τόσο πανικό καί διχασμό ἔχει προκαλέσει αὐτή ἡ ἄνευ λόγου ἀντιπαραδοσιακή καί ἄνευ λόγου ἐντολή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη, μέ ἀναφορές πρός τήν Ἱερά Σύνοδο, μέ πορεῖες διαμαρτυρίας, μέ συναντήσεις πιστοῦ λαοῦ καί Μητροπολίτου,
τόση δημοκρατική ἐκκλησιαστική ἐμπειρία καί ἐφαρμογή πού ἔχει προηγηθεῖ αἰῶνες τώρα, ὡς πρός τή λήψη ἐκκλησιαστικῶν ἀποφάσεων σέ θέματα ποιμαντικῆς καί λατρείας πῆγε στόν βρόντο, ὥστε να διερωτᾶται κανείς ἄν μπορεῖ ὁ κάθε κληρικός νά κάνει ὅ, τι θέλει χωρίς ἄδεια ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς
και παρά ταῦτα καμμία ἀνάκληση ἐντολῆς δέν ἐπετεύχθη.
Καί ἄντε νά πεῖ κανείς ὅτι αὐτή ἡ τοποθέτηση δέν ἔχει νά κάνει μέ τή σωτηρία μας. Πάει στό καλό. Ἀλλά ὁ σταυρός πού τρέμουν οἱ δαίμονες νά μήν ἔχει;
Ἐπειδή δέν θέλουμε νά ἐπαναλαμβανόμαστε, ἀναφέρουμε μόνο μία ἐξαιρετική ἐργασία ἐπί τοῦ θέματος, τῆς κ. Βαρβάρας Γιαννακοπούλου, πρ. λέκτορος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν καί φιλολόγου μέ τίτλο «Ἡ θυσία τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως καί Ἀρχιποιμένος», πού ὑπάρχει στήν ἱστοσελίδα «Πέργαμος». https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3391854/file.pdf
Ἐπισημαίνουμε καί καταγράφουμε μόνο τά τρία σποτάκια πού ἀναφέρονται στά «αὐτιά» τῆς διατριβῆς. Ἀρκοῦν καί μόνο αὐτά γιά νά καταδείξουν τήν ἀλήθεια τῆς ἱερᾶς παραδόσεως ἐπί τῆς τεραστίας σημασίας τῆς ὑπάρξεως τοῦ Ἐσταυρωμένου πίσω ἀπό τήν Ἀγία Τράπεζα.
«Πανταχοῦ καί πάντοτε, ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους, τό Σύμβολον ἡμῖν τοῦ Σταυροῦ παρίσταται καί μάλιστα ἐπί τῆς ἱερᾶς Τραπέζης τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου· μετά τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ αὐτός διαλάμπει» …
«Σύμβολο βασιλείας ὁ Σταυρός. Δέν ἀφῆκεν αὐτόν νά ὑπάρχῃ ἐπί τῆς γῆς, ἀλλ’ ἀπέσπασεν αὐτόν καί εἰς τόν οὐρανόν τόν ἀνύψωσε...»
(Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία Εἰς τήν προσκύνησι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ)
καί
«…αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. Καί τότε φανήσεται τό σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ (Ματθ. 24, 29-30).
Εἴθε νά μᾶς δίνει ὁ Ἐσταυρωμένος καί ἀναστημένος Χριστός φώτιση, ταπείνωση καί μετάνοια.
