Κείμενο - Μαρτυρία
Εξομολογείται
και μετανοεί δημοσίως για τις ενδομήτριες παιδοκτονίες του. Σημαντική συμβολή
στον αντι - εκτρωσιακό αγώνα. Το κείμενο, το οποίο εν συνεχεία αναδημοσιεύουμε,
είναι άκρως αποκαλυπτικό για την τόλμη, την ειλικρίνεια και την αμεσότητά του.
Τα όσα αναφέρονται σε αυτό για την τραγική κατάσταση στην γείτονα χώρα της
Σερβίας, αντικατοπτρίζουν δυστυχώς και τη ζοφερή κατάσταση στην πατρίδα μας.
Είναι παρήγορη η ύπαρξι αφυπνιστικών φωνών, όπως η παρούσα εκ Σερβίας, και είθε
αυτές να πολλαπλασιασθούν, να διεγείρουν συνειδήσεις, να οδηγήσουν σε μετάνοια
και να παύση επιτέλους το Ολοκαύτωμα των Εκτρώσεων, ώστε να γίνη ο Θεός
ίλεως!... Ο ιατρός Στόγιαν Αδάσεβιτς είναι ο μοναδικός γυναικολόγος
εις την Σερβίαν, ο οποίος δημοσίως ωμολόγησεν ότι η έκτρωσις είναι φόνος, δια
τον οποίον ευθύνονται τόσον ο ιατρός, όσον και η μητέρα. Μόλις εκυκλοφόρησεν
(εις τα σερβικά) το βιβλίον του: «Η αγιότης της ζωής», το οποίο είναι μια
συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας. Παραθέτομεν ένα μέρος
αυτής της πολυτίμου μαρτυρίας, η οποία εδημοσιεύθη εις το περιοδικός της
Σερβικής Εκκλησίας «Ορθοδοξία»:
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ποιά ήτο η στιγμή, που καταλάβατε ότι εκτελούντες την έκτρωσιν, φονεύετε το ανθρώπινο όν;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Είμαι ιατρός, γνωρίζω τας πράξεις μου, είμαι ένοχος δι' όλας τας φρικαλεότητας που έκανα εργαζόμενος ως γυναικολόγος και είμαι υποχρεωμένος να μαρτυρήσω, να αφυπνίσω, να προειδοποιήσω ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης ουσιαστικώς είναι φόνος του αγέννητου ανυπεράσπιστου παιδιού. Εις τας οριζομένας υποχρεώσεις της εργασίας μου ήταν και αι νόμιμοι εκτρώσεις. Τότε δεν εγνώριζα ότι πράττω φόνον, τώρα όμως, υποστηρίζω και γνωρίζω ότι η αμαρτία μου ενώπιον του Θεού είναι μεγάλη. Εις το Πανεπιστήμιον εδιδάχθην ότι το παιδί είναι ζωντανόν, μόλις γεννηθή με το πρώτον του κλάμα. Προ του κλάματος υπάρχει μόνον ως ένα των οργάνων της μητέρας του: ως ένα δόντι, ως ένας νεφρός, ως η σκωληκοειδής απόφυσις. Έκανα από 48.000 έως 62.000 εκτρώσεις! Τούτο είναι ως να έχω εξαφανίσει μίαν ολόκληρον πόλιν. Το Βελιγράδιον έχει τόσα νοσοκομεία και αρκετάς ιδιωτικάς κλινικάς, ένθα γίνονται αι εκτρώσεις! Εις τα τέλη της δεκαετίας του '80 ενεφανίσθη το υπερηχογράφημα με την διαγνωστικήν του δυνατότητα και μου έφερε πολλάς εκπλήξεις. Είδα το έμβρυον, τους χτύπους της καρδίας του, τας κινήσεις, το άνοιγμα του στόματός του. Εις τα μεγαλύτερα έμβρυα παρετήρησα το «πιπίλισμα» του αντίχειρος. Το έμβρυον εσκέπτετο και ησθάνετο, διότι αντέδρα εις τους βαθείς διαπεραστικούς ήχους επιταχύνον τας κινήσεις του. Και ύστερα από 4-5 λεπτά, όσον διαρκεί η έκτρωσις, το έμβρυον τούτο, αυτό το ίδιον ανθρώπινον όν, κείται τεμαχισμένον μεταξύ των εργαλείων εις το τραπέζι.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πότε επαύσατε να κάνετε εκτρώσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Αυτό που θα σας διηγηθώ τώρα, είναι οχληρόν και πάρα πολύ επίπονον, αλλά δεν είναι δυνατό να ωραιοποιούμεν κάτι, το οποίον αφ' εαυτού είναι φρικτόν. Προς θλίψιν και δυστυχίαν μου το 1988 έκανα έκτρωσιν εις μίαν προχωρημένην εγκυμοσύνην των 4,5 μηνών. Κατά την διάρκειαν αυτής της εγχειρήσεως, της οποίας τας λεπτομερείας δεν ημπορώ να περιγράψω άνευ ταραχής, φρικιών ανεκάλυψα τον φονέα εντός μου. Μία εγχείρησις, η οποία έπρεπε να είναι μια πράξη ρουτίνας, μετετράπη εις έναν πραγματικόν εφιάλτην. Με την πρώτη κίνησιν του θλάστου έβγαλα το χεράκι και το έρριξα επάνω εις το τραπέζι των εργαλείων. Ιδού - το νεύρον του χεριού έπεσε εις την άκρην της κομπρέσσας βρεγμένης με ιώδιον. Το ιώδιον ερέθισε το νεύρον και το μικρούλικον χεράκι άρχισε να συσπάται. Με την επομένην κίνησιν έβγαλα το πόδι και συνέβη το ίδιον - τώρα έτρεμε και εσυσπάτο το πόδι. Κάτι όμοιον δε μου είχε συμβή ποτέ πριν. Ύστερον προσεπάθησα με τον θλάστην να συλλάβω και την καρδίαν, η οποία ακόμη εκτύπα και υπό τον θλάστην έκανε σπασμούς ολοέν και αργότερον... και αργότερον και επιτέλους έπαυσε. Τότε συνειδητοποίησα ότι έπραξα φόνον, ότι εθανάτωσα άνθρωπον. Η γυναίκα αιμορράγει πολύ, η ζωή της εκινδύνευε. Προσηυχήθην «Κύριε, βοήθησέ με να σώσω αυτήν την γυναίκα και τιμώρησε εμένα!» Έκτοτε ποτέ μου δεν επανέλαβα ομοίαν πράξιν. Έτυχε η νέα μου γνώσις να συμπίπτη με την άποψιν της Εκκλησίας ότι το έμβρυον είναι ζωντανόν ήδη από την σύλληψίν του, δηλαδή από την στιγμήν τα γονιμοποιήσεως του ωαρίου. Η ενδομήτριος παιδοκτονία είναι πολύ μεγαλυτέρα και βαρυτέρα αμαρτία από τον απλούν φόνον, επειδή το έμβρυον εντός της μήτρας είναι αδύναμον να αμυνθή, ενώ δεν πταίει δια τίποτε μόνον εκείνον είναι άνευ προσωπικού πταίσματος εις όλον το ανθρώπινο γένος, διότι δεν εγγενήθη καν.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δια το πώς θα χρησιμοποιήσουν τα έμβρυα τα εκτρωθέντα κατά την διακοπήν της εγκυμοσύνης τόσον την φυσικήν όσο και της τεχνητώς προκαλούμενην - δεν χρειάζεται η άδεια της μητέρας του εμβρύου. Ποια είναι η τύχη αυτών των τεμαχισμένων μικροσκοπικών σωμάτων;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Σπανίως διερωτάται κανείς τι συμβαίνει με αυτά τα έμβρυα εις τα νοσοκομεία μας. Εις την χώρα μας κανείς δεν ανακοινώνει και δεν δημοσιεύει πληροφορίες αυτού του είδους. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις δια την επιστημονικό-ερευνητική εργασίαν και δια την χρήσιν αυτών των εμβρύων εις την φαρμακευτικήν βιομηχανίαν, διότι τούτο είναι εξαιρετικώς δαπανηρόν. Και προς το παρόν όσον γνωρίζω, δεν υπάρχουν καν οι συνθήκαι δια την εμπορευματοιποίησιν. Εις ημάς αυτά τα έμβρυα αντιμετωπίζονται ως ιατρικόν απόβλητον. Εναποτίθενται εις μαύρους σάκκους, μαζί με τα λοιπά όργανα τα απομείναντα από διάφορους εγχειρήσεις εις τους ενήλικας ασθενείς και καίγονται όλα ως απόβλητα. Ως κοινωνία είμεθα υποχρεωμένοι να προστατέυσωμεν το παιδί ιατρικώς, ηθικώς, δικαστικώς και νομικώς όπως πρέπει να έχει όλα τα δικαιώματα τα οποία έχει ένας ενήλιξ. Τούτο είναι το καθήκον μας προς όλα τα μέλη της κοινωνίας μας.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Υπάρχει η ακριβής στατιστική πληροφορία περί του αριθμού των διαπραττομένων εκτρώσεων εις την Σερβίαν;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Είναι αδύνατον να υπάρχει ένα τέτοιον είδος στατιστικής και όλαι αι σχετικαί πληροφορίαι είναι ψευδείς. Η μία στατιστική μας ενημερώνει ότι έχομεν 120.000 εκτρώσεις τον χρόνον, η άλλη στατιστική μας ενημερώνει ότι αυτός ο αριθμός είναι πολλαπλάσιος 420.000 εκτρώσεις τον χρόνον. Εγώ θεωρώ ότι εις ένα γεννημένον παιδία αντιστοιχούν........εκτρώσεις.!!!
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τι άποψιν έχετε στο ζήτημα της αντισυλλήψεως;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Η αντισύλληψις σημαίνει τα πράττειν εναντίον της συλλήψεως. Την ταξινομώ εις τρία είδη. Το πρώτον είδος είναι η εγκράτεια και είναι επιτραμμένον· το δεύτερο είδος είναι η ικανοποίησης της ορμής άνευ εκσπερματώσεως και δεν είναι επιτετραμμένον· το τρίτον είδος είναι σατανικόν και δίδει τη δυνατότητα της εφαρμογής μιας ολοκλήρου σειράς εις την ουσίαν εκτρωτικών μέσων, αλλά τα οποία ονομάζουν αντισυλληπτικά : τα σπιράλ, το «χαπι» κ.τ.λ. Τι είναι το «σπιράλ»; Είναι ένα μηχανικόν στοιχείον το οποίο εισάγεται εις την μήτραν, δια να προκαλέση την στείρωσιν. Το κάθε «σπιράλ» είναι εκτρωτικόν. Τα πρώιμα τεστ εγκυμοσύνης αποδεικνύουν ότι αι γυναίκες, έχουσαι το «σπιράλ» εγκυμονών περισσοτέρας φοράς τον χρόνον. Το «σπιράλ» μόνο εμποδίζει το έμβρυον να εμφυτεθεί εις την μήτραν και εκείνο συνεπώς αποθνήσκει εις την ηλικίαν της μίας εβδομάδος. Το ίδιο πράγμα έχουμε και με τα «χάπια». Τούτα εμποδίζουν την ωρίμανση του ωαρίου, αλλοιώνουν τον βλενογγόνον χιτώνα της μήτρας, ώστε να μη γίνη δεκτική δια το έμβρυον. Υπάρχουν πολλαί απληροφόρηται γυναίκες, αι οποίαι αφελώς υιοθετούν την κοινήν ανεύθυνον στάσιν απέναντι εις το ζήτημα τούτο. Είδατε εις τα μέσα ενημερώσεως, τα γυναικεία περιοδικά, τας εκπομπάς - και ηκούσατε κάπου η ποτέ κανέναν λόγον εναντίον των εκτρώσεων των αντισυλληπτικών και της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως;
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τι είναι εξωσωματική γονιμοποίησις;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Το έχω κάνει και αυτό. Υποστηρίζω ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι κακόν. Γονιμοποιούνται περισσότερα ωάρια, ενίοτε 10, 20 και παραπάνω, γίνεται διαφοροποίησις και θανατώνεται παν περισσευούμενον έμβρυον, δια να διευκολυνθή η επιβίωσις το πολύ τριών εμβρύων. Εάν ληφθούν περισσότερα από τα τρία, τότε είναι ανάγκη να μειώσωμεν τον αριθμόν των διότι η μήτρα δεν θα ηδύνατο να αντέξη την κυοφορίαν.
Μετάφρασις από τα σερβικά Μηλίτσα Βέσκωφ
Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη Θεσσαλονίκη
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ποιά ήτο η στιγμή, που καταλάβατε ότι εκτελούντες την έκτρωσιν, φονεύετε το ανθρώπινο όν;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Είμαι ιατρός, γνωρίζω τας πράξεις μου, είμαι ένοχος δι' όλας τας φρικαλεότητας που έκανα εργαζόμενος ως γυναικολόγος και είμαι υποχρεωμένος να μαρτυρήσω, να αφυπνίσω, να προειδοποιήσω ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης ουσιαστικώς είναι φόνος του αγέννητου ανυπεράσπιστου παιδιού. Εις τας οριζομένας υποχρεώσεις της εργασίας μου ήταν και αι νόμιμοι εκτρώσεις. Τότε δεν εγνώριζα ότι πράττω φόνον, τώρα όμως, υποστηρίζω και γνωρίζω ότι η αμαρτία μου ενώπιον του Θεού είναι μεγάλη. Εις το Πανεπιστήμιον εδιδάχθην ότι το παιδί είναι ζωντανόν, μόλις γεννηθή με το πρώτον του κλάμα. Προ του κλάματος υπάρχει μόνον ως ένα των οργάνων της μητέρας του: ως ένα δόντι, ως ένας νεφρός, ως η σκωληκοειδής απόφυσις. Έκανα από 48.000 έως 62.000 εκτρώσεις! Τούτο είναι ως να έχω εξαφανίσει μίαν ολόκληρον πόλιν. Το Βελιγράδιον έχει τόσα νοσοκομεία και αρκετάς ιδιωτικάς κλινικάς, ένθα γίνονται αι εκτρώσεις! Εις τα τέλη της δεκαετίας του '80 ενεφανίσθη το υπερηχογράφημα με την διαγνωστικήν του δυνατότητα και μου έφερε πολλάς εκπλήξεις. Είδα το έμβρυον, τους χτύπους της καρδίας του, τας κινήσεις, το άνοιγμα του στόματός του. Εις τα μεγαλύτερα έμβρυα παρετήρησα το «πιπίλισμα» του αντίχειρος. Το έμβρυον εσκέπτετο και ησθάνετο, διότι αντέδρα εις τους βαθείς διαπεραστικούς ήχους επιταχύνον τας κινήσεις του. Και ύστερα από 4-5 λεπτά, όσον διαρκεί η έκτρωσις, το έμβρυον τούτο, αυτό το ίδιον ανθρώπινον όν, κείται τεμαχισμένον μεταξύ των εργαλείων εις το τραπέζι.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πότε επαύσατε να κάνετε εκτρώσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Αυτό που θα σας διηγηθώ τώρα, είναι οχληρόν και πάρα πολύ επίπονον, αλλά δεν είναι δυνατό να ωραιοποιούμεν κάτι, το οποίον αφ' εαυτού είναι φρικτόν. Προς θλίψιν και δυστυχίαν μου το 1988 έκανα έκτρωσιν εις μίαν προχωρημένην εγκυμοσύνην των 4,5 μηνών. Κατά την διάρκειαν αυτής της εγχειρήσεως, της οποίας τας λεπτομερείας δεν ημπορώ να περιγράψω άνευ ταραχής, φρικιών ανεκάλυψα τον φονέα εντός μου. Μία εγχείρησις, η οποία έπρεπε να είναι μια πράξη ρουτίνας, μετετράπη εις έναν πραγματικόν εφιάλτην. Με την πρώτη κίνησιν του θλάστου έβγαλα το χεράκι και το έρριξα επάνω εις το τραπέζι των εργαλείων. Ιδού - το νεύρον του χεριού έπεσε εις την άκρην της κομπρέσσας βρεγμένης με ιώδιον. Το ιώδιον ερέθισε το νεύρον και το μικρούλικον χεράκι άρχισε να συσπάται. Με την επομένην κίνησιν έβγαλα το πόδι και συνέβη το ίδιον - τώρα έτρεμε και εσυσπάτο το πόδι. Κάτι όμοιον δε μου είχε συμβή ποτέ πριν. Ύστερον προσεπάθησα με τον θλάστην να συλλάβω και την καρδίαν, η οποία ακόμη εκτύπα και υπό τον θλάστην έκανε σπασμούς ολοέν και αργότερον... και αργότερον και επιτέλους έπαυσε. Τότε συνειδητοποίησα ότι έπραξα φόνον, ότι εθανάτωσα άνθρωπον. Η γυναίκα αιμορράγει πολύ, η ζωή της εκινδύνευε. Προσηυχήθην «Κύριε, βοήθησέ με να σώσω αυτήν την γυναίκα και τιμώρησε εμένα!» Έκτοτε ποτέ μου δεν επανέλαβα ομοίαν πράξιν. Έτυχε η νέα μου γνώσις να συμπίπτη με την άποψιν της Εκκλησίας ότι το έμβρυον είναι ζωντανόν ήδη από την σύλληψίν του, δηλαδή από την στιγμήν τα γονιμοποιήσεως του ωαρίου. Η ενδομήτριος παιδοκτονία είναι πολύ μεγαλυτέρα και βαρυτέρα αμαρτία από τον απλούν φόνον, επειδή το έμβρυον εντός της μήτρας είναι αδύναμον να αμυνθή, ενώ δεν πταίει δια τίποτε μόνον εκείνον είναι άνευ προσωπικού πταίσματος εις όλον το ανθρώπινο γένος, διότι δεν εγγενήθη καν.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Δια το πώς θα χρησιμοποιήσουν τα έμβρυα τα εκτρωθέντα κατά την διακοπήν της εγκυμοσύνης τόσον την φυσικήν όσο και της τεχνητώς προκαλούμενην - δεν χρειάζεται η άδεια της μητέρας του εμβρύου. Ποια είναι η τύχη αυτών των τεμαχισμένων μικροσκοπικών σωμάτων;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Σπανίως διερωτάται κανείς τι συμβαίνει με αυτά τα έμβρυα εις τα νοσοκομεία μας. Εις την χώρα μας κανείς δεν ανακοινώνει και δεν δημοσιεύει πληροφορίες αυτού του είδους. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις δια την επιστημονικό-ερευνητική εργασίαν και δια την χρήσιν αυτών των εμβρύων εις την φαρμακευτικήν βιομηχανίαν, διότι τούτο είναι εξαιρετικώς δαπανηρόν. Και προς το παρόν όσον γνωρίζω, δεν υπάρχουν καν οι συνθήκαι δια την εμπορευματοιποίησιν. Εις ημάς αυτά τα έμβρυα αντιμετωπίζονται ως ιατρικόν απόβλητον. Εναποτίθενται εις μαύρους σάκκους, μαζί με τα λοιπά όργανα τα απομείναντα από διάφορους εγχειρήσεις εις τους ενήλικας ασθενείς και καίγονται όλα ως απόβλητα. Ως κοινωνία είμεθα υποχρεωμένοι να προστατέυσωμεν το παιδί ιατρικώς, ηθικώς, δικαστικώς και νομικώς όπως πρέπει να έχει όλα τα δικαιώματα τα οποία έχει ένας ενήλιξ. Τούτο είναι το καθήκον μας προς όλα τα μέλη της κοινωνίας μας.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Υπάρχει η ακριβής στατιστική πληροφορία περί του αριθμού των διαπραττομένων εκτρώσεων εις την Σερβίαν;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Είναι αδύνατον να υπάρχει ένα τέτοιον είδος στατιστικής και όλαι αι σχετικαί πληροφορίαι είναι ψευδείς. Η μία στατιστική μας ενημερώνει ότι έχομεν 120.000 εκτρώσεις τον χρόνον, η άλλη στατιστική μας ενημερώνει ότι αυτός ο αριθμός είναι πολλαπλάσιος 420.000 εκτρώσεις τον χρόνον. Εγώ θεωρώ ότι εις ένα γεννημένον παιδία αντιστοιχούν........εκτρώσεις.!!!
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τι άποψιν έχετε στο ζήτημα της αντισυλλήψεως;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Η αντισύλληψις σημαίνει τα πράττειν εναντίον της συλλήψεως. Την ταξινομώ εις τρία είδη. Το πρώτον είδος είναι η εγκράτεια και είναι επιτραμμένον· το δεύτερο είδος είναι η ικανοποίησης της ορμής άνευ εκσπερματώσεως και δεν είναι επιτετραμμένον· το τρίτον είδος είναι σατανικόν και δίδει τη δυνατότητα της εφαρμογής μιας ολοκλήρου σειράς εις την ουσίαν εκτρωτικών μέσων, αλλά τα οποία ονομάζουν αντισυλληπτικά : τα σπιράλ, το «χαπι» κ.τ.λ. Τι είναι το «σπιράλ»; Είναι ένα μηχανικόν στοιχείον το οποίο εισάγεται εις την μήτραν, δια να προκαλέση την στείρωσιν. Το κάθε «σπιράλ» είναι εκτρωτικόν. Τα πρώιμα τεστ εγκυμοσύνης αποδεικνύουν ότι αι γυναίκες, έχουσαι το «σπιράλ» εγκυμονών περισσοτέρας φοράς τον χρόνον. Το «σπιράλ» μόνο εμποδίζει το έμβρυον να εμφυτεθεί εις την μήτραν και εκείνο συνεπώς αποθνήσκει εις την ηλικίαν της μίας εβδομάδος. Το ίδιο πράγμα έχουμε και με τα «χάπια». Τούτα εμποδίζουν την ωρίμανση του ωαρίου, αλλοιώνουν τον βλενογγόνον χιτώνα της μήτρας, ώστε να μη γίνη δεκτική δια το έμβρυον. Υπάρχουν πολλαί απληροφόρηται γυναίκες, αι οποίαι αφελώς υιοθετούν την κοινήν ανεύθυνον στάσιν απέναντι εις το ζήτημα τούτο. Είδατε εις τα μέσα ενημερώσεως, τα γυναικεία περιοδικά, τας εκπομπάς - και ηκούσατε κάπου η ποτέ κανέναν λόγον εναντίον των εκτρώσεων των αντισυλληπτικών και της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως;
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Τι είναι εξωσωματική γονιμοποίησις;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Το έχω κάνει και αυτό. Υποστηρίζω ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι κακόν. Γονιμοποιούνται περισσότερα ωάρια, ενίοτε 10, 20 και παραπάνω, γίνεται διαφοροποίησις και θανατώνεται παν περισσευούμενον έμβρυον, δια να διευκολυνθή η επιβίωσις το πολύ τριών εμβρύων. Εάν ληφθούν περισσότερα από τα τρία, τότε είναι ανάγκη να μειώσωμεν τον αριθμόν των διότι η μήτρα δεν θα ηδύνατο να αντέξη την κυοφορίαν.
Μετάφρασις από τα σερβικά Μηλίτσα Βέσκωφ
Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη Θεσσαλονίκη
