«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
«Κάθε ἐξουσία προέρχεται ἀπό τόν Θεό» (Ρωμ.13,1). Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι παιδιά καί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, ἀκόμη καί συνεργάτες τοῦ Θεοῦ.
Παρ᾿ ὅλα αὐτά, ἡ διαφορά μεταξύ τῶν ἱκανοτήτων τῶν ἀνθρώπων ὄντας προφανής, κατανοεῖται σάν μία ἀπογραφή μιᾶς ἱεραρχίας, σάν μία ὁδήγησις. Γι᾿ αὐτό, ἡ Θεία πρόνοια ἀναζητεῖ «σοφό καί πιστό οἰκονόμο» γιά τούς ἀνθρώπους νά προσφέρη τόν χρόνο του γιά τόν θερισμό στόν ἀγρό τοῦ Κυρίου.
Τό κείμενο μπορεῖ νά κατανοηθῆ κατά τρόπο πρακτικό. Ἀλλά, ὅσον ἀφορᾷ γιά τόν Χριστιανό δέν εἶναι πουθενά γραμμένο, ἐάν ἡ συμμετοχή του στόν σῖτο θά εἶναι ἰδιωτική ἤ κοινοτική ὑπόθεσις. Αὐτό πού τραβᾶ τόν νοῦ εἶναι ἡ ποιότης τοῦ οἰκονόμου, τοῦ πιστοῦ καί σοφοῦ, ὁ ὁποῖος συμβάλλει στήν ἀνάπτυξι τοῦ σίτου. Ἡ ἐπανάστασις τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας γιά συλλογική ἐργασία, διά τῶν Συνεταιρισμῶν, πρός ἐπίγεια ὀργάνωσι τοῦ ἀνθρώπου σέ κοινωνικές βάσεις εἶναι ἕνα ἔργο αὐτονόητο. Ἡ κατάργησις τῶν συνόρων ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους εἶναι ἡ κατάργησις τῶν αἰτιῶν τοῦ πολέμου ἀνάμεσα στούς χριστιανούς.
Ὁ ὀρθολογισμός παρέσυρε τούς ἀνθρώπους στόν ἐπικίνδυνο κατήφορο πού κλίνει πρός τόν μηδενισμό. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀναγνωρίζουν τήν ὑπεροχή τῆς Ἀληθείας, ἀλλά μόνον ὀλίγοι γνωρίζουν ἀκριβῶς αὐτή τήν ἀλήθεια. Ἕνας ἀνάμεσα στούς ὁρισμούς του, μεγάλης διαδόσεως, εἶναι ἡ ἰσοδυναμία τῆς λογικῆς μέ τήν πραγματικότητα. Γι᾿ αὐτό λέγεται ὅτι ἡ πραγματικότητα εἶναι αὐτό τό ὁποῖο μοῦ λέγει ὁ νοῦς ὅτι εἶναι πραγματικότητα, ἐνῶ ἐκεῖνο πού μοῦ λέγει ὁ νοῦς μου ὅτι δέν εἶναι, σημαίνει ὅτι δέν ὑπάρχει, δέν ὑπῆρξε παρά ἕνα βῆμα. Ὁ ἰσχυρισμός αὐτός περιέχει μέσα του καί μία ἀρχή πού κράζει: Εἶναι τό «ἐγώ». Τό «ἐγώ» εἶναι ἕνα καλό πρᾶγμα στήν θέσι του, ἐάν δέν ἐξάπτεται καί δέν γίνεται τό κριτήριο τῆς ἀληθείας.
Μόνο ἡ σκέψις τοῦ Θεοῦ φέρει ἰσοδυναμία καί ἰσορροπία στήν δημιουργία. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιουργός κατά φαντασίαν. Ἡ πιό φανταστική δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι: ἡ φαντασία ὅτι δέν ὑπάρχει Θεός, εἶναι ἀρνητική. Ἰδού μία ἐσφαλμένη ἑρμηνεία τοῦ ἀνθρωπίνου προσδιορισμοῦ, τοῦ οἰκονόμου τοῦ Θεοῦ.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (1910-1989), ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μ.Δ.Γ., 2003
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
