Ὁ ἀρθρογράφος Φώτιος Μιχαὴλ σημειώνει πολὺ χαρακτηριστικά διὰ τὴν «Λατρευτικὴν Ἑβδομάδα», ἡ ὁποία διωργανώθη ἀπὸ τὸν Δῆμον Θεσσαλονίκης ὑπὸ τὴν Αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἀπὸ τὶς 4-12 Ἀπριλίου 2025 μὲ τίτλον «Θείου Πάθους τέχνη σὲ Ναούς, Τοπόσημα καὶ Μνημεῖα Οὐνέσκο» τὰ ἑξῆς:
«Ἡ λεγόμενη λατρευτικὴ ἑβδομάδα βγάζει μάτια, ὅτι εἶναι ἐπινόηση καὶ πλάνο ἐφεύρημα τῶν οἰκουμενιστῶν. Τί ἀνάγκη ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀπὸ λατρευτικὲς ἑβδομάδες Δυτικῆς κοπῆς; Ἐμεῖς ἔχουμε ὄχι μία, ἀλλὰ 52 λατρευτικὲς ἑβδομάδες τὸν χρόνο! Καὶ μὲ κορυφαία τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα, τὴν ὁποία ἀγωνιζόμενοι κατὰ δύναμη πνευματικῶς περιμένουμε μὲ λαχτάρα».
Εἰς αὐτὰς τὰς ἐκδηλώσεις ἀνεφέρθη εἰς τό ἱστολόγιον “aktines.blogspot.com” τῆς 10ης Ἀπριλίου ὁ κ. Νικόλαος Παπαδόπουλος, Βουλευτὴς Β΄ Θεσσαλονίκης, ἐπισημαίνων μεταξὺ ἄλλων:
«Εἶναι φανερὸ ὅτι ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς δῆθεν τουριστικῆς ἀνάπτυξης, μὲ τὴν ἀνοχὴ ἢ τὴ συνεργασία τῆς τοπικῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης, ἐπιβάλλεται στὴν πράξη ὁ οἰκουμενισμός, ὁ συγκερασμὸς δηλαδὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὶς αἱρέσεις.
…Ὑπάρχουν ἄφθονες αἴθουσες στὴν πόλη μας ποὺ μποροῦν νὰ φιλοξενήσουν κοσμικὲς ἐκδηλώσεις. Οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ παύουν νὰ εἶναι ἱεροὶ ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ μὴ λατρευτικοὺς σκοπούς».
Εἰς τὸ «facebook.com» τῆς 6ης Ἀπριλίου 2025 ἐδημοσιοποιήθη ἡ ἑξῆς ἀναφορά:
«Τὸ Σάββατο 5 Ἀπριλίου 2025, στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Γεωργίου Νέου Ψυχικοῦ, ἡ Χορωδία Σήμαντρου Χολαργοῦ «Μουσικὰ Ἠχοχρώματα», ὑπὸ τὴ διεύθυνση τοῦ μαέστρου Δημητρίου Μουζάκη, παρουσίασε τὸ θρησκευτικὸ ἔργο τοῦ Σταύρου Κουγιουμτζῆ «Ὕμνοι Ἀγγέλων σὲ ρυθμοὺς Ἀνθρώπων». Τὴν συναυλία προλόγισε ὁ προϊστάμενος τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἀρχιμανδρίτης Μιχαὴλ Σταθάκης. Κάμερα – ἐπεξεργασία βίντεο: Κατερίνα Λεονάρδου».
Περιελήφθη σύνδεσμος, ὁ ὁποῖος παραπέμπει εἰς τὸ βίντεο τῆς παραστάσεως.
Εἰς τὸ ἱστολόγιον «aktines.blogspot.com» τῆς 9ης Ἀπριλίου 2025 ὑπάρχει ἀναφορὰ εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Εὐαγγελιστρίας Πειραιῶς, μὲ τὸν ἑξῆς σχολιασμό:
«Τὴν “ἀπόδειξη” τῆς παρουσίας τῆς χριστιανικῆς πίστης στὴν εὐρωπαϊκὴ τέχνη, καὶ δὴ στὴν εὐρωπαϊκὴ μουσική, ἀνακάλυψαν οἱ διοργανωτὲς τῆς κάτωθι ἐκδήλωσης. Μὲ τὸν φευγᾶτο τίτλο “Μία Πέμπτη, μία Σαρακοστὴ”[1] ἡ χορωδία “Καλλιτεχνήματα” παρουσίασε μέσα στὸν Ἱερὸ Ναὸ Εὐαγγελίστριας Πειραιῶς ἔργα τοῦ κλασσικοῦ ρεπερτορίου. Θὰ τὸ ξαναποῦμε γιὰ ἄλλη μία φορὰ ὅσο κουραστικοὶ κι ἂν γινόμαστε… μπροστὰ στὴν Ὡραία Πύλη, στὸ Ἱερὸ Βῆμα, ὅπου τελοῦνται τὰ φρικτὰ Μυστήρια, μὲ τὰ ὀπίσθια στοὺς Ἁγίους, οἱ καλλιτέχνες τῶν ὑψηλῶν σαλονίων ἔζησαν ἀπερίγραπτες στιγμὲς “καλλιτεχνικῆς ἡδονῆς” καὶ “πνευματικῆς χασμουρητίλας” μὲ Stabat Mater Rainberger op 138, Requiem Maurice Durufle op 9 καὶ Veni Veni Emmanuel Zoltan Kodaly!».
Αὐτὰ εἶναι ὀλίγα δείγματα τῶν βιωμάτων, τά ὁποῖα παρέχονται, εἰς εὐρεῖαν κλίμακα πλέον, εἰς τοὺς ἐνδιαφερομένους εἰς Ὀρθοδόξους Ἱεροὺς Ναούς. Εἰς ὅλας αὐτάς τὰς ἐκδηλώσεις καὶ παραστάσεις ἔχομεν ἐκφύγει πλέον πλήρως ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι οἶκος τοῦ Θεοῦ, κατοικία τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν καλοῦμεν τὸν Θεὸν νὰ ἀκούση τὰς δεήσεις τῶν πιστῶν συμφώνως πρὸς τὴν β΄ στιχολογίαν τοῦ Ὄρθρου. Παραθέτομεν ἐνδεικτικῶς κάποια τροπάρια τῆς Ἀκολουθίας τῶν Ἐγκαινίων:
«Τοῦτον τὸν οἶκον ὁ Πατὴρ ᾠκοδόμησε· τοῦτον τὸν οἶκον ὁ Υἱὸς ἐστερέωσε· τοῦτον τὸν οἶκον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἀνεκαίνισε, τὸ φωτίζον, καὶ στηρίζον, καὶ ἁγιάζον τὰς ψυχὰς ἡμῶν». (Ἀπόστιχο τοῦ Ἑσπερινοῦ)
«Οὐρανὸς πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία, ἀνεδείχθη ἅπαντας, φωταγωγοῦσα τοὺς πιστούς, ἐν ᾧ ἐστῶτες κραυγάζομεν, Τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε. (Κοντάκιο τοῦ Ὄρθρου τῶν Ἐγκαινίων)
Εἰς τὴν πρώτην ὠδὴν τοῦ Ὄρθρου τῶν Ἐγκαινίων ψάλλομεν:
«Σήμερον τῆς ἀπροσίτου δόξης σου, ἡ ἐπιφοίτησις, τὸν ἐπὶ γῆς παγέντα σου ναόν, οὐρανὸν κατεσκεύασεν …»
«Ὡς ἐν καμίνῳ, τῇ θεοδόχῳ ταύτῃ νέᾳ σκηνῇ, πάντες οἱ ἐξ Ἰσραὴλ τοῦ πνευματικοῦ, δροσιζόμενοι βοήσωμεν· Εὐλογημένος εἶ, ἐν τῷ ναῶ τῆς δόξης σου Κύριε. (Πρῶτο τροπάριο τῆς ζ΄ὠδῆς)
«Οἱ τετρωμένοι, τῷ γλυκυτάτῳ θείῳ ἔρωτι, δεῦτε ἐν παστάδι ταύτῃ βασιλικῇ, καὶ συναφθῶμεν τῷ Χριστῷ, κράζοντες· Εὐλογημένος εἶ, ἐν τῷ ναῷ τῆς δόξης σου Κύριε.» (Δεύτερο τροπάριο τῆς ζ΄ὠδῆς)
«Σήμερον ὁ ἔνθεος, καὶ ἱερὸς καὶ σεβάσμιος, τῆς Χριστοῦ ἀναστάσεως, φαιδρῶς ἐγκαινίζεται, φωτοφόρος οἶκος, καὶ νέμει ἐν κόσμῳ, τάφος ὁ θεῖος τὴν ζωήν, καὶ ἐμπαρέχει πηγὴν ἀθάνατον, βλυστάνει ρεῖθρα χάριτος, θαυμάτων βρύει τὰ νάματα, καὶ δωρεῖται ἰάματα, τοῖς αὐτὸν πίστει μέλπουσι» (Πρῶτος στίχος τῶν αἴνων).
Μετὰ ἀπὸ τὴν ἀναφορὰν αὐτῶν τῶν ἐλαχίστων δειγμάτων τῆς Ἀκολουθίας τῶν Ἐγκαινίων προφανῶς δὲν χρειάζεται οὐδεὶς πλέον σχολιασμός. Ἆραγε ἀντιλαμβανόμεθα τὴν ἀποϊεροποίησιν τῶν Ἱερῶν Ναῶν;
