Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Υπνωτισμός - Βασκανία


Ευλογείτε !!!
Θα ήθελα να σας υποβάλλω τα κάτωθι ερωτήματα:
Α. ΥΠΝΩΤΙΣΜΟΣ
Τι είναι ο υπνωτισμός. Αφορμή λαμβάνω από ένα ντοκιμαντέρ, της ΕΤ-3 σχετικό και καλά με την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Για να μάθουν λεπτομέρειες από τους ανθρώπους που είχαν επαφή με τα όντα αυτά τους υπέβαλαν σε υπνωτισμό μπροστά σε κάμερα. Τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις σε τι κατάσταση περιέρχεται αυτός ο άνθρωπος; Τι λέει η Εκκλησία μας για αυτό;
Β. Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΟ 10%
Κάποιοι λένε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος χρησιμοποιεί μόνο το 10% των δυνατοτήτων του. Υπάρχουν λένε άνθρωποι που κατάφεραν να χρησιμοποιούν όλο τον εγκέφαλό τους οπότε για εκείνους είναι δυνατά πράγματα που για μας ανάγονται σε μεταφυσικά ή υπερφυσικά. Θα μπορούσατε να το σχολιάσετε;
Γ. ΒΑΣΚΑΝΙΑ
Τι είναι η βασκανία; Μπορεί ο καθένα μας να ξεματιάζει; Σας ευχαριστώ πολύ και για τις απαντήσεις που μου στείλατε σε προηγούμενα ερωτήματα μου.
Με εκτίμηση και σεβασμό
Ευάγγελος Κωστής
Στρατιωτικός
Αγαπητέ κύριε Κωστή,
Στα ερωτήματά σας σχολιάζουμε ως απάντηση τα εξής:
α) Εν συντομία για τον υπνωτισμό: προφανώς κατά την μέθοδο αυτή ο υπνωτιζόμενος περιέρχεται σε πλήρη χαλάρωση των δυνάμεων της ψυχής και αδυναμίας ελέγχου των, και ιδιαιτέρως της κρίσεως και βουλήσεως. Εξ αιτίας αυτής της καταστάσεως ό,τι υπάρχει στο χώρο του ασυνειδήτου ανέρχεται και εκφράζεται (όπως περίπου λειτουργούν τα όνειρα). Το φαινόμενο χρήζει πρωτίστως ψυχολογικής - ψυχιατρικής προσεγγίσεως και ότι λειτουργεί κατά την γνώμη μας στον νεφελώδη χώρο της παραψυχολογίας, ενώ δεν αποκλείεται και η παρουσία μεταφυσικών δυνάμεων (διάβολος), ασχέτως αν δεν γίνεται πάντοτε ιδιαίτερη επίκληση αυτών. Οι μεταφυσικές δήθεν εμπειρίες αυτών είτε ερμηνεύονται ψυχολογικά ή είναι δαιμονικές ενέργειες.
Η έμπροσθεν του τηλεοπτικού φακού υποβολή ανθρώπων σε υπνωτισμό, έστω και με την συγκατάθεσή τους (που δεν γνωρίζομε με ποιο τρόπο ενδεχομένως εκμαιεύεται), όχι μόνο αποδοκιμάζεται από την Εκκλησία, αλλά είναι απαράδεκτη από κάθε άποψη καθώς αποτελεί βάναυση προσβολή της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Για την Εκκλησία ο υπνωτισμός απορρίπτεται και ως μέθοδος και ως αποτέλεσμα εμπειριών. Οι μόνες αληθείς εμπειρίες, για την αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας, πραγματικά πνευματικές, είναι οι εντός Αυτής, εμπειρίες των αγίων.
β) Ο ανθρώπινος εγκέφαλος και γενικώς ο άνθρωπος έχουν άπειρες δυνατότητες αναπτύξεως, καθ όσον φέρουν εντός των το άπειρον δηλαδή τον Θεό (κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν). Έτσι, δεν είναι παράδοξον να έχουν αναπτύξει κάποιοι τον εγκέφαλό τους περισσότερο. Το σημαντικό δεν είναι αυτό και οι υψηλές μεταφυσικές εμπειρίες του (τί είδους εμπειρίες είναι αυτές; με ποια κριτήρια αξιολογούνται;) Το πρόβλημα συνδέεται κυρίως με την πτώση του ανθρώπου, μετά την οποία ο άνθρωπος ενεργεί αυτονομημένος από τον Θεό αφ' ενός και αφ' ετέρου εξ αυτής της πτώσεως ο άνθρωπος παρουσιάζεται εσωτερικά διασπασμένος, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στις κοινωνικές του σχέσεις. Οι όποιες μεταφυσικές εμπειρίες (τί ακριβώς εννοείτε μ' αυτό τον όρο; γι' αυτό η απάντησή μας είναι γενική), ανάγονται στην προσπάθειά του να εξέλθει από τον κόσμο τούτο και να πραγματώσει τον σκοπό του. Αλλά αυτές οι εμπειρίες είναι πραγματικές; Έχουν οντολογική υπόσταση; Τί είδους εμπειρίες είναι; Και εν προκειμένω η εκτός της Εκκλησιαστικής πίστεως και εμπειρίας αυτόνομη προσπάθεια του ανθρώπου, είναι επικίνδυνη ν' ανοίξει θύρες εισόδου στο δαιμονικό στοιχείο, ιδιαιτέρως όταν πρόκειται για την αναζήτηση υπερφυσικών - μεταφυσικών εμπειριών.
Για την Εκκλησία αυτό που επιδιώκει ο άνθρωπος είναι διά της προσοικειώσεως της εν Χριστώ σωτηρίας, να θεραπεύσει τις συνέπειες της πτώσεως, δηλαδή την εσωτερική και εξωτερική δυσαρμονία, την φιλαυτία κ.λ.π., που γεννούν τον πνευματικό (χωρισμός Θεού) και τον σωματικό θάνατο, και να ενωθεί με τον Θεό (θέωση), ως προσωπικό ον. Στις μεταφυσικές εμπειρίες δεν υπάρχει θέωση - προσωπική συνάντηση με τον προσωπικό Θεό.
Υπ' αυτό το πρίσμα αξιολογούνται και αξιοποιούνται οι ανθρώπινες προσπάθειες, και κυρίως παύουν να λειτουργούν αυτόνομα (εκκλησιοποιούνται), ικανοποιώντας τον ανθρώπινο εγωισμό, αλλά υπηρετούν τον τελικό σκοπό (θέωση), απαλλασσόμενες ταυτόχρονα από τα ιδιοτελή - εγωκεντρικά στοιχεία.
(Περισσότερο, ίσως θα μπορούσατε να βοηθηθείτε στον προβληματισμό σας, διαβάζοντας το βιβλίο "Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης" του Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάροφ).
γ) Κατά το Λεξικό (Ιω. Σταματάκου) βασκανία σημαίνει· κακολογία, φθόνος, κακεντρέχεια και βάσκανος· συκοφάντης, κακολόγος, φθονερός, κακοήθης ή και μάγος, γόης.
Για την Εκκλησία τα πιο πάνω χαρακτηριστικά φέρει ο σατανάς, που μισεί τα δημιουργήματα του Θεού και ιδιαίτερα τον άνθρωπο. Κατά απομίμηση του διαβόλου κινούνται και κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να προξενήσουν κακό σε συνανθρώπους τους. Υπάρχουν ποικίλοι τρόποι που ενεργούνται αυτές οι διαθέσεις, και τους οποίους μετέρχονται μάγοι, μέντιουμ, αστρολόγοι κ.λ.π.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι όσα κι αν ενεργεί ο διάβολος και τα όργανά του δεν δύνανται να έχουν καμμιά επίδραση σε όσους αγωνίζονται να ζουν συνειδητή χριστιανική ζωή, καθώς η δύναμη των μυστηρίων και του ασκητικού αγώνος θωρακίζει τον πιστό από τις ενέργειες αυτές.
Στην περίπτωση εκείνη που ο διάβολος και τα όργανά του θα βρουν ανοχύρωτο τον άνθρωπο από την Χάρι του Θεού, θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ο υπό βασκανίαν ευρισκόμενος ότι χαλάρωσε τον πνευματικό του αγώνα και θα πρέπει εξάπαντος να επανασυνδεθεί ζωντανά με την Εκκλησία (μετάνοια - μυστηριακή ζωή - προσευχή - εξάσκηση των αρετών κ.λ.π.). Να προσέλθει σε πνευματικό πατέρα.
Υπάρχουν βεβαίως κάποιες "ειδικές" ευχές για την βασκανία. Κι αυτές όμως λειτουργούν στα πλαίσια που ετέθησαν παραπάνω (μετάνοια - Θεία Κοινωνία). Οι ευχές αυτές δεν επιλύουν μαγικά - αυτόματα το πρόβλημα, αλλά θέλουν να ενεργοποιήσουν την βούληση και όλες τις δυνάμεις του ανθρώπου για μια καθολική επαναφορά του πιστού στη ζωή της Εκκλησίας. Και βεβαίως διαβάζονται υπό ιερέως (μόνον), καθ' ότι ενεργοποιούνται δυνάμει της ιερωσύνης.
Δύναται, όμως, ο πιστός ευρισκόμενος στο σπίτι του ή αλλού σε ανάλογη περίσταση βασκανίας να προσευχηθεί (Κυριακή Προσευχή - Παράκληση προς την Παναγία - σημείωση του σημείου του Σταυρού στο σώμα του, τέλεση αγιασμού κ.λ.π.), και να περιμένει με εμπιστοσύνη στο Θεό την λύση του προβλήματος.
Βεβαίως δεν μπορούμε ούτε να ξεματιάζομε ούτε να ξεματιαζόμαστε (με τους γνωστούς μυστικοπαθείς τρόπους). Η Εκκλησία προβάλλει τα όσα προετέθησαν. Τα συνεχή ματιάσματα και ξεματιάσματα, χαροποιούν τον διάβολο, που ακριβώς αυτή την κατάσταση επιθυμεί, έστω κι αν προσερχόμεθα ΚΑΙ στον ιερέα. Η όποια σχέση με τον διάβολο αποδυναμώνει και ακυρώνει τη σχέση μας με τον Χριστό.
(Περισσότερα για το θέμα πραγματεύεται ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο βιβλίο του "Χριστοπάθεια των Χριστιανών").
(Σημείωση: Ό,τι εκλαμβάνεται ως βασκανία, πολλές φορές είναι φυσικές καταστάσεις που σχετίζονται με την ιδιοσυστασία ενός εκάστου (ψυχοβιολογικά), όπως π.χ. ιδιαίτερη ευαισθησία, εύκολη καταβολή ψυχικών και σωματικών δυνάμεων από έκτακτα ή σοβαρά γεγονότα της ζωής. Αυτές οι καταστάσεις θεραπεύονται με την πάροδο του χρόνου ή με κάποια βοήθεια (ιατρική - ψυχολογική στήριξη κ.λ.π.)

http://i-m-patron.gr/i-m-patron-old.gr/email/ypnotismos.html