Ο Εκκλησιασμός είναι εντολή του Θεού: «Μνήσθητι την ημέραν των
Σαββάτων αγιάζειν αυτήν». «Εν Εκκλησίαις, λέγει, ευλογείτε τον Θεόν».
Διέταξε δε στην Π. Διαθήκη ο Θεός τον Μωϋσέα να κατασκευάση την Σκηνή
του Μαρτυρίου, που ήταν το κέντρο της λατρείας. Ώρισε, μάλιστα,
λεπτομερώς τα της λατρείας, του Ιερατείου και των θυσιών.
Κατά τον Εκκλησιασμό η τέλεση της θείας Λειτουργίας είναι η κορυφαία
μυστική επικοινωνία με τον Χριστό, εφ’ όσον κοινωνούμε το Σώμα και το
Αίμα του Κυρίου.
Η καθημερινή θεία Λειτουργία προξενεί μεγίστη ωφέλεια. Γι’ αυτό και οι
πατέρες κάθε ημέρα λειτουργούσαν. Κατά την θεία Λειτουργία ενώνονται τα
ουράνια με τα επίγεια.
Πολλοί πιστοί καταφεύγουν στα ιερά Σαρανταλείτουργα. Τι είναι
Σαρανταλείτουργο; Είναι 40 συνεχόμενες θείες Λειτουργίες. Μεγάλη ωφέλεια
αποκτούν όσοι πιστοί συμμετέχουν σε ιερό 40λειτουργο.
• Ένα συγκλονιστικό παράδειγμα αναφέρεται στο βιβλίο «Θαύματα και αποκαλύψεις από την θεία Λειτουργία» Εκδ. Ι. Μ. Παρακλήτου.
«Κάποιος άρχοντας από την Νικομήδεια αρρώστησε βαριά και, βλέποντας πως
πλησιάζει στον θάνατο, κάλεσε την γυναίκα του, για να της εκφράση τις
τελευταίες του επιθυμίες: Την περιουσία μου να την μοιράσης στους
φτωχούς και τα ορφανά. Τους δούλους να τους ελευθερώσης. Αλλά στους
ιερείς δεν θέλω να δώσης χρήματα για Λειτουργίες. Σ’ αυτή του την μεγάλη
θλίψη ο ετοιμοθάνατος επικαλέστηκε με πίστη την ευχή του αββά Ησαΐα,
ενός αγίου μοναχού, που ασκήτευε κοντά στην Νικομήδεια, και αμέσως -ω
του θαύματος!- έγινε καλά. Σηκώθηκε λοιπόν και πασίχαρος έτρεξε στον
Όσιο. Εκείνος τον καλοδέχτηκε, δοξάζοντας τον Θεό για το μεγάλο θαύμα.
-Θυμάσαι, παιδί μου, τον ρώτησε, ποιά ώρα συνήλθες από την αρρώστια;
-Την ώρα που επικαλέστηκα την ευχή σου, απάντησε εκείνος. Ο όσιος, με
τον φωτισμένο του νου, γνώριζε τι είχε λεχθή στην διάρκεια της αρρώστιας
του και ξαναρώτησε:
-Άφησες, παιδί μου, χρήματα στους ιερείς, να λειτουργούν για την σωτηρία της ψυχής σου;
-Όχι, γέροντα. Τι θα είχα να ωφεληθώ αν άφηνα κάτι; Δεν θα πήγαινε χαμένο;
-Μη το λες αυτό.
Ο αδελφόθεος Ιάκωβος γράφει: «Ασθενεί τις εν υμίν; προσκαλεσάσθω τους
πρεσβυτέρους της εκκλησίας και προσευξάσθωσαν επ’ αυτόν αλείψαντες αυτόν
ελαίω εν τω ονόματι του Κυρίου και η ευχή της πίστεως σώσει τον
κάμνοντα, και εγερεί αυτόν ο Κύριος• καν αμαρτίας η πεποιηκώς,
αφεθήσεται αυτώ». Να, λοιπόν, που οι ευχές των ιερέων είναι
αποτελεσματικές, για όποιον τις ζητάει με πίστη. Δώσε τώρα κι εσύ ένα
ποσό, για Λειτουργίες, και θα λάβης από τον Θεό την πρέπουσα πληροφορία.
Έτσι κι έκανε. Έδωσε χρήματα σ’ ένα ιερέα, για να του κάνη
σαρανταλείτουργο, και γύρισε στον σπίτι του. Όταν συμπληρώθηκαν οι
Λειτουργίες, μετά από σαράντα μέρες, κι ενώ σηκωνόταν από τον ύπνο,
βλέπει ξαφνικά ν’ ανοίγουν οι πόρτες του σπιτιού του και να μπαίνουν
σαράντα άνδρες έφιπποι, λαμπροί και αγγελόμορφοι, είκοσι από δεξιά και
είκοσι από αριστερά.
-Κύριοί μου, φώναξε έκπληκτος ο άρχοντας, πως μπήκατε σε σπίτι ανθρώπου αμαρτωλού;
-Εμείς οι σαράντα, που βλέπεις, του απάντησαν εκείνοι, αντιπροσωπεύουμε
τις Λειτουργίες, που έγιναν για σένα στον φιλάνθρωπο Θεό. Μας έστειλε
Εκείνος, για να σε συνοδεύσουμε μέχρι την εκκλησία. Πήγαινε μέσα
χαρούμενος, χωρίς δισταγμό. Να, με τα πρεσβυτικά χέρια συμπληρώθηκαν οι
σαράντα λειτουργίες, που έγιναν για να ενωθή ο Χριστός μαζί σου και να
κατοικήση στην καρδιά σου.
Ύστερα από αυτά, ο άρχοντας μοίρασε την περιουσία του σε ευλαβείς
ιερείς, για να γίνουν Λειτουργίες «υπέρ αφέσεως των αμαρτιών αυτού»,
διακηρύσσοντας πως οι θείες Λειτουργίες και οι αγαθοεργίες μπορούν να
ανεβάσουν την ψυχή του ανθρώπου από τα καταχθόνια στα επουράνια.
• Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε: «Το μέγιστο, που μπορούμε να κάνουμε για
κάποιον, είναι το Σαραντα-Λείτουργο. Καλό θα είναι να συνοδευθή και με
ελεημοσύνη. Αν έχης ένα νεκρό, ο οποίος έχει παρρησία στον Θεό, και του
ανάψης ένα κερί, αυτός έχει υποχρέωση να προσευχηθή για σένα στον Θεό.
Αν πάλι έχης ένα νεκρό, ο οποίος νομίζεις ότι δεν έχει παρρησία στον
Θεό, τότε, όταν του ανάβης ένα αγνό κερί, είναι σαν να δίνης ένα
αναψυκτικό σε κάποιον που καίγεται (από δίψα). Οι άγιοι δέχονται
ευχαρίστως την προσφορά του κεριού και είναι υποχρεωμένοι να
προσευχηθούν γι’ αυτόν που το ανάβει. Ο Θεός ευχαρίστως το δέχεται…».
(Μαρτυρίες προσκυνητών, Ζουρνατζόγλου Νικ.)».
