Γράφει ὁ κ. Διογένης Δ. Βαλαβανίδης,
Πρόεδρος «ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ»
εἰς Βελιγράδι, Δημοκρατία τῆς Σερβίας
Παναγιώτατε,
Τὸ «Κέντρο Προστασίας τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητας» ἀπὸ τὸ Βελιγράδι σημειώνει μὲ λύπη του ὅτι γινόμαστε μάρτυρες τῶν τραγικῶν συνεπειῶν τοῦ σχίσματος στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὸ ὁποῖο προέκυψε ὡς ἀποτέλεσμα πολυάριθμων ἀντικανονικῶν ἀποφάσεων ποὺ ἐλήφθησαν εἰς βλάβη τῆς ἑνότητας τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
Γνωρίζουμε ὅτι ὁρισμένα πολιτικὰ κέντρα ἐξουσίας ἔχουν ἐπηρεάσει τὴ λήψη ἀποφάσεων ἐπιβλαβῶν γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, τὰ ὁποῖα πάντα καὶ ἀνοικτὰ τόνιζαν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία πρέπει νὰ ἀποβληθεῖ ἀπὸ τὶς παγκόσμιες ἐπικοινωνίες ὡς θρησκεία, ἐπειδὴ εἶναι τὸ μόνο ὁμογενοποιητικὸ στοιχεῖο τῶν ὀρθόδοξων χωρῶν ποὺ ἔχει πολιτικὲς διαστάσεις, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ παγκοσμιοποίηση μὲ τὴν Ὀρθοδοξία θὰ ἦταν πολὺ δύσκολο νὰ ἐπιτύχει. Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ Ὀρθοδοξία καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι λαοὶ εἶναι οἱ μόνοι ἀληθινοὶ ἀντίπαλοι τῆς παγκοσμιοποίησης. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἄλλα ἔθνη δὲν ἔχουν ἐναλλακτικὴ λύση στὴν παγκοσμιοποίηση καί, ὡς ἐκ τούτου, οὔτε ἡ Κίνα οὔτε οἱ χῶρες τοῦ μουσουλμανικοῦ κόσμου εἶναι σὲ θέση νὰ προσφέρουν ἕνα νέο παγκόσμιο ἠθικὸ σχέδιο.
Ἡ ὑλοποίηση τέτοιων σχεδίων ξεκίνησε μὲ μία ἐπίθεση κατὰ τῆς κανονικῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, γιὰ τὴν ὁποία τὸ Οὐκρανικὸ Κοινοβούλιο ἀργότερα ψήφισε νόμο ποὺ ἀπαγόρευε τὶς δραστηριότητές της, κάτι ποὺ στὴν πραγματικότητα ἀποτελεῖ συνέπεια τοῦ Τόμου περὶ Αὐτοκεφαλίας τῆς σχισματικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας.
Δυστυχῶς, ὁ ἰὸς τῶν ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν ἐντός τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἐξαπλώθηκε καὶ στὴ Λετονία, ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὁ πρόεδρος ἑνὸς κράτους (Ἔγκλις Λέβιτς) ὑπέβαλε στὸ ἐθνικὸ κοινοβούλιο (Σέιμας) σχέδιο νόμου γιὰ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ καθεστῶτος τῆς Λετονικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέχρι τότε εἶχε αὐτονομία ἐντός τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.
Τὰ ἑπόμενα βήματα πρὸς τὴν κατεύθυνση σύσφιξης τοῦ κρίκου γύρω ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ μὲ στόχο τὴ διάλυσή της, εἶναι οἱ προσπάθειες ἐκδίωξης τῆς ἀδελφότητας τῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου τοῦ Ἄθω, καὶ ἀλλαγῆς τοῦ ἀρχαίου Ἄβατου, τὸ ὁποῖο ἀπαγορεύει τὴν εἴσοδο γυναικῶν στὸ ἔδαφος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καθὼς καὶ ἐνόπλων προσώπων.
Εἶναι σαφὲς ὅτι πίσω ἀπὸ πολλὲς ἀπὸ τὶς παράνομες ἐνέργειες τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως βρίσκεται ἡ δημιουργία παράλληλων ἐκκλησιαστικῶν δομῶν, ὅπως τὰ παραδείγματα τῆς Ἐσθονίας καὶ τῆς Οὐκρανίας, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπέκταση τοῦ Ρουμανικοῦ Πατριαρχείου πρὸς τὴ Μολδαβία μὲ τὸ πρόσχημα τῆς πραγματοποίησης τοῦ σχεδίου τῆς «Μητροπόλεως τῆς Βεσσαραβίας». Τέτοιες ἐνέργειες εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνες καὶ ἐπιβλαβεῖς, καθὼς μποροῦν νὰ ὁδηγήσουν στὴ διακοπὴ τῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Ρωσίας καὶ τῆς Ρουμανίας, καθὼς καὶ στὴν ἐπέκταση τοῦ πεδίου δικαιοδοσίας τῆς Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας στὰ ἐδάφη ἄλλων γειτονικῶν αὐτοκεφάλων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν.
Ἐπίσης, ἡ περίοπτη ἐπιγραφὴ ποὺ βρίσκεται ἀκόμη στὴν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (patriarchateofconstantinople.com) – Primus sine paribus – Πρῶτος χωρὶς ἴσο – φαίνεται πολὺ ἀποθαρρυντική, δεδομένου ὅτι παραβιάζει τὴν ἀρχὴ τῆς καθολικότητας ὡς βασικῆς ἀρχῆς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι – Primus inter pares – Πρῶτος μεταξὺ ἴσων. Ἀναρωτιόμαστε, μήπως ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν δίδαξε στοὺς ἀποστόλους του τὴν ταπεινοφροσύνη, ἀποκόπτοντας ἀπὸ μέσα τους κάθε ἐπιθυμία γιὰ πρωτεῖα, γι’ αὐτὸ καὶ τοὺς εἶπε ἀρκετὲς φορές: «Ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος» (Ματθ. 20,27).
Ὅλα ὅσα ἀναφέρθηκαν μέχρι στιγμῆς χρησιμεύουν στὴ σύγχυση γενικῶς στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, κάτι ποὺ ὠφελεῖ μόνο τοὺς ἐχθρούς της.
Παναγιώτατε,
Ἐγὼ ὁ ἴδιος ἀνατράφηκα μὲ πνεῦμα ἀνεπιφύλακτης ἀφοσίωσης στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τὴν οἰκογένεια καὶ τὴν πατρίδα, καὶ ἀνήκω στοὺς Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (Καισάρεια, Καππαδοκία) ποὺ περιφρονοῦν τὴν προδοσία καὶ τὸν φόβο καὶ ἐκτιμοῦν ἰδιαίτερα τὴν ἀξιοπρέπεια καὶ τὶς ἠθικὲς ἀρχές, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος Θεὸς μᾶς ἔδωσε δύναμη καὶ μοναδικότητα, ἐπειδὴ εἴμαστε λαὸς μίας «χαμένης πατρίδας», ἀλλὰ μὲ ἐξαιρετικὸ θάρρος, μᾶς ἔδωσε ἀποφασιστικότητα, ἠθικὲς ἀρετές, καθὼς καὶ σταθερὴ πίστη στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.
Ὡς ἐκ τούτου, ἀπευθύνομαι σὲ ἐσᾶς σὰν Ἕλληνας πρὸς Ἕλληνα, ὁ ὁποῖος ἔμαθε ἀπὸ τὸν πατέρα του στὰ πρῶτα του νεανικὰ χρόνια ὅτι «τὸ αἷμα νερό δέν γίνεται» καὶ ὁ ὁποῖος πιστεύει ὅτι ἡ μόνη διέξοδος ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐξαιρετικὰ δύσκολη κατάσταση στὴν ὁποία βρίσκεται ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, θὰ ἦταν ἡ ἀκύρωση ὅλων τῶν ἐπιζήμιων Τόμων καὶ ἀποφάσεων, καθὼς καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῆς εὐχαριστιακῆς κοινωνίας μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Κωνσταντινούπολης καὶ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Παναγιώτατε,
Προσευχόμαστε στὸν Κύριο Θεὸ νὰ σᾶς χαρίσει τὸ θάρρος καὶ τὴ σοφία, γιὰ νὰ λάβετε τὶς σωστὲς ἀποφάσεις σὲ αὐτὴ τὴν κρίσιμη καὶ ἀποφασιστικὴ στιγμὴ γιὰ τὴν ἐπιβίωση τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Πιστεύουμε ὅτι ἔχει ἔλθει ἡ στιγμή, κατὰ τὴν ὁποία εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὴν ἐπιρροὴ ὅλων τῶν πολιτικῶν καὶ γεωπολιτικῶν κέντρων ἐξουσίας καὶ νὰ λάβουμε ἀποφάσεις σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῶν ἀποφάσεων τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων καὶ τῶν διδασκαλιῶν ὅλων τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Παναγιώτατε,
Γράφω αὐτὲς τὶς γραμμὲς μὲ μεγάλο πόνο στὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά μου, ἐπειδὴ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως βρίσκεται σὲ ἕνα ἐχθρικὸ περιβάλλον, ἀλλὰ ἀποφασισμένο νὰ παραμείνει ἐκεῖ γιὰ πάντα, καὶ νὰ κρατήσει αἰώνια ζωντανὴ τὴ φλόγα τοῦ Ἑλληνισμοῦ! Διαφορετικά, ἡ μεταφορὰ τοῦ Πατριαρχείου ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη θὰ σήμαινε τὴν τοποθέτηση τῆς τελευταίας ταφόπλακας στὴν Ἑλληνο-Ρωμαϊκὴ-Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία!
Τέλος, εἶμαι ἀπόλυτα βέβαιος ὅτι δὲν πρέπει νὰ διαιροῦμε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ βάση ἐθνικὰ κριτήρια (σὲ ἑλληνικὴ καὶ σλαβική), διότι αὐτὸ θὰ ἐρχόταν σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς διδασκαλίες τοῦ Σωτήρα μας, ποὺ εἶπε: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (κατὰ Μαθαῖον 28,19), «Πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα, κηρύξατε τὸ Εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Κατὰ Μᾶρκον 16,15).
ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΣΩΣΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ!
ΕΙΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Βελιγράδι, 15.05.2025.
