«Πάρτε καί φάτε»

Αὐτά δέν μεταβάλλονται

Κάποιοι μετέφρασαν τήν Καινή Διαθήκη σέ τελείως σύγχρονη γλῶσσα. Χρησιμοποίη­σαν μάλιστα καί μονοτονικό. Ἐκεῖ μέσα μετα­φράζουν τό «Λάβετε, φάγετε» = «Πᾶρτε καί φάτε». Συγχωρήσατέ με, ἀλλά ἔτσι ἐκχυδαΐζονται τελείως καί χάνουν τήν ἱερότητά τους τά λόγια τοῦ Κυρίου. Λές καί δίνουμε νά φᾶνε μπριζόλες ἢ τυρόπιττες! Αὐτά τά λόγια θά μείνουν ὅπως τά ἔγραψαν οἱ Εὐαγγελισταί. «Λάβετε φάγετε. Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες». Αὐτά δέν μεταβάλλονται.

Δέν θά μεταφράσουμε τά λόγια τῆς λατρεί­ας σ’ αὐτό τό γλωσσικό ἐξάμβλωμα, τό ὁποῖο ἀκοῦμε ἀπό τά μέσα τῆς λεγομένης μαζικῆς ἐνημερώσεως. Θά καταντήσουν νά μήν ἔχουν «εἶδος οὐδέ κάλλος». Τά κείμενα αὐτά εἶναι κλασσικά καί δέν μποροῦν νά ἀποδοθοῦν, δέν μποροῦν νά μεταφρασθοῦν. Καί οἱ ἐργασίες οἱ μεταφραστικές πού γίνονται, ὑστεροῦν ἀπεί­ρως ἀπό τό κάλλος τοῦ πρωτοτύπου. Ἀλλά προκειμένου νά μή τό καταλαβαίνη κανείς, τί νά κάνουμε; Δέν θά ἔχη τό προνόμιο κάποιος νά τό χαρῆ στό πρωτότυπο, ἐφ’ ὅσον δέν ξέρει τά ἀρχαία ἑλληνικά^. τοὐλάχιστον ἄς τό κατανοή­ση. Ἄς πάρη μία ἰδέα μέ τήν βοήθεια τῆς μετα­φράσεως. Ἀλλά τά κείμενα, αὐτά καθ’ ἑαυτά, ἄς μείνουν, διότι ἐπαναλαμβάνω, εἶναι κλασ­σικά. Δέν μποροῦμε νά εἰσαγάγουμε στήν λα­τρεία τήν γλῶσσα τήν ὁποία ὁμιλοῦμε.
Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, “Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα”, Ἔκδοσις Ἱ. Ἡσυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζῆνος, 2003