Ὁ «Ο.Τ.» ἔχει δημοσιεύσει τεκμήρια σχετικὰ μὲ τὰς σχέσεις τοῦ Βατικανοῦ μὲ στοάς. Ὡστόσον, ἀπροκάλυπτα πλέον συναγελάζονται ὑψηλόβαθμοι τοῦ παπισμοῦ μὲ μασόνους! Μὲ αὐτοὺς ἐπιθυμεῖ διακαῶς νὰ μᾶς ἑνώση τὸ Φανάρι! Παραθέτομεν ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ ἄρθρον τοῦ κ. Κ. Ράπτη εἰς τὴν ἐφημερίδα «Ἑστία» τῆς 10ης Μαρτίου 2024:
«…Στὸ Μιλάνο πραγματοποιήθηκε στὶς 16 Φεβρουαρίου, ἐκδήλωσις στὴν ὁποία συμμετεῖχαν ἱερωμένοι καὶ ἐκπρόσωποι μασονικῶν στοῶν, συμπεριλαμβανομένου μεταξὺ ἄλλων τοῦ ἀρχιεπισκόπου τῆς πόλης, Μάριο Ντελπίνι, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ Σταλιανό. Συνεπῶς ἡ διοργάνωσις οὔτε περιθωριακὴ μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθεῖ οὔτε ἄσχετη πρὸς τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία.
Ἐπιφανέστερος τῶν συμμετεχόντων ὑπῆρξε ὁ (καταγόμενος ἀπὸ τὸ Μιλάνο) γηραιὸς καρδινάλιος Φραντσέσκο Κοκκοπαλμιέρο, πρώην ἐπικεφαλῆς τοῦ Ποντιφηκικοῦ Συμβουλίου Νομοθετικῶν Κειμένων στὸ Βατικανό. Ἡ δική του τοποθέτηση ὑπῆρξε καὶ ἡ πλέον “προωθημένη”.
Σύμφωνα μὲ τὰ ρεπορτάζ, ὁ Κοκκοπαλμιέρο ἐξῇρε τὸ πνεῦμα ἐξελισσόμενης ἀμοιβαίας κατανοήσεως, τὸ ὁποῖο προέκυψε μετὰ τὴν Β’ Βατικανὴ Σύνοδο (1962-65) καὶ ἔριξε τὴν ἰδέα ἑνὸς μόνιμου διαλόγου μεταξὺ Καθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ Μασονίας, ἀκόμη καὶ σὲ ἐπίσημο ἐπίπεδο.
Ἡ ἐκδήλωσις, ποὺ πραγματοποιήθηκε στὸ Πολιτιστικὸ Κέντρο Ambrosianum τῆς ἰταλικῆς συμπρωτεύουσας, εἶχε σεμιναριακὸ χαρακτῆρα, μὲ εἰσήγηση τοῦ Μεγάλου Διδασκάλου τῆς Μεγάλης Ἀνατολῆς τῆς Ἰταλίας, Στέφανο Μπίζι ὑπὸ τὸν τίτλο “Ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμὸς μεταξὺ Ράτσινγκερ καὶ Μπεργκόλιο”, ἤτοι μεταξὺ τῶν παπῶν Βενεδίκτου ιστ΄ καὶ Φραγκίσκου. Ὑπενθυμίζεται ὅτι στὴν Ἰταλία, λειτουργοῦν 12 Μεγάλες Στοὲς μὲ περίπου 40.000 μέλη συνολικά, ἐνῷ οἱ Ἰταλοὶ Μασόνοι ἑορτάζουν δημοσίως στὶς 20 Σεπτεμβρίου ἑκάστου ἔτους, ἐπέτειο καταλήψεως τοῦ Παπικοῦ Κράτους ἀπὸ τὰ στρατεύματα τοῦ νεοσύστατου Ἰταλικοῦ Βασιλείου τὸ 1870.
Τὸ γιατί ἐπελέγη ἡ συγκεκριμένη ἐπέτειος δὲν εἶναι δύσκολο νὰ τὸ ἀντιληφθεῖ κανείς. Οἱ μασονικὲς στοὲς ἄνθισαν μέσα στὸν ἐπαναστατικὸ ἀναβρασμὸ τοῦ 19ου αἰώνα καὶ πρωταγωνίστησαν στὸ Risorgimento, ἤτοι τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν ἐπανένωση τῆς Ἰταλίας. Ὁ πρῶτος μονάρχης τοῦ νέου βασιλείου, Βίκτωρ Ἐμμανουὴλ B’ ἦταν τέκτων, ἐνῷ ὁ θρυλικὸς Γκαριμπάλντι δὲν ἦταν παρὰ ὁ Μέγας Διδάσκαλος τῆς πρώτης Μεγάλης Ἀνατολῆς, ἡ ὁποία ἱδρύθηκε στὸ Παλέρμο τὸ 1861.
Ὁ ἰταλικὸς τεκτονισμὸς ὑπῆρξε πάντοτε ἀνθηρός, μὲ τὴν ἐξαίρεση τῆς φασιστικῆς περιόδου, ὅποτε ἀντιμετωπίσθηκε κατασταλτικά. Ὅμως μετὰ τὴν πτώση τοῦ Μουσολίνι ἀνασυγκροτήθηκε ταχέως, μὲ τὴ βοήθεια Ἀμερικανῶν “ἀδελφῶν” ἀπὸ τὰ συμμαχικὰ στρατεύματα ποὺ εἶχαν ἀποβιβασθεῖ στὴν Ἰταλία.
Στὶς δὲ ταραγμένες δεκαετίες τοῦ ’70 καὶ τοῦ ΄80, ἡ Ἰταλία συγκλονίσθηκε ἀπὸ τὶς ἀποκαλύψεις γιὰ τὴν “ἀδέσποτη” ὑπὲρ-στοὰ Propaganda Due (P2), τῆς ὁποίας προΐστατο ὁ Μεγάλος Διδάσκαλος Λίτσιο Τζέλλι, συνασπίζοντας γύρω του μορφὲς τῆς ἐλίτ, τοῦ ὀργανωμένου ἐγκλήματος καὶ τοῦ βαθέος κράτους. Ἀρκεῖ νὰ ἀναλογισθεῖ κανείς, ὅτι στὴν Ρ2, ἡ ὁποία φερόταν νὰ κινεῖ τὰ νήματα ὡς παράλληλο κράτους, συμμετεῖχαν ἀπὸ τοὺς ἐπικεφαλῆς καὶ τῶν τριῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν, μέχρι τὸν τραπεζίτη Ρομπέρτο Κάλβι τῆς Banco Ambrosiano, τῆς ὁποίας πλειοψηφικὸς μέτοχος ἦταν ἡ λεγόμενη “Τράπεζα τοῦ Βατικανοῦ” (IOR). Ὁ Κάλβι βρέθηκε ἀπαγχονισμένος σὲ γέφυρα τοῦ Λονδίνου, μετὰ τὴν κατάρρευση τῆς τράπεζάς του λόγῳ παράνομων μεταφορῶν κεφαλαίων στὸ ἐξωτερικό…
…Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἀναθεωρημένος Κώδικας Κανονικοῦ Δικαίου τοῦ 1983 δὲν ἀναφέρεται ρητὰ στὸν Ἐλευθεροτεκτονισμό, προτιμώντας μία γενικευτικὴ ἀναφορὰ στὶς μυστικὲς ἑταιρεῖες, ἔδωσε τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ προσέγγιση ἔχει χαλαρώσει. Οἱ δὲ καταγγελίες γιὰ “ἐλευθεριάζουσες” ἀντιλήψεις ποὺ ἐν γένει δέχονται τόσο ὁ νῦν πάπας Φραγκίσκος, ὅσο καὶ ὁ νέος δογματικός του “τσάρος”, ὁ Ἀργεντινὸς καρδινάλιος Βίκτορ Μανουὲλ Φερνάντες, ἀνέδειξαν τὴν ἀνάγκη νὰ ἐπαναβεβαιωθεῖ ἡ παραδοσιακὴ “γραμμή”.
Μόλις τὸν περασμένο Νοέμβριο, σὲ ἀπάντησή του πρὸς ἐρώτημα ἐπισκόπου ἀπὸ τὶς Φιλιππίνες, ὁ Φερνάντες ὑπενθύμισε ὅτι ἰσχύουν πάντοτε οἱ ὁδηγίες ποὺ ἐξέδωσε τὸ 2003 ὁ προκάτοχός του στὴν ἡγεσία τοῦ Συμβουλίου γιὰ τὸ Δόγμα τῆς Πίστεως, καρδινάλιος Γιόζεφ Ράτσινγκερ (μετέπειτα πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄), βάσει τῶν ὁποίων κληρικὸς ἢ λαϊκὸς ποὺ μυεῖται στὴν Μασονία τίθεται αὐτομάτως σὲ καθεστὼς ἀφορισμοῦ.
Ἦταν αὐτὲς οἱ ἐξελίξεις τοῦ περασμένου Νοεμβρίου ποὺ ὁδήγησαν τὴ Μεγάλη Ἀνατολὴ στὴν διοργάνωση τοῦ σεμιναρίου τοῦ Μιλάνο. Ἀλλὰ ἦταν ἡ τοποθέτηση τοῦ Φερνάντες, στὴν ὁποία παρέπεμψε ὁ ἐπίσκοπος Σταλιανό, προκειμένου νὰ διασκεδάσει ἐκ τῶν ὑστέρων τὶς ἐντυπώσεις. Ὅπως δήλωσε ὁ πρόεδρος τῆς Ποντιφηκικῆς Ἀκαδημίας Θεολογίας, «ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμὸς ἀποτελεῖ μία αἵρεση ἀντίστοιχη αὐτῆς τοῦ Ἀρείου, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καὶ ὁ πρῶτος ὁ ὁποῖος ἐννόησε τὸν Θεὸ ὡς Μεγάλο Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος.
Οἱ δὲ ἀντιλήψεις περὶ ἀδελφοσύνης διαφέρουν μεταξὺ Χριστιανισμοῦ καὶ Ἐλευθεροτεκτονισμοῦ, ἐφόσον ὁ δεύτερος ἐμμένει σὲ ἐσωτεριστικὲς τελετὲς γιὰ μυημένους. Ὡστόσο, στὸν βαθμὸ ποὺ ἡ νεωτερικότητα ἔχει νικήσει παντοῦ γύρω μας, ἡ στάση τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἀποκαλύπτεται ὅλο καὶ λιγότερο συνεπής».
