέμενο κατά τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας ἄνθρωπο. Πολλά περιστατικά, καθώς καί οἱ βίοι τῶν Ἁγίων μας, ἐπιβεβαιώνουν α) πόσο ὁ Θεός προστατεύει τούς ἁγνούς καί σώφρονες καί β) πόσο βδελύσσεται καί πατάσσει παιδαγωγικά τούς πορνεύοντας καί ἀνωμάλους.

«Ἕνας θεῖος μου», διηγεῖται ὁ σοφός π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «ἦταν στρατιώτης στή Μ. Ἀσία. Ἡ ἐνοματία του ἦταν καμιά δεκαριά ἄντρες, πῆγαν σέ ἕνα τουρικικό πορνεῖο. Ὁ θεῖος μου δέν ἔκανε τίποτε, δηλαδή εἶχε τό φόβο τοῦ Θεοῦ, ὁ ἴδιος μοῦ τό ἔλεγε, δέν ἔκανε τίποτε, κάθησε ἥσυχα καί δέν ἐπόρνευσε. Μάλιστα ἔζησε κάπου 90 τόσα χρόνια, πῶς συνέπεσε, ὁ τελευταῖος πνευματικός -γιατί πάντα ἐξομολογεῖτο- ἐξομολογήθηκε σέ μένα ὁ θεῖος ὁ Χρῆστος! (συγκίνηση). Λοιπόν, ἀκοῦστε. Τήν ἄλλη μέρα ἔδωσαν μάχη μέ τούς Τούρκους. Ἐφονεύθησαν ὅλοι πλήν τοῦ θείου μου. Εἶχε τό σημεῖο!

Θέλετε πιό πολλά; Σᾶς παραπέμπω σέ ἐκείνη τήν πανωφέλιμη ἱστορία, διήγηση τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ ἀπό στρατιωτῶν, πού γιορτάζει στίς 24 Δεκεμβρίου. Ἀνοῖξτε τό συναξαριστή σας καί θά δεῖτε γι’ αὐτό τό στρατιώτη. Στρατιώτης ἦταν, τοῦ βυζαντινοῦ κράτους, ἐναντίον τῶν Βουλγάρων. Καί ὅμως, ἐπειδή ἀρνήθηκε νά κάνει τήν ἁμαρτία, ἦταν ὁ μόνος πού σώθηκε. Ὁ δέ ἑλληνικός στρατός, ὁ βυζαντινός στρατός, εἶχε ὑποστεῖ ἀπό τούς Βουλγάρους πανωλεθρία.

Γιατί σέ ἕνα πανδοχεῖο πού εἶχε πάει, ποιός ξέρει …, οἱ ἄλλοι στρατιῶτες, σοῦ λένε: «Δέν βαριέσαι, ὅ,τι βρῶ μπροστά μου … ». Ὁ Θεός νά φυλάξει! Τό λέω πολλές φορές στά νέα παιδιά μας: «Θέλεις νά σέ φυλάξει ὁ Θεός; Πρόσεξε δύο ἁμαρτήματα, τή βλασφημία τῶν Θείων καί τήν πορνεία, εἰδικά σέ πολεμική περίοδο». Προσέξτε πολύ, εἶναι δύo ἁμαρτήματα πού δέν ἀνέχεται ὁ Θεός.

Καί ἐκεῖ ἐκστρατεύουν, σταμάτησαν σέ ἕνα χάνι, ἐκεῖ ὁ Νικόλαος ἔφαγε μέ τόν πανδοχέα καί ἦρθε ἡ κόρη τοῦ πανδοχέα νά σερβίρει, ἡ ὁποία κοίταξε τό νεαρό στρατιώτη, τῆς ἄρεσε, καί μετά, ὅταν πῆγε νά κοιμηθεῖ, πῆγε στό δωμάτιό του, τοῦ κτύπησε τήν πόρτα, γιά νά κάνει ἁμαρτία. Τότε τῆς λέει: «Κοπέλα μου, δέ λυπᾶσαι πρῶτα-πρῶτα τή δική σου παρθενία, ὕστερα δέ λυπᾶσαι ἐμένα, πού πηγαίνω στόν πόλεμο καί ὁ Θεός δέ θά μέ φυλάξει, ἄν πορνεύσω;». Πράγματι, τό κατενόησε καί ἔφυγε. Εἶχαν μείνει καί τό δεύτερο βράδυ. Καί ξαναπῆγε, γιατί νικήθηκε ἀπό τόν πονηρό. Τή δεύτερη φορά ὁ Ὄσιος Νικόλαος τήν ἔδιωξε: «Φύγε ἀπό ‘δῶ!», κατά τό: «Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ!».

Τήν προηγούμενη τῆς μάχης εἶδε ἕνα περίεργο, ζωντανό ὄνειρο. Εἶδε κάποιον νά εἶναι σέ ἕνα θρόνο καί τοῦ λέει: «Νικόλαε -ἦταν ὁ Χριστός ἐπί τοῦ θρόνου-, τοῦ λέει: «Νικόλαε, τί βλέπεις;». Εἶχε τό ἕνα πόδι πάνω στό ἄλλο. Τοῦ εἶπε: «Βλέπεις αὐτό;». Μετά ἄλλαξε τά πόδια. Τοῦ λέει: «Τί βλέπεις;». «Βλέπω αὐτό». «Λοιπόν, θά νικᾶ ὁ βυζαντινός στρατός στήν ἀρχή, μετά ὅμως θά ὑπερφαλαγγιστεῖ ἀπό τούς Βουλγάρους. Γύρισε πίσω σου, νά δεῖς. Μία πεδιάδα γεμάτη ἀπό μνήματα. Τί ἄλλο βλέπεις;». «Βλέπω ἕναν τόπο ὅσο γιά ἕνα μνῆμα, ἀλλά δέν εἶναι μνῆμα». «Θά ἦταν τό μνῆμα σου, ἄν εἶχες πέσει στόν πειρασμό ἐκεῖνο στό πανδοχεῖο. Θά σωθεῖς ἐσύ, πολλοί θά φονευθοῦν». Ἔγινε ἡ μάχη, ὅπως τά εἶπε ὁ Κύριος. Τόσο συνεκλονίσθη ἀπό αὐτό, ὥστε ὁ νεαρός Νικόλαος, ὁ στρατιώτης, ἔγινε μοναχός, ἔγινε ἡγούμενος, καί λέγεται ὁ Ὅσιος Νικόλαος ὁ ἀπό στρατιωτῶν.

Βλέπετε πῶς σώζει ὁ Θεός ἐκείνους πού θά φύγουν μακριά ἀπό τήν πορνεία;»[1].

Σύμφωνα μέ τά ἀποτελέσματα πολλῶν ἰατρικῶν ἐρευνῶν[2], ἔχουμε ραγδαία αὔξηση τῶν καρκίνων τοῦ στόματος καί τραχήλου λόγω τῆς φοβερῆς καί ἤδη ἀναφερθείσης διαστροφῆς, πού ἀποκαλεῖται στήν ἐκκλησιαστική γλῶσσα «καταπόρνευσις μέ τήν γεύση»· τοῦ λεγομένου στοματικοῦ ἔρωτος. Διαβάζουμε σχετικά: «Ὁ ἀριθμός τῶν σοβαρῶν καρκίνων στό κεφάλι καί στόν λαιμό, πού σχετίζονται μέ ἕναν ἰό ὁ ὁποῖος μεταδίδεται μέ τό στοματικό σέξ, αὐξάνεται γρήγορα, ἀναφέρουν βρετανοί ἐρευνητές. Καί συνιστοῦν νά ἐξεταστεῖ σοβαρά τό ἐνδεχόμενο ἐμβολιασμοῦ τῶν ἀγοριῶν ἐναντίον του. Ὅπως γράφουν στήν «Βρετανική Ἰατρική Ἐπιθεώρηση», ἡ μορφή τοῦ καρκίνου πού ἐξαπλώνεται ραγδαῖα, ἰδίως στίς ἀνεπτυγμένες χῶρες, λέγεται ὀροφαρυγγικό καρκίνωμα τῶν πλακωδῶν κυττάρων καί προκαλεῖται ἀπό τήν μόλυνση μέ συγκεκριμένα στελέχη τοῦ ἰοῦ τῶν ἀνθρώπινων θηλωμάτων (HPV)... Ἄλλες μελέτες ἔχουν δείξει αὔξηση τίς τελευταῖες δεκαετίες κατά 70% στήν ἀνίχνευση τῶν ἰῶν HPV σέ βιοψίες, πού διέγνωσαν ὀροφαρυγγικά καρκινώματα σέ σουηδούς ἀσθενεῖς, ἐνῶ σέ ἀμερικανούς ἀσθενεῖς οἱ ἰοί HPV ἀνευρίσκονται πλέον στό 60% ἕως 80% τῶν βιοψιῶν αὐτῶν, ἔναντι τοῦ 40% πού ἦταν τήν περασμένη δεκαετία»[3].

Σύμφωνα μέ ἔγκυρες ἰατρικές ἐκτιμήσεις, τό 95% τῶν καρκίνων πάνω ἀπό τόν λαιμό ὀφείλονται σέ ἰό πού προέρχεται ἀπό αὐτή τήν διαστροφή, τά αἴσχη πού γίνονται μέ τό στόμα. Oἱ γιατροί φοβοῦνται νά ὁμιλήσουν, γιατί προσκρούουν στήν γραμμή τεράστιων συμφερόντων νεοταξικῆς προελεύσεως. Ὁ παγκοσμίου φήμης Ἀμερικανός ἠθοποιός Μάικλ Ντάκλας μέ τήν δημόσια ὁμολογία του[4], γιά τό ποῦ ὀφείλεται κατά τήν ἐπιστήμη ἡ καρκινοπάθεια τοῦ φάρυγγα, λάρυγγα, ὑπερώας καί στοματικῆς κοιλότητας ἀφύπνισε πολλούς… Ἐξυπακούεται, λοιπόν, ὅτι ὑπάρχει ἡ ἑξῆς συνάρτηση: Παράχρηση - Ἐπίπτωση... Oἱ πνευματικοί καί βιολογικοί νόμοι, ὅταν παραβιάζονται, ἐκδικοῦνται… Ἄλλωστε, ὁ ἀδιάψευστος λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς διδάσκει ὅτι «τά ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας εἶναι ὁ θάνατος»[5].

 Ἡ ὁμοφυλοφιλία θά εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς τοῦ κόσμου: «Τό φοβερό ἁμάρτημα», παρατηρεῖ ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «μέ τό ὁποῖο θά ἔρθει τό τέλος τοῦ κόσμου, εἶναι ἡ ἀρσενοκοιτία, δηλαδή ἡ ὁμοφυλοφιλία. Τά Σόδομα καί τά Γόμορρα εἶναι τύπος τοῦ μέλλοντος κόσμου καί τῆς καταστροφῆς του. Λέγει ὁ Ἅγιος Ἱερώνυμος: «Ὅταν θά πολλύνει ἡ ἀρσενοκοιτία πάνω στή γῆ, τότε θά καταστραφεῖ ὁ κόσμος καί θά ἔρθει ὁ Χριστός ξανά στή γῆ». Καί φοβᾶμαι πώς ἡ ἁμαρτία αὐτή πλέον δέν γνωρίζει ὅρια. Καί ὅταν λέμε «ἀρσενοκοιτία», δέν ἐννοοῦμε μόνο ἄντρες μέ ἄντρες, ἀλλά εἶναι καί ὁ λεσβιασμός»[6].

Ἀκολουθώντας οἱ ἄνθρωποι τά νεοορθόδοξα-μεταπατερικά ἀντορθόδοξα ἰδεολογήματα καθίστανται φοβερά ἀκάθαρτοι, ἔρημοι ἀπό Ἅγιο Πνεῦμα, χειρότεροι καί ἀπό τά ἄλογα κτήνη. «Ἔρχονται καμιά φορά», διηγεῖται σύγχρονη ἁγιασμένη Γερόντισσα[7], «γυναῖκες πιό πολύ, ἀλλά καί ἄνδρες... φιλᾶνε τό χέρι μου καί τό πρόσωπό μου καί μέ πιάνει ναυτία ἀπό τήν δαιμονική βρώμα... Βρωμᾶνε ὅπως οἱ δαίμονες πού ἔρχονται τήν νύχτα... Mιά βρώμα ἀπαίσια, σάν τά σάπια ἐντόσθια τῶν ζώων... Eἶναι ἀπό τά αἴσχη πού κάνουν μέ τά στόματά τους, ἀλλά ντρέπομαι νά τά ἐκφράσω... Aὐτά θά εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς τοῦ κόσμου μέ πυρηνικά...»[8]. Ὅπως στά Σόδομα καί τά Γόμορρα ἔτσι καί τώρα, ἄν δέν μετανοήσουμε, ἐπίκειται ἡ παιδαγωγική παρέμβαση τοῦ Θεοῦ. «Τά παρά φύσιν ἁμαρτήματα», ἐπισημαίνει ὁ χαρισματοῦχος Ὅσιος Ἀναστάσιος Κουδουμιανός, «εἶναι ἡ κύρια αἰτία τῶν δεινῶν πού ἔρχονται... Mοῦ φιλᾶνε τό χέρι καί βρωμάει ἔπειτα ἀπαίσια, ὅπως οἱ δαίμονες, πού ἔρχονται, κυρίως τίς νύχτες...»[9].

Τά παρά φύσιν ἁμαρτήματα ἔχουν, δυστυχῶς, γενικευθεῖ μέσα στά ζευγάρια, ἀτιμάζοντας τόν θεόσδοτο γάμο καί ὁδηγώντας τόν κόσμο στήν καταστροφή.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος φθάσει σέ τέτοια ἔσχατη κατάπτωση, τότε ἑλκύει ἔντονα τίς δαιμονικές ἐνέργειες καί δίνει μεγάλα δικαιώματα στόν «ἀνθρωποκτόνο»[10] διάβολο, ὁ ὁποῖος θέλει νά καταστρέψει τόν κόσμο καί ὅλη τήν ἀνθρωπότητα. Ὁ Κύριος ὀνόμασε τόν διάβολο «ἀνθρωποκτόνο ἀπό τήν ἀρχή», ἀφοῦ ἀπό τότε πού ἔπεσε, δηλαδή ἀπό τότε πού λόγω τῆς ὑπερηφάνειάς του ἔχασε τό φῶς πού εἶχε ὡς ἀρχάγγελος-ἑωσφόρος (καί ἔγινε σκοτεινός ἄγγελος-σατανᾶς) ποθεῖ τόν φόνο-καταστροφή-ἐξαφάνιση τοῦ ἀνθρώπου.

«Ἔρχεται πολύ “μπίρι-μπίρι” καί “μπούμ-μπούμ“», ἀποκαλύπτει σύγχρονος χαρισματοῦχος Γέροντας σέ Ἱερέα-Πνευματικό, «Πολλή ἀδιέξοδη κουβέντα καί παγκόσμια ἀναταραχή. Κατάλαβα πολλά τελευταῖα... Μοῦ ἔδειξε ὁ Θεός τήν αἰτία... εἶναι οἱ παρά φύσιν ἁμαρτίες, πού τίς ἀποστρέφεται περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἁμαρτία... Γενικεύθηκαν αὐτά, δυστυχῶς... Ἐγώ δέν τά λέω αὐτά, γιατί βλέπω τόν λογισμό ἐκείνων πού μέ ἀκοῦνε... Στενοχωριοῦνται οἱ καημένοι, γιατί κάποιοι ἀπ’ αὐτούς τά ἔπραξαν αὐτά... Ὅσοι ἔχουν μετανοήσει, λυποῦνται ἀφόρητα ὅταν τά ἀκοῦνε... Ἐσύ, ὅμως, (ἀπευθυνόμενος σέ ἱερέα) νά τά λές... Εἶσαι Πνευματικός. Ἔχεις εὐθύνη... Δυστυχῶς, τά στοματικά ὄργια γενικεύθηκαν πολύ... Κάποτε ἦταν ἄγνωστα αὐτά... Δέν ὑπάρχουν πλέον στόματα νά μποροῦν νά προσκυνοῦν... Δέν μιλᾶμε γιά τήν Θεία Κοινωνία... Μολύνουν πολύ καί τά παιδιά τους... Τά χείλη τους μεταδίδουν δαιμονικά μικρόβια... βρώμα κολάσεως... Ἡ σοδομίτικη ἁμαρτία εἶναι ἀκόμη χειρότερη... Θά ἐπέμβει ὁ Θεός παραχωρώντας πόλεμο. Ἐκεῖ πού ἔφθασε ἡ ἀνθρώπινη φύση, δέν ἔχει λόγο ὑπάρξεως στό μέλλον...»[11].

Τά ἀνωτέρω, καί μάλιστα τό ὅτι οἱ σαρκικές ἁμαρτίες (σοδομισμός) ὁδηγοῦν στόν ὄλεθρο, ἐπιβεβαιώνονται ἀπό ἀποκάλυψη πού εἶχε ὁ σύγχρονος Ὅσιος Ἀμφιλόχιος Μακρῆς ὁ ἐν Πάτμῳ (+1970). «Πέρασε, κάποτε, ὁ Γέροντας (ὁ Ὅσιος Ἀμφιλόχιος)», διηγεῖται ὁ ἱερομόναχος Γρηγόριος Δοχειαρίτης, «ἀπέναντι στά παράλια τῆς Μικρασίας, λίγο πρίν τήν καταστροφή. Πορεύθηκε πρός τήν θρυλική Σμύρνη. Ἀντίκρυσε στά παράλια τῆς Σμύρνης θέαμα οἰκτρόν. Γυμνοί κολυμβητές καί κολυμβήτριες, ἀδιάντροπα ἀσελγοῦσαν... Pώτησε ὁ Γέροντας: Αὐτοί εἶναι Τοῦρκοι; Ὄχι, τοῦ ἀπάντησαν. Εἶναι χριστιανοί καί μάλιστα Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι, Ρωμηοί. Φρίκη κατέλαβε τόν Γέροντα. Πώ, πώ, ἀναρωτήθηκε, πῶς κατήντησε ἡ Σμύρνη τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου!! Δέν πρόλαβε νά προχωρήσει καί ἕνα χαριτωμένο Γεροντάκι τοῦ ἐμφανίσθηκε (πιθανόν ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος ἤ ὁ Ἅγιος Βουκόλος). Μή στενοχωριέσαι γιά αὐτά πού εἶδες, τοῦ εἶπε. Αὐτά τά ἁμαρτήματα θά φέρουν σύντομα φωτιά ἀπό τό ἕνα ἄκρο τῆς πόλεως ἕως τό ἄλλο, ὅπως παλαιότερα στήν Πεντάπολη τῶν Σοδομιτῶν... Αὐτά εἶπε τό Γεροντάκι καί ἐξαφανίσθηκε... Ὅταν λίγο ἀργότερα τό 1922 πυρπολήθηκε καί κατακάηκε ἡ ὄμορφη Σμύρνη, θυμήθηκε ὁ Γέροντας τήν προφητική πρόρρηση ἀπό τό μυστηριῶδες Γεροντάκι ἐκεῖνο...»[12].

Τά βδελυκτά-διαστροφικά αὐτά πάθη εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς ὁλόκληρων κοινωνιῶν καί πολιτισμῶν. «Βλέπετε», γράφει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, «ὅτι ἐξ αἰτίας αὐτῶν πού πορνεύουν παλαιά θά χανόταν ὁ κόσμος, ἐάν δέν στεκόταν (σωζόταν) ἐξ αἰτίας τῶν σωφρονούντων;... Ποιός δέν γνωρίζει τούς Σοδομίτες καί τήν καύση (σαρκική πύρωση καί ἐπιθυμία) ἐκείνων, πού ἦταν παρανομώτερη ἀπό τήν πορνεία, καί τήν ἐπίσης πιό παράξενη πύρινη βροχή πού ἔπεσε σ’ αὐτούς καί τόν χαμό τους;»[13].

Ἡ ἄγονη γῆ τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης καί τῆς γύρω περιοχῆς εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐπαίσχυντης διαγωγῆς καί παραδειγματικῆς παιδαγωγίας τῶν Σοδομιτῶν: «Ὅπως ἀκριβῶς ἐκεῖνοι (οἱ Σοδομῖτες)», παρατηρεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, «εἰσήγαγαν μίξη ἄγονη (ἐνν. τήν  ὁμοφυλοφιλική σχέση) ἡ ὁποία δέν καταλήγει σέ παιδοποιΐα, ἔτσι καί ὁ Θεός ἐπέφερε τιμωρία καί ἔκανε ἄγονη τήν γαστέρα τῆς γῆς»[14].

Γεννᾶται λοιπόν τό ἐρώτημα: Ἄν ἡ ἄψυχη γῆ τῶν Σοδόμων ὑφίσταται ἐπιτίμιο ἀκαρπίας 4.000 χρόνια, τί ἄραγε θά ὑποστοῦν τά σώματα ἐκεῖνα πού μιαίνονται μέ τέτοιες ἐπαίσχυντες πράξεις;

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο

[1]               Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Ἰεζεκιήλ, ὁμιλία 20η, Παντελῆ Γκίνη, Συλλογή ἀναφορῶν γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου (1927-2006) γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα, http://iskiriaki.com/wordpress/archives/7068.

[2]              Αὐτά τά δημοσίευσε εὐρέως καί ὁ Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ: Ἡ εὐθύνη καί τό χρέος ἀπέναντι στό ἱερό πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου καί στό μέγιστο δῶρο τοῦ Θεοῦ, τή ζωή,

                 http://www.imp.gr/index.php/2012-03-27-20-22-23/109-anakoinwthen-20120928a-2.

[3]               http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=25&ct=9&articleID=9246.

[4]               http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231251549.

[5]               Ρωμ. 6, 23:«τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος».

[6]               Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Δευτερονόμιο, ὁμιλία 17η, Παντελῆ Γκίνη, Συλλογή ἀναφορῶν γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου (1927-2006) γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα,

                 http://iskiriaki.com/wordpress/archives/7068.

[7]               Σύγχρονη Γερόντισσα-μοναχή στήν Κρήτη, μεμαρτυρημένης ἁγιότητας, μέ ἐμπειρίες θεώσεως-θέας τοῦ ἀκτίστου φωτός, τήν ὁποία ἀξιωθήκαμε νά γνωρίσουμε προσωπικά.

[8]                      Μαρτυρία-καταγραφή ἱερέως πνευματικοῦ της τέκνου.

[9]               Ὅσιος Γέρων Ἀναστάσιος – Παραμονῆς τῆς ἑορτῆς τῆς κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου 2012, Προσωπική μαρτυρία ἱερέως-πνευματικοῦ του τέκνου.

[10]             Ἰω. 8, 44: «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρός τοῦ διαβόλου ἐστέ, καί τάς ἐπιθυμίας τοῦ πατρός ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ' ἀρχῆς καί ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ». Δηλαδή: Ἐσεῖς εἶστε ἀπό τόν πατέρα σας, τό Διάβολο, καί τίς ἐπιθυμίες τοῦ πατέρα σας θέλετε νά κάνετε. Ἐκεῖνος ἦταν ἀνθρωποκτόνος ἀπό τήν ἀρχή καί δέν ἔχει σταθεῖ στήν ἀλήθεια, γιατί δέν ὑπάρχει ἀλήθεια μέσα του».

[11]                    Μαρτυρία ἱερέως-Πνευματικοῦ πού κατέγραψε τήν συνομιλία.

[12]             Ἀπό τό βιβλίο Πνευματική Συμπόρευσις (Ὅσιος Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου, Ὅσιος Φιλόθεος τῆς Πάρου), ἱερομ. Γρηγορίου Δοχειαρίτου.

[13]             Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ὁμιλία ε΄εἰς τήν Ὑπαπαντήν.., EΠE 9,156. PG 151,72A-76B: "..ὀρᾶτε ὅτι διά τούς πορνεύοντας πάλαι ἄν ἀπώλετο ὁ κόσμος οὗτος, εἴμη διά  τούς σωφρονοῦντας ἴστατο;.. Tίς ούκ οἶδε τούς Σοδομίτας  καί τήν παρανομωτέραν ἐκείνων πορνείας ἔκκαυσιν καί τόν καινότερον τοῦ πυρός ἐπ αὐτούς ὄμβρον καί τήν ἀπώλειαν;».

[14]             Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία Δεκάτη Ἐννάτη, Εἰς τήν Κυριακήν τῆς ἐπισωζομένης, E.Π.E. 32,588: «καθάπερ ἐκεῖνοι (οἱ Σοδομίτες) μῖξιν ἐπεισήγαγον ἄγονον, οὐκ εἰς παιδοποιΐαν τελεύτωσαν, οὕτω καί ὁ Θεός τιμωρίαν ἐπήγανεν, τήν γαστέραν τῆς γῆς ἐποίηση ἄγονον».