Όταν όμως η καρδιά ανοίγεται στον Θεό, μεριμνά πλέον πώς να αρέσει στον Θεό και όχι στον κόσμο. Αποζητεί πλέον τα πνευματικά, καθώς σταδιακά ελευθερώνεται από την ψυχική επιβάρυνση που της προξενούν τα πάθη, αισθάνεται ελεύθερη, ανάλαφρη, καθώς έχει φθάσει στην κατάσταση που προσευχόμαστε στην Θεία Λειτουργία:
«πάσαν βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν». Η απόθεση, η απομάκρυνση των βιοτικών μεριμνών που συμπνίγουν την καρδιά, και η εναπόθεση των πάντων με ελπίδα και πίστη στον Θεό, βοηθούν την καρδιά να ελευθερωθεί από τα βαρίδια των παθών και να ανέλθει ανάλαφρη προς συνάντηση του Θεού. Ας προσέξουμε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό στην πνευματική μας ζωή.
