Η προσευχή είναι σαν μια ξένη γλώσσα. Όσο τη μιλάς, τόσο τη μαθαίνεις. Και όσο τη μαθαίνεις, τόσο την αγαπάς. Πρέπει επομένως να μιλούμε όσο περισσότερο τη γλώσσα της προσευχής. Και τότε σιγά - σιγά τη μαθαίνουμε. Και την αγαπούμε. Και η προσευχή δεν είναι πια μια ξένη γλώσσα για μας. Στο τέλος γίνεται η πιο δική μας γλώσσα.
Να μας αξιώσει ο Θεός να την εξασκούμε και να τη μάθουμε.
Να μας αξιώσει ο Θεός να την εξασκούμε και να τη μάθουμε.
