Ἕνας ἀδελφός ἠρώτησεν ἕνα Γέροντα:
-Πάτερ μου, τί εἶναι τά νυχτερινά φαντάσματα;
ὅπως ἀκριβῶς τήν ἡμέραν
ὁ διάβολος μᾶς ἀπασχολεῖ μέ διάφορους ξένους,
πρός τό πνευματικόν ἔργον, λογισμούς,
διά νά μή ἀπασχολούμεθα μέ τήν προσευχήν
καί τάς ἀγαθάς σκέψεις,
τοιουτοτρόπως, καί τήν νύκτα,
ἐπιδιώκει μέ διάφορα σοβαρά φαντάσματα
νά διαταράξῃ τήν διάνοιάν μας,
ἔως ὅτου κατορθώσῃ ὁ μισάνθρωπος
νά ἀχρηστεύσῃ καί τήν νυκτερινήν μας προσευχή.
Δι’ αὐτό δέν πρέπει καθόλου
νά προσέχωμεν εἰς αὐτά τά φαντάσματα.
( Εὐεργετινός, τόμ, Δ΄, σελ. 362 )
