Σάββατο 6 Απριλίου 2024

Ὁ Κύπρου «ἐνταφιάζει» τὴν Κύπρον! Συγχαίρει τὸν Παπικὸν Ἐπίσκοπον Κύπρου!

  Ἡ Πόλις ἔπεσεν ἔπειτα ἀπὸ συλλείτουργον μὲ παπικούς. Νὰ ἀναμένη δεινὰ ὁ Κύπρου διὰ τὴν μεγαλόνησον ἕνεκα τῶν ἰδικῶν του χειρισμῶν: ἀφ’ ἑνὸς συνεφώνησε μὲ τὰ προγράμματα σεξουαλικῆς ἐπιμορφώσεως καὶ ἀφ’ ἑτέρου προωθεῖ τὸν οἰκουμενισμόν. Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὸ ἱστολόγιον «Τὰς Θύρας» τῆς 2ας Ἀπριλίου 2024:

   «“Χειροτονήθηκε” παπικὸς «ἐπίσκοπος» στὴν Κύπρο μετὰ ἀπὸ 500 χρόνια καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος ἦταν ἐκεῖ!

  «Χειροτονήθηκε» λοιπὸν στὶς 16 Μαρτίου στὴν Λευκωσία «ὁ πρῶτος Καθολικὸς Ἐπίσκοπος, Bruno Varriano, OFM (τοῦ Τά-γματος τῶν Φραγκισκανῶν Μοναχῶν), Πατριαρχικὸς Βικάριος γιὰ τὴν Κύπρο, ἐπίκουρος Ἐπισκόπου τοῦ Λατινικοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἡ ἀπόφαση ἐλήφθη ἀπὸ τὸν Πάπα Φραγκίσκο καὶ εἶναι ἡ πρώτη ἔπειτα ἀπὸ 500 χρόνια».

  Στὴν «χειροτονία» παρέστη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, ὁ Ἐπίσκοπος Νεαπόλεως Πορφύριος (Κύπρος), ἐκπρόσωπος τῶν Ἀρμενίων, τῶν Μωαμεθανῶν, ἐκπρόσωποι τῶν παπικῶν ἀπ’ ὅλο τὸν κόσμο (καὶ οὐνίτες) καὶ φυσικὰ Μαρωνίτες. Ὁ Bruno Varriano εὐχαρίστησε τὴν «ἐκκλησία τῶν Μαρωνιτῶν», τὴν «Καθολικὴ ἐκκλησία στὴν Κύπρο», ὅπως τὴν χαρακτήρισε, εὐχαρίστησε ὅλους τοὺς ἐκπροσώπους, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τῆς Κύπρου Γεώργιο καὶ ὁλόκληρη τὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου.

Λίγο πρὶν τὴν ἔναρξη τῆς «χειροτονίας» ἀκούσθηκε ὁ ἑξῆς ἀχταρμάς:

«Ἡ λειτουργία τῆς χειροτονίας ἀρχίζει ἀπὸ τὸν ψαλμὸ «ἔλα πνεῦμα ἅγιο». Τὸ ἅγιο πνεῦμα καλεῖται νὰ ἀνανεώσει τὰ θαύματα τῆς πεντηκοστῆς. Ἡ ἐκκλησία ποὺ ζωοποιεῖται ἀπὸ τὸ ἅγιο πνεῦμα, καθοδηγεῖται ἀπὸ αὐτὸ καὶ ζητᾶ γιὰ τὸν πρεσβύτερο νὰ χειροτονηθεῖ ἐπίσκοπος μὲ ἐντολὴ τοῦ πάπα Φραγκίσκου.»

Μετὰ τὸ πέρας τῆς «χειροτονίας» ὁ λατῖνος «πατριάρχης» Ἱεροσολύμων Pizzaballa ἀσπάσθηκε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο, τὸν Νεαπόλεως Πορφύριο καὶ τοὺς ὑπόλοιπους ἐπίσημους ἐκπροσώπους.

Οἱ παπικοὶ «κοινώνησαν» τὰ ἄζυμα. Ὁ λαὸς «κοινώνησε» σχεδὸν μπροστὰ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Γεώργιο. Εἶναι δύσκολο σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο νὰ μὴ θυμηθοῦ­με τοὺς 13 Μάρτυρες τῆς Παναγίας τῆς Καντάρας ποὺ μαρτύρησαν τὸ 1231μ.Χ., ὅταν οἱ Φράγκοι ἤθελαν νὰ ἐκλατινίσουν τὴν Κύπρο. Οἱ δεκατρεῖς Μοναχοὶ ἀντιστάθηκαν σθεναρὰ σὲ ὅλες τὶς μεθοδεύσεις τῶν λατίνων καὶ καταδίκασαν τὴν χρήση ἄζυμου ἄρτου στὴν τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Φυλακίσθηκαν καὶ βασανίσθηκαν μὲ φρικτὰ βασανιστήρια, διότι παρέμειναν πιστοὶ στὴν Ἀνατολικὴ τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Μὲ πόνο ψυχῆς γράφονται αὐτὰ γιὰ τοὺς ἀδελφούς μας στὴν Κύπρο, τὴν ὥρα ποὺ βλέπουμε τὰ μαῦρα σύννεφα νὰ πυκνώνουν πάνω ἀπὸ τὸ μαρτυρικὸ νησί. Μετὰ ἀπὸ ἑκατοντάδες χρόνια ἐμφανίζεται παπικὸς «ἐπίσκοπος» στὴν Κύπρο, τὴν ὥρα ποὺ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀνακοινώνει ὅτι θὰ πρέπει νὰ καθιερωθεῖ ἑνιαῖος ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τῶν παπικῶν.

Ὁ λατῖνος «πατριάρχης» Ἱεροσολύμων καρδινάλιος Pierbattista Pizzaballa εἶπε στὴν ὁμιλία του: «Ὁ τελευταῖος λατῖ­νος ἐπίσκοπος, κάτοικος στὸ νησί, πέθανε πρὶν ἀκριβῶς 340 χρόνια. Αὐτὸ ποὺ βλέπουμε σήμερα εἶναι μία ἱστορικὴ στιγμὴ γιὰ τὴν ἐκκλησία μας, γιὰ τὸ λατινικὸ πατριαρχεῖο, ἀλλὰ θὰ ἔλεγα καὶ γιὰ ὅλους. Μία στιγμὴ γιορτῆς, μία ὄμορφη στιγμὴ γιὰ τὴν ἐκκλησία, ποὺ ἐλπίζω νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἐνισχύσουμε τὸ αἴσθημα κοινότητας καὶ ἑνότητας».

Ἀπευθυνόμενος στὸν νέο «ἐπίσκοπο» εἶπε: «Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουνε προκύψει νέες ποιμαντικὲς προκλήσεις στὸ νησὶ τῆς Κύπρου, καθὼς καὶ στὴν ζωὴ τῆς ἐπισκοπῆς γενικότερα. Αὐτὸ ἀπαιτεῖ μία ὁλοένα καὶ πιὸ σταθερὴ ἐκκλησιαστικὴ παρουσία καὶ μία διαφορετικὴ καὶ πιὸ θαρραλέα ποιμαντικὴ διακονία ποὺ νὰ ἐπεκτείνεται σὲ ὅλους τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι διασκορπισμένοι σὲ ὅλη τὴν ἐπικράτειά μας καὶ συχνὰ βρίσκονται σὲ πολὺ εὐάλωτες κοινωνικὲς καταστάσεις…».

Μετὰ τὸν σάλο ποὺ δημιουργήθηκε μὲ τὴν παρουσία τοῦ Μητροπολίτη Κίτρους Κατερίνης καὶ Πλαταμῶνος Γεωργίου σὲ «χειροτονία» Εὐαγγελικῶν ἀναγκαζόμαστε νὰ ρωτήσουμε, ἂν ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ.

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΛΕΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ».

https://orthodoxostypos.gr