Σε μια ευχή του Αποδείπνου παρακαλούμε τον Κύριο: «παύσον τας ορμάς
των παθών, σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, τα καθ’ ημών δολίως
κινούμενα».
Είναι φοβερός ο πόλεμος των δαιμόνων εναντίον των ανθρώπων. Στο
βιβλίο «Ο Γέρων Ιάκωβος» (Τσαλίκης) σε συζήτηση με κάποιο κληρικό,
βλέπουμε πως αντιμετώπιζε ο Άγιος Γέροντας τις επιθέσεις του πονηρού:
«Πάτερ μου, εκεί που πάω το βράδυ στο κελλί μου να κάνω τον κανόνα
μου, έρχονται αυτοί οι πονηροί· τι τραβάω όλη την νύχτα δεν περιγράφεται
με λόγια! Είναι, πάτερ μου, 5-6 μαζί και με τραβάνε απ’ τα πόδια, με
χτυπάνε μπουνιές με κάτι μαλλιαρά χέρια, με άσχημα πρόσωπα, με πόδια σαν
κατσίκια και βρωμάνε πολύ. Αντέχω εγώ, πάτερ μου, τόσο ξύλο, που μου
ρίχνουν αυτοί κάθε βράδυ; Εγώ είμαι μισός άνθρωπος, έχω κάνει τόσες
επεμβάσεις, τόσα χειρουργεία! Αν, πάτερ μου, τους δει κάποιος, που δεν
ξέρει για πρώτη φορά, μπορεί και να πεθάνη, τόσο κακοί και απαίσιοι, που
είναι! Αλλά για την αγάπη του Χριστού μας θα τα υπομείνωμε όλα».
- Σε μια ευχή της Θείας Μεταλήψεως του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου τονίζεται: «εις εξάλειψιν και παντελή αφανισμόν των πονηρών μου λογισμών, και ενθυμήσεων, και προλήψεων, και νυκτερινών φαντασιών των σκοτεινών και πονηρών πνευμάτων». Παρακαλούμε τον Κύριο να μας βοηθήση να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον πόλεμο, ο οποίος είναι φοβερός, όταν μάλιστα και εμείς δίνουμε δικαιώματα.
- Στο Ευεργετινό επισημαίνεται το εξής ως προς την αιτία του πειρασμού:
«Ένας Μοναχός ηνωχλείτο υπό της πορνείας. Μετέβη λοιπόν προς ένα
μεγάλον και ονομαστόν Γέροντα και αφού εξωμολογήθη τον λογισμόν του,
παρεκάλει τον Γέροντα να προσεύχεται δι’ αυτόν. Ο Γέρων συνεφώνησε και
ήρχισε μετά θέρμης να παρακαλή εκ νέου τον Θεόν. Μεταξύ άλλων έλεγεν εις
την προσευχήν του· Κύριε, φανέρωσέ μου πως αντιμετωπίζει τον πειρασμόν ο
αδελφός αυτός και που οφείλεται η παρατεινομένη κατ’ αυτού διαβολική
ενέργεια· διότι σε παρεκάλεσα θερμώς και δεν εύρεν ανάπαυσιν.
Και πράγματι ο Θεός του εφανέρωσε την ζωήν του αδελφού. Τον είδε να
κάθεται και να ευρίσκεται κοντά του το δαιμόνιον της πορνείας· πλησίον
του ευρίσκετο και Άγγελος Κυρίου, όστις εστάλη προς βοήθειάν του. Και ο
Άγγελος ωργίζετο εναντίον του αδελφού, διότι δεν εστηρίζετο εξ ολοκλήρου
εις την βοήθειαν του Θεού· δηλαδή δεν ηγωνίζετο να αποκρούση τους
ακαθάρτους λογισμούς, μετά θερμής προσευχής· απ’ εναντίας ηυχαριστείτο
από τους λογισμούς αυτούς και παρέδιδεν όλον τον νουν του εις την
ενέργειαν των ακαθάρτων αυτών λογισμών. Αμέσως λοιπόν ο Γέρων αντελήφθη
ότι η αιτία προήρχετο από τον Μοναχόν. Τον εκάλεσε και του το
εγνωστοποίησε. Συ είσαι ο αίτιος – του είπε- που δεν έφυγεν ακόμη ο
πόλεμος από σε, διότι ευχαριστείσαι από τους λογισμούς και συμφωνείς
μαζί των. Εν συνεχεία ο Γέρων τον εδίδαξε πως πρέπει να αντιστέκεται εις
τας επιθέσεις των λογισμών και να τους αποδιώκη δια της προσευχής. Ο
Μοναχός ανένηψεν από την διδασκαλίαν και την προσευχήν του Γέροντος και
εύρεν ούτω την ανάπαυσιν της ψυχής του».
http://orthodoxostypos.gr
