Ἡ θρησκευτικὴ ἐπιπολαιότης τῶν συγχρόνων χριστιανῶν
Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι δεκτικὸς στὶς κάθε λογῆς αἱρετικὲς διδασκαλίες, ἰδέες, ἰδεολογίες, πεποιθήσεις καὶ πρακτικὲς ποὺ ὑπόσχονται κάποια ἀνακούφιση ἀπὸ τὸ ψυχικὸ κενὸ καὶ τὴν βουβὴ ὑπαρξιακὴ ἀγωνία. Ἡ ἐναγώνια ἀναζήτηση τῆς εὐδαιμονίας, ἡ ἄγνοια τῶν ἀληθειῶν τῆς Πίστης μας καὶ μία ἀσύγγνωστη ἐπιπολαιότητα ἔχουν ὁδηγήσει πολλοὺς ὀρθοδόξους χριστιανοὺς εἴτε νὰ πέσουν στὰ δίκτυα αἱρέσεων εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ τους νὰ ἐνστερνίζονται ἰδέες ἢ νὰ μετέρχονται πρακτικὲς ποὺ ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ δυσμενεῖς ἕως ὀλέθριες συνέπειες γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ ψυχοσωματική τους ὑγεία.
Ἡ ὑγεία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ ἀσθένεια τῆς θρησκείας
Ὁ ἀείμνηστος Καθηγητὴς τῆς Πατρολογίας καὶ Δογματικῆς π.Ἰωάννης Ρωμανίδης, μὲ σύγχρονη γλώσσα, ἀλλὰ ἀκολουθώντας τοὺς Μεγάλους Ἁγίους Πατέρες, διδάσκει πὼς ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι μία καλὰ ὀργανωμένη νευροψυχιατρικὴ κλινικὴ ποὺ θεραπεύει τὴν ἀσθένεια τῆς θρησκείας ἀλλὰ καὶ τὴν ἀσθένεια τῆς ἀνθρωπότητας νὰ ἀναζητᾶ ἐναγωνίως τὴν εὐδαιμονία. Σκοπὸς τῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι α) ἡ διαφύλαξη τῶν πιστῶν ἐντὸς τῆς θεραπευτικῆς ἀγωγῆς τῆς καθάρσεως καὶ τοῦ φωτισμοῦ τῆς καρδιᾶς καὶ τοῦ δοξασμοῦ/θεώσεως καὶ β) ἡ προστασία τῶν πιστῶν ἀπὸ κομπογιαννίτες μὴ ὀρθοδόξους καὶ τυπικὰ ὀρθοδόξους γιατρούς.
Ἡ Ἐκκλησία μας στὴν δισχιλιετῆ ἐπὶ γῆς ζωή της ἀντιμετώπισε πλῆθος αἱρέσεων ποὺ προσπάθησαν νὰ ματαιώσουν τὸ σωτηριῶδες ἔργο της. Ὁ ἀγώνας αὐτὸς μεταξὺ ἀληθείας καὶ ψεύδους, Ὀρθοδοξίας καὶ αἱρέσεων, πραγματικῶν ἰατρῶν τῆς ἀνθρώπινης ὑπόστασης καὶ κομπογιαννιτῶν μαίνεται ἀμείωτος μέχρι τὶς ἡμέρες μας. Τὸ διακύβευμα αὐτοῦ τοῦ ἀγώνα εἶναι ἡ ψυχοσωματικὴ ὑγεία καὶ εὐτυχία, ἡ δική μας, τῶν οἰκείων μας καὶ ὅλης τῆς κοινωνίας.
Ἡ κατάστασις εἰς τὴν Μητρόπολίν μας
Ἡ Μητροπολιτική μας Περιφέρεια δὲν ἀποτελεῖ ἐξαίρεση στὸν κανόνα ποὺ θέλει τὰ ζιζάνια νὰ συναυξάνωνται μαζὶ μὲ τὸν καλὸ σπόρο μέχρι τὴ στιγμὴ τοῦ θερισμοῦ (Ματ. 13, 24-30). Ὁ λαὸς τῆς Πάφου χαρακτηρίζεται διαχρονικὰ γιὰ τὴν Πίστη του καὶ τὴν Ἀγάπη του στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, στὴν Θεοτόκο καὶ τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἐπικρατοῦν ἀντιχριστιανικὲς συνήθειες δίκην ἐθίμου καὶ ἀπὸ συγκεκριμένα πρόσωπα καὶ αἱρετικὲς ὁμάδες προωθοῦνται καὶ διαδίδονται σαφῶς αἱρετικὲς διδασκαλίες.
Ἐνδεικτικὰ παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων εἶναι τὰ ἑξῆς:
α. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς χριστιανούς μας ποὺ μὲ κόπο καὶ ὑπομονὴ στάθηκαν στὴν οὐρὰ γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὴν Τιμία Ζώνη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, συμμετεῖχαν καὶ στὶς καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις! Τὰ καρναβάλια ἀποτελοῦν εἰδωλολατρικὸ ἔθιμο συνδεδεμένο μὲ τὴν ἀκολασία καὶ τὴν ἔκλυση τῶν ἠθῶν. Ἡ Ἐκκλησία μὲ ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων καταδικάζει ἀπερίφραστα τὴ συμμετοχὴ τῶν χριστιανῶν σὲ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις.
β. Παρατηρεῖται ἐξάπλωση τῆς γιόγκα, τῶν ἐνεργειακῶν θεραπειῶν, τοῦ διαλογισμοῦ, τῆς χορτοφαγίας ὡς τρόπου «ἐξαγνισμοῦ», ἀλλὰ καὶ περιπτώσεις ἐνασχόλησης μὲ τὴν μαγεία, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸν διαβόητο μάγο Ἀττεσλὴ ποὺ ἔζησε καὶ ἔδρασε στὴν Κύπρο τὸν περασμένο αἰώνα.
γ. Κυρίες ποὺ ἐκκλησιάζονται συχνά, ”διαβάζουν τὸ φλιτζάνι” ἢ συζητᾶνε γιὰ τὰ ζώδια, τὸ ὡροσκόπιο καὶ ἄλλα παρόμοια. Ὅλα αὐτὰ ἀποτελοῦν ἀνορθολογικὲς προσπάθειες νὰ γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος τὸ μέλλον καὶ βρίσκονται στὸ χῶρο τῆς μαντείας. Ἡ μαντεία ἀνήκει σαφῶς στὸ χῶρο τῆς δαιμονολατρείας καὶ ἡ ἐνασχόληση μὲ αὐτὲς τὶς δῆθεν “τέχνες” εἶναι βαριὰ ἁμαρτία.
δ. Ἐπαγγελματίες στὸ χῶρο τῆς Ψυχικῆς Ὑγείας προωθοῦν τὴν woke ἀτζέντα ἀνατρέποντας τὴν περὶ ὁμοφυλοφιλίας διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Ὅμως, ἡ ἐκ Θεοῦ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου ὡς ἄρσεν καὶ θῆλυ, ὁ γάμος ὡς εὐλογημένη συνάφεια τῶν δύο φύλων, ἡ ἀποδοκιμασία κάθε ἄλλης σεξουαλικῆς πράξης ἐκτὸς τοῦ εὐλογημένου γάμου καὶ ἡ καταδίκη τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς τὸν κολοφώνα τῶν παθῶν, ἀποτελοῦν Δόγματα καὶ θεμέλια τῆς χριστιανικῆς Πίστης. Κάθε ἄλλο ἰδεολόγημα ἀποτελεῖ ἕτερο εὐαγγέλιο καὶ ἀνατροπὴ τοῦ χριστιανισμοῦ.
ε. Ἐπιφανῆ καὶ δραστήρια μέλη τῆς κοινωνίας μας, βαπτισμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἐντάσσονται σὲ μασονικὲς στοὲς ἢ λέσχες ποὺ ἀποτελοῦν τὸν προθάλαμο τῆς μασονίας, μὴ γνωρίζοντας ὅτι πρόκειται γιὰ ἀντιχριστιανικὲς ὀργανώσεις κοκ.
Ἐπαγρύπνησις, Κατήχησις, Μετάνοια
Τὰ παραπάνω παραδείγματα εἶναι ἐνδεικτικὰ γιὰ τοὺς πνευματικοὺς κινδύνους ποὺ ἀντιμετωπίζει ὁ σημερινὸς ὀρθόδοξος χριστιανός. Εἶναι διαπιστωμένο ὅτι στὶς περισσότερες περιπτώσεις οἱ πιστοὶ ποὺ παρασύρθηκαν σὲ τέτοιες καταστάσεις τὸ ἔκαναν ἀπὸ παχυλὴ ἄγνοια τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ καθορίζουν τὰ ὅρια τῆς εὐσέβειας καὶ τοῦ ἐν γένει χριστιανικοῦ βίου. Γι’ αὐτὸ συνιστοῦμε εἰς ἑαυτοὺς καὶ εἰς πάντας νὰ ἀγρυπνοῦμε καὶ νὰ μὴ εἴμαστε εὐκολόπιστοι, ἀλλὰ νὰ ἀκολουθοῦμε τὴ συμβουλὴ τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη: “Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον.” (Ἰω. α’. 4-1)
Ἡ πλέον ἀποτελεσματικὴ ἄμυνα κατὰ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν αἱρετικῶν ἰδεῶν τῆς σύγχρονης ἐποχῆς εἶναι ἡ κατήχηση τοῦ πιστοῦ λαοῦ στὶς ἀλήθειες τῆς Πίστεως. Ἡ κατήχηση ἄλλωστε δὲν ἀφορᾶ μόνο τὶς παιδικὲς ἡλικίες ἀλλὰ εἶναι μία διὰ βίου ὑποχρέωση ὅλων τῶν Χριστιανῶν. Ὅπως χαρακτηριστικὰ ἀναφέρει ὁ π.Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, ἂν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι δὲν ἔπαψαν νὰ εἶναι μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς τους Μαθητὲς τοῦ Κυρίου, τὸ ἴδιο ὀφείλουμε πολὺ περισσότερο καὶ ἐμεῖς νὰ ἔχουμε πνεῦμα μαθητείας στὶς ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου.
Τέλος, στοὺς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας ποὺ τυχὸν συμμετεῖχαν σὲ ἀντιχριστιανικὲς πράξεις, συνήθειες, δράσεις ἢ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο βοήθησαν στὴν προώθηση τέτοιων ἰδεῶν, εὐχόμαστε ὁλόψυχα νὰ ἔλθουν εἰς ἑαυτόν, νὰ καταλάβουν τὸ λάθος τους καὶ νὰ μετανοήσουν. Οὐδεὶς ἀναμάρτητος. Ὁ γλυκύς, ὁ πρᾶος καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, ὁ ἄπειρος ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς Ἰησοῦς Χριστὸς ἀναμένει τὴν ἐπιστροφὴ ὅλων μας. Ἂς ἀδράξουμε τὶς εὐκαιρίες ποὺ δίνει ἡ κατανυκτικὴ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ ἂς σπεύσουμε ἐν μετανοίᾳ στὸ μυστήριο τῆς ἐξομολόγησης, γιὰ νὰ λάβουμε τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ τὴν λύτρωση ἀπὸ τὶς ψυχόλεθρες πλάνες τοῦ διαβόλου.
Μὲ ἐν Χριστῷ ἀγάπη
Ἐκ τοῦ Γραφείου κατὰ τῶν αἱρέσεων
τῆς Ἱ. Μ. Πάφου
