Αν ο Σωτήρας ήταν υπέρ του πολέμου;
Συγχωρήστε με, αλλά αυτό μοιάζει με το ερώτημα: άραγε δέρνει η μητέρα
με βέργα το παιδί της; Καμία λογική μητέρα δε δέρνει με βέργα το παιδί
της χωρίς σοβαρό λόγο. Όταν εξαντλήσει όλα τα έλλογα μέσα, μόνο τότε η
μητέρα καταφεύγει στη βέργα για να επαναφέρει το παιδί της αν έχει
εκτραπεί.
Όμως αυτή η βέργα δεν προέρχεται από κάποια κακία, αλλά από τη
φοβισμένη μητρική Αγάπη, για να μην καταστρέψει τον εαυτό του το παιδί
της και ενδεχομένως να προειδοποιήσει και τα άλλα παιδιά να μη βαδίζουν
σε λάθος δρόμο. Σκληρά το γιό σου να παιδαγωγείς όσο υπάρχει ελπίδα, για
να μη συντελέσεις στην καταστροφή του (Παρμ. 19). Δεν έχετε δει πώς
μετά από μία τέτοια τιμωρία με τη βέργα μάνα και παιδί κλαίνε; Κλαίει
και η μητέρα από τον πόνο για να απαλύνει τον πόνο του παιδιού της. Και
προσέξατε τη συγκινητική περίπτωση όπου μετά την τιμωρία με τη βέργα το
παιδί γελά και η μητέρα κλαίει; Ώ, ουράνια μητρική Αγάπη! Ποιος από μας
στην ωριμότητα του δεν ευγνωμονεί τη μητέρα του πού του έδωσε κάποιες
ξυλιές όταν ήταν παιδί; Και τέτοιος,
ακριβώς σ’ αύτή τη συμπεριφορά της μητέρας του, δε βλέπει την ακόμα πιο
δυνατή απόδειξη της φροντίδας της αγάπης της; Κι ο πόλεμος δεν είναι
τίποτα άλλο παρά βέργα, πού ο Θεός τιμωρεί τα παιδιά του, για να τα
αποτρέψει από την καταστροφή. Ο Θεός πού η Αγάπη του για τούς ανθρώπους
είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη από την Αγάπη της μητέρας, δεν τιμωρεί μ’
αυτή τη βέργα το ανθρώπινο γένος από κάποια κακία, αλλά μόνο και μόνο
από στοργική Αγάπη.
Ο Κύριος Χριστός αποκάλυψε στους ανθρώπους ποιος είναι ο σκοπός της
ζωής τους στη γη και έδειξε με σαφήνεια το δρόμο για να φτάσουμε σ’ αυτό
το σκοπό. Πριν το Χριστό οι άνθρωποι δε γνώριζαν ούτε το σκοπό της
ζωής, ούτε το δρόμο μέσω του όποιου φθάνουν σ’ αυτό το σκοπό.
Υπήρξαν μεγάλοι σοφοί σε διάφορους λαούς της γης πού είχαν πιο σαφές ή
πιο ασαφές προαίσθημα για το σκοπό και το δρόμο του ανθρώπου, και πού
μιλούσαν γι’ αυτό. Τα λόγια τους όμως δε μπόρεσαν να αποδείξουν στους
ανθρώπους με γεγονότα, κι ακόμα λιγότερο, δεν μπόρεσαν ν’ ανοίξουν και
να δείξουν το πνευματικό βασίλειο.
Ο Χριστός αποκάλυψε στους ανθρώπους, ότι η ζωή είναι σκοπός της ζωής.
Δηλαδή ότι η αθάνατη ζωή είναι σκοπός αυτής της σύντομης ημισείας ζωής.
Το Βασίλειο των Ουρανών είναι η λαμπρή πόλη στην οποία σπεύδουμε μέσω
αυτού τού κόσμου, μέσα από αυτό το δάσος συμβόλων και σημάτων, πού
δείχνουν αυτήν την πόλη.
Αφού σύμφωνα με τα λόγια τού Αποστόλου του Χριστού: γιατί δεν έχουμε
εδώ μόνιμη πολιτεία, αλλά λαχταρούμε την μελλοντική (Έβρ. ιγ’, 14). Ζωή
στην αιώνια ζωή, στη λαμπρή πολιτεία των Αγγέλων, στο Βασίλειο των
Ουρανών, αύτός είναι ο σκοπός. Και οδός πρός αυτό το σκοπό είναι ο
Ίδιος, το παράδειγμά Του, κι όλες οι εντολές Του. Γί’ αυτό πριν άπ’ όλα
επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού (Ματθ. στ’, 33). Αύτή είναι η
θεμελιώδης, η κύρια, η μοναδική έλλογη επιδίωξη τού ανθρώπου. Αυτό είναι
ακριβώς τα πάντα. Τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Δηλαδή: η τροφή και η
ένδυση, και η υγεία, και η κατοικία, και η ειρήνη, και η ασφάλεια, και
οι γνώσεις, και οι δεξιότητες, και όλα όσα άλλα μάς είναι αναγκαία γι’
αύτή τη στιγμή της ύπαρξής μας στη γη, όλα αυτά θα σας δοθούν λέγει ο
Κύριος. Αυτό πού είναι σημαντικό, αυτό θα μας δοθεί, κι όλα τα άλλα πού
είναι παρελκόμενα θα μας προστεθούν. Για τον πλούσιο πού προσφέρει ως
δώρο στο φτωχό ολόκληρο πύργο χρυσού, θα ήταν ασήμαντη λεπτομέρεια να
τού παρέχει μέσο πρόσβασης στον πύργο και φαγητό και ένδυση και
υπηρέτες. Και για το Θεό, τον Πλουσιότερο των πλουσίων, πού προσφέρει
στους ανθρώπους αθάνατη και αγέραστη ζωή κοντά Του, είναι ασήμαντη
λεπτομέρεια να τούς προσφέρει όσα χρειάζονται στο επίγειο ταξίδι τους.
Και ο Θεός πράγματι τα προσφέρει, αρκεί τα μάτια μας να είναι στραμμένα
πρός Εκείνον, όπως τα μάτια της υπηρέτριας στήν κυρία της.
Η ψυχή σας είναι σπουδαιότερη από το σώμα σας, λέει ο Μεσαίας στο
ανθρώπινο γένος (Λουκ. ιβ’, 23). Και ακόμα: Τί ωφελείται ο άνθρωπος, αν
κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο και χάσει την ψυχή του; (Ματθ. ιστ’, 26). Σε
σχέση με τον πόλεμο θα μπορούσαμε να πούμε: τί θα ωφελούσε έναν άνθρωπο
ή έναν λαό να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο και να αμαρτήσει και να
χάσει την ψυχή του; Μα όσο κι αν είναι το επίγειο βασίλειο, σήμερα
είναι, αύριο δεν είναι, ενώ το βασίλειο του Βασιλέα των Ουρανών είναι
μόνιμο. Υπήρξαν άνθρωποι και πριν το Χριστό πού παρατήρησαν πώς ο σκοπός
της ανθρώπινης ζωής όντως δε βρίσκεται στη γη, ούτε μπορεί να βρεθεί
στη γη. Ακόμα δε λιγότερο μέσα στη γη δηλαδή στο θάνατο.
Από την εμπειρία τους ήταν σε θέση να γνωρίζουν, ότι δεν υπήρξε
ζωντανός άνθρωπος πού να θεώρησε κάποιο αντικείμενο στη γη ως σκοπό της
ζωής του κι όταν κατέκτησε αυτό το αντικείμενο να μην πάγωσε και να μην
απογοητεύτηκε. Σήμερα όμως είναι ξεκάθαρο σε κάθε αληθινό χριστιανό,
καθαρότερο και από το φως της ημέρας, ότι ό άνθρωπος δε μπορεί να βρει
τούς απώτερους σκοπούς της ζωής του στη γη, άλλα και οπουδήποτε άλλου σ’
αυτό το υλικό σύμπαν.
Ο σκοπός μας βρίσκεται έξω από ολόκληρο τον υλικό κόσμο στο βασίλειο της
ουσίας και της πνευματικής πραγματικότητας, στο Βασίλειο τού Θεού κι
όχι σ’ αυτήν την περιοχή των συμβόλων και των σημάτων εκείνου τού
βασιλείου. Αυτό ο Κύριος όχι μόνο είπε, αλλά και έδειξε. Το απέδειξε μ’
ολόκληρη την ύπαρξη Του, με το δράμα Του πριν και μετά το θάνατο και
μέσω ολόκληρης της ιστορίας της Εκκλησίας Του. Μπορείτε άραγε να με
πιστέψετε, όταν σας λέω, ότι Εκείνος το δείχνει ακόμα και σήμερα μέσω
των άγιων Του;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙA
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/05/blog-post_961.htmlhttps://www.hristospanagia.gr/
