Ήταν φίλοι και περπατούσαν στο δάσος όταν φάνηκε μια αρκούδα. Ο ένας έτρεξε να σκαρφαλώσει στο δέντρο. Ο άλλος δεν μπορούσε και ξέμεινε στον κίνδυνο. Θυμήθηκε, όμως, πως η αρκούδα δεν τρώει ψοφίμια. Ξάπλωσε, λοιπόν, καταγής και έκανε το νεκρό.
Τον πλησίασε η αρκούδα, τον περιεργάστηκε, βρυχήθηκε επάνω του, μα σε λίγο έφυγε. Όταν κατέβηκε από το δέντρο ο άλλος, τον ρώτησε:
-Τι σου έλεγε τόση ώρα η αρκούδα που σε γυρόφερνε;
-Να μην κάνω φίλους, του απάντησε, που στην κρίσιμη ώρα εγκαταλείπουν τους φίλους τους. Αυτό μου είπε.
(από τους μύθους του Αισώπου)
