Ο Χριστιανός που μετανοεί, αρχίζει από την όραση των αμαρτωλών πράξεων του,
ωριμάζει με την όραση των λογισμών που προηγούνται κάθε πράξεως αλλά και
κινούνται και χωρίς πράξεις και τελειούται διαρκώς με την όραση των αμαρτωλών
επιθυμιών του που εμφωλεύουν στην Καρδία ως η αρχή της όλης αμαρτωλής ζωής που
εκπηγάζει από την Καρδία του.
«Από την καρδία εκπορεύεται πάσα κακία»
Η Επιθυμία γεννά τους λογισμούς και οι λογισμοί τις πράξεις, είτε αγαθές και σύμφωνες με τις Εντολές του Χριστού είτε κακές ως παραβάσεις των Εντολών.
Βλέπει, ενώ Μετανοεί, δεν σκέφτεται την αμαρτωλή ζωή του διότι η Μετάνοια είναι Μυστήριο της Εκκλησίας και σε αυτήν κυριαρχεί η έντονη παρουσία του Αγίου Πνεύματος που προκαλείται και έρχεται από τον πόθο τηρήσεως των Εντολών.
Ως Φως το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει τις Αμαρτίες και καλεί σε Μετάνοια!
Η Μετάνοια γεννιέται από τον πόθο τηρήσεως των Εντολών που είναι πόθος Χριστού και αποκαλύπτει την αμαρτωλή ζωή μας.
Αρχίζει να βλέπει την διαρκώς μέρα με την ημέρα πόση βλάβη έπαθε στη ψυχή και το σώμα του και πόση βλάβη προκάλεσε στον πλησίον του και σε όλο τον κόσμο.
Βλέπει συγκεκριμένες αμαρτίες και πάθη του και φωνάζει μυστικά:
Κύριε συγχώρεσέ με τον πόρνο, τον μοιχό, τον υπερόπτη, τον καταλαλούντα, τον κατακρίνοντα, τον είρωνα, τον μνησίκακο, τον χαιρέκακο, όχι μόνο γενικά αλλά και συγκεκριμένα βλέποντας ανθρώπους που αδίκησε πρακτικά, λογισμικά, επιθυμητικά.
Έχει ως μέτρο της προσωπικής του προσευχής Μετανοίας το Ευαγγέλιο αλλά και την Ιερά Παράδοση που είναι η έμπρακτη ζωή και αγιότητα των Πατέρων μας:
το Πάτερ Ημών πρώτα, ως διδασκόμενο από τον ίδιο τον Κύριο των Πατέρων μας, τον 50ο ψαλμό και το ψαλτήρι και όλες τις Ακολουθίες της Εκκλησίας, το Μεσονυχτικό Όρθρο, Εσπερινό, Απόδειπνο.
Όλα, περιγράφουν από την μια τη δική μας αμαρτωλότητα και από την άλλη την Άφεση Αμαρτιών και το Έλεος του Θεού που γίνεται μέσα στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Μαζεύεται μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα η συναίσθηση αμαρτωλότητας ως συναίσθηση Μετανοίας και ταπείνωσης και στο τέλος ξεσπά ως κραυγή που τα περιέχει όλη: ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ!
Η αίσθηση της άμεσης απάντησης του Χριστού όπως ο ίδιος φανερώνει στην Παραβολή του Τελώνη, είναι η Άφεση των Αμαρτιών, η απελευθέρωση μας απο ένα μεγάλο βάρος ένα ξαλάφρωμα και μετά Αγάπη Χαρά Ειρήνη ως ο καρπός του Αγίου Πνεύματος
Ακολουθεί αβίαστα, η ώθησή μας για Εξομολόγηση στον Ιερέα και τη Θεία Κοινωνία και η αίσθηση εντός μας της Βασιλείας των Ουρανών που μας βεβαιώνει ότι η Μετάνοια είναι πράγματι η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ.
Επαληθεύεται εντός μας ο Λόγος του Χριστού:
Μετανοείται ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών!
Η ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με δεν είναι απλά απαγγελία αλλά ξέσπασμα συναίσθησης Αμαρτιών και συντριβής καρδίας!
«Από την καρδία εκπορεύεται πάσα κακία»
Η Επιθυμία γεννά τους λογισμούς και οι λογισμοί τις πράξεις, είτε αγαθές και σύμφωνες με τις Εντολές του Χριστού είτε κακές ως παραβάσεις των Εντολών.
Βλέπει, ενώ Μετανοεί, δεν σκέφτεται την αμαρτωλή ζωή του διότι η Μετάνοια είναι Μυστήριο της Εκκλησίας και σε αυτήν κυριαρχεί η έντονη παρουσία του Αγίου Πνεύματος που προκαλείται και έρχεται από τον πόθο τηρήσεως των Εντολών.
Ως Φως το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει τις Αμαρτίες και καλεί σε Μετάνοια!
Η Μετάνοια γεννιέται από τον πόθο τηρήσεως των Εντολών που είναι πόθος Χριστού και αποκαλύπτει την αμαρτωλή ζωή μας.
Αρχίζει να βλέπει την διαρκώς μέρα με την ημέρα πόση βλάβη έπαθε στη ψυχή και το σώμα του και πόση βλάβη προκάλεσε στον πλησίον του και σε όλο τον κόσμο.
Βλέπει συγκεκριμένες αμαρτίες και πάθη του και φωνάζει μυστικά:
Κύριε συγχώρεσέ με τον πόρνο, τον μοιχό, τον υπερόπτη, τον καταλαλούντα, τον κατακρίνοντα, τον είρωνα, τον μνησίκακο, τον χαιρέκακο, όχι μόνο γενικά αλλά και συγκεκριμένα βλέποντας ανθρώπους που αδίκησε πρακτικά, λογισμικά, επιθυμητικά.
Έχει ως μέτρο της προσωπικής του προσευχής Μετανοίας το Ευαγγέλιο αλλά και την Ιερά Παράδοση που είναι η έμπρακτη ζωή και αγιότητα των Πατέρων μας:
το Πάτερ Ημών πρώτα, ως διδασκόμενο από τον ίδιο τον Κύριο των Πατέρων μας, τον 50ο ψαλμό και το ψαλτήρι και όλες τις Ακολουθίες της Εκκλησίας, το Μεσονυχτικό Όρθρο, Εσπερινό, Απόδειπνο.
Όλα, περιγράφουν από την μια τη δική μας αμαρτωλότητα και από την άλλη την Άφεση Αμαρτιών και το Έλεος του Θεού που γίνεται μέσα στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Μαζεύεται μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα η συναίσθηση αμαρτωλότητας ως συναίσθηση Μετανοίας και ταπείνωσης και στο τέλος ξεσπά ως κραυγή που τα περιέχει όλη: ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ!
Η αίσθηση της άμεσης απάντησης του Χριστού όπως ο ίδιος φανερώνει στην Παραβολή του Τελώνη, είναι η Άφεση των Αμαρτιών, η απελευθέρωση μας απο ένα μεγάλο βάρος ένα ξαλάφρωμα και μετά Αγάπη Χαρά Ειρήνη ως ο καρπός του Αγίου Πνεύματος
Ακολουθεί αβίαστα, η ώθησή μας για Εξομολόγηση στον Ιερέα και τη Θεία Κοινωνία και η αίσθηση εντός μας της Βασιλείας των Ουρανών που μας βεβαιώνει ότι η Μετάνοια είναι πράγματι η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ.
Επαληθεύεται εντός μας ο Λόγος του Χριστού:
Μετανοείται ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών!
Η ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με δεν είναι απλά απαγγελία αλλά ξέσπασμα συναίσθησης Αμαρτιών και συντριβής καρδίας!
Ανδρέα Χριστοφόρου, Νομικού