Αγαπημένε μου Πατέρα Μάρκε την ευχή σου.
Καθώς
πλησιάζει και φέτος η εορτή σου, δεν μπορούσα να μην γράψω κάτι για
εσένα, τον καλό Ποιμένα, ως ένδειξη ειλικρινούς ευγνωμοσύνης, για όλα,
όσα έκανες και κάνεις για εμάς.
Καλέ μου Πατέρα Μάρκε, σε
γνώρισα χάρη στην αγία μάνα μου, της οποίας σημάδεψες την ζωή. Δεν είχε
ξαναγνωρίσει Ιερέα, σαν και Εσένα. Η Απέραντη Αγάπη, καλωσύνη, επιείκια
και κατανόηση, που της έδειξες, χαράκτηκε βαθιά μέσα στην καρδιά της.
Απο τότε ήσουν ο Πατέρας, το στήριγμα, η οικογένεια μας. Ότι ειναι
σήμερα η μάνα μου και εγώ, το οφείλουμε σε Εσένα. Είχες το χάρισμα από
τον Θεό, να μεταμορφώνεις τους ανθρώπους, να αναδεικνύεις και να
αξιοποιείς τα χαρίσματα τους.
Ήσουν αληθινός Ηγέτης,
αληθινός Πατέρας, θυσιαζόσουν καθημερινά για το ποίμνιο σου. Ζούσες και
βίωνες τον Χριστό της Αγάπης, για αυτό ακτινοβολούσες παντού, Φως, Χαρά,
Ελπίδα, Πραότητα. Βίωνες την Ορθοδοξία της ΚΑΡΔΙΑΣ και όχι του τύπου.
Πόνεσες πολύ, συκοφαντήθηκες και διώχτηκες, όσο λίγοι άνθρωποι. Ο
Σταυρός σου ήταν πολύ μεγάλος, τον σήκωσες όμως αγόγγυστα, με καλωσύνη
και διάκριση. Δεν απαντούσες στο κακό με κακό, αλλά με αγάπη και
καλωσύνη.
Αποτελείς Πρότυπο, συγχρόνου Αγίου Ανθρώπου. Όλοι
εμείς, τα πνευματικά σου παιδιά, ΠΟΤΕ, δεν θα σε ξεχάσουμε, ΠΟΤΕ, δεν θα
ξεχάσουμε τις πολλές και ανεπανάληπτες ευεργεσίες σου.
Πατέρα μου, Πατέρα Μάρκε, ποθώ να σε γνωρίσει όλος ο κόσμος, για να δουν
και να κατανοήσουν, ότι η Εκκλησία, έχει θησαυρούς, θησαυρούς που
πουθενά αλλού, δεν μπορεί να βρει κανείς. Ένας τέτοιος Θησαυρός, ήσουν
και εσύ.
Σε ευγνωμονώ μέσα από τα βάθη της ψυχής μου. Σε έχω
μέσα μου και ποτέ δεν θα σε βγάλω απο εκεί. Είθε η ευχή σου, να μας
καταδιώκει σε όλη μας την, εν Χριστώ, Ζωή. ΑΜΗΝ. Να σε χαιρόμαστε Πατέρα
μου, να σε χαιρόμαστε......
Αιώνια ευγνώμων.
Ένα παιδί, που σε αγαπάει πολύ.
