Αγαπημένε μου Παππού, την ευχή σου.
Πριν απο λίγο καιρό, αξιωθήκαμε και τελέσαμε, στους Ταξιάρχες, στον
Ιερό Ναό που υπηρέτησες τόσα χρόνια, το μνημόσυνό σου, για τους έξι
μήνες απο την μακαρία κοίμησή σου.
Ευλογημένε μου Πνευματικέ, σε αισθάνομαι κοντά μου ολοζώντανο, δίπλα μου κάθε στιγμή και ώρα, ως ακοίμητο προστάτη και βοηθό.
Πόσα πολλά σου χρωστάω αγαπημένε μου Παππού; Χάρη σε εσένα, έμαθα ποιός
ειναι ο Αληθινός Ποιμένας, ο Αληθινός Ιερεύς! Εσύ, παππού, ζούσες για
το Άγιο Θυσιαστήριο, λειτουργούσες καθημερινά, για πάρα πολλά χρόνια,
όχι γιατί έπρεπε, αλλά γιατί το ποθούσες, γιατί ήταν το οξυγόνο σου, η
ξεκούρασή σου, η Ελπίδα σου.
Ήσουν Παπάς με Π κεφαλαίο. Το
ποίμνιο που σου χάρισε ο Αρχιποιμένας Χριστός, το τίμησες, το αγάπησες
σφόδρα, έδωσες την ζωή σου για χάρη του.
Πόσο μου λείπουν
οι Θείες Λειτουργίες σου, οι Εσπερινοί και οι Αγρυπνίες σου; Ήσουν
μοναδικός και ανεπανάληπτος. Η Αγιοτόκος Θεσσαλονίκη, η πόλη του Αγίου
Δημητρίου, είμαι σίγουρος, ότι ευφραίνεται και καμαρώνει για εσένα.
Ο Χριστός και οι Άγιοί Του, σε δοξάσανε. Σε δοξάσανε, γιατί τους
εδόξασες και εσύ, σε δοξάσανε, γιατί τους ομολόγησες και έγινες δια
Χριστόν σαλός για χάρη Τους.
Παππού μου πολυτιμότατε, το
κενό που άφησες είναι μεγάλο, όλοι μας σε αναζητάμε και κυρίως η
αγιασμένη παπαδιά σου. Γνωρίζουμε όμως, βαθιά μέσα μας και
παρηγοριόμαστε, ότι ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ.
Παππούλη μου ευλογημένε, σε ευχαριστούμε για ΟΛΑ, μέσα από την ψυχή μας.
Η ευχή σου, να μας καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μας. Αιωνία σου η μνήμη.
Με υιική αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Ένα πνευματικό σου παιδί
