Ο Θεός την τιμωρεί αυστηρότατα!
Ο Άγ. Ιω. Χρυσόστομος αναφέρει πολύ εύστοχα επ’
αυτού πως η τιμωρία των Σοδόμων έφερε τις τιμωρίες της κολάσεως πριν την ώρα
τους λόγω του ότι το αμάρτημα είναι μεγάλο κι επιπλέον πως τιμωρήθηκαν οι
άνθρωποι της πόλεως αυτής με αφύσικο τρόπο, όπως και το αμάρτημα ήταν παρά
φύση. Ας το δούμε…
«Αν όμως
περιγελάς, ακούγοντας για γέεννα, και δεν πιστεύεις, θυμήσου εκείνη τη φωτιά
των Σοδόμων βλ.
Γεν. 19, 12-30).
Γιατί είχαμε, πραγματικά είδαμε και στην παρούσα ζωή εικόνα της γέεννας.
Σκέψου πόσο μεγάλο ήταν το αμάρτημα,
ώστε να εξαναγκάσει να φανεί η γέεννα πριν απ’ την ώρα της.
Eπειδή λοιπόν πολλοί περιφρονούσαν τα λόγια, με τα έργα τους έδειξε ο Θεός την εικόνα εκείνης της γέεννας με κάποιο καινούργιο τρόπο. Γιατί πραγματικά εκείνη η βροχή (Bλ. Γεν. 19,24) ήταν παράξενη, επειδή και η συνουσία των ανθρώπων ήταν παρά φύση. Kαι πλημμύρισε τη γη, επειδή και η επιθυμία πλημμύρισε τις ψυχές τους. Γι’ αυτό και η βροχή ήταν αντίθετη από τη συνηθισμένη. Γιατί όχι μόνο δεν προκαλούσε τη μήτρα της γης για τη δημιουργία των καρπών, αλλά και την έκανε άχρηστη για την υποδοχή των σπερμάτων».
[Απ’
την Ε΄ Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ»]
Και πάλι ο ιερός
Χρυσόστομος αναφερόμενος στα Σόδομα, τονίζει:
«Kαι βεβαιώνουν όσοι τα μέρη εκείνα επισκέφτηκαν, αν και άκουσαν πολλές φορές την Γραφή να μιλάει γι’ αυτά, δεν φοβήθηκαν και τόσο. Όταν όμως ήρθαν, και επισκέφτηκαν τη χώρα, και είδαν όλη την επιφάνεια αυτής καταστραμμένη, και με τα μάτια τους είδαν τον εμπρησμό, και πουθενά να μη φαίνεται γη, αλλ’ όλα να είναι σκόνη και τέφρα, έμειναν κατάπληκτοι, και αφού δέχτηκαν απ’ το θέαμα εκείνο πολλή διδασκαλία γιά σωφροσύνη, έτσι έφυγαν από εκεί.
Γιατί και ο τρόπος με τον οποίο τιμωρήθηκε η αμαρτία, είναι όμοιος με την αμαρτία που διεπράχθη. Γιατί όπως εκείνοι εισήγαγαν μεταξύ τους μίξη άγονη, η οποία δεν είχε ως αποτέλεσμα την τεκνοποιία, έτσι και ο Θεός επέφερε τιμωρία, η οποία την κοιλιά της γης έκανε άγονη διά παντός, και έρημο απ’ όλους τους καρπούς. Για τούτο και τα σπίτια εκείνων που ορκίζονται απείλησε ότι γκρεμίζει, για να κάνει τους άλλους σωφρονέστερους, με τις τιμωρίες εκείνων»
[Απ’ την ΙΘ΄ Ομιλία του « ΣΕΛ.
589»]
Σ’ αυτούς οι οποίοι δεν
πιστεύουν ότι υπάρχει τιμωρία και κόλαση, ο Άγ. Ιω. Χρυσόστομος φέρνει το
παράδειγμα των Σοδόμων και Γομόρρων για να δείξει πως ο Θεός είναι ο ίδιος και
τότε και τώρα, τώρα δε είμαστε πολύ περισσότερο αδικαιολόγητοι αν κάνουμε τα
ίδια γιατί ζούμε στην εποχή της Χάριτος, δηλαδή την μετά Χριστόν εποχή κι ενώ
είμαστε Χριστιανοί.
«Aλλά δεν τιμωρήθηκες εδώ; Γι’ αυτό κυρίως πίστευε πως
υπάρχει γέεννα και τιμωρία, επειδή δεν τιμωρήθηκες εδώ. Γιατί, αν δεν επρόκειτο
να υπάρχει μετά απ’ αυτά κάποια τιμωρία, δε θα έμεινες ατιμώρητος εδώ αφού
τόλμησες τα ίδια με τους προηγούμενους.
Kι εσύ λοιπόν όταν συναντήσεις κάποιον αδιάφορο κι ανόητο
κι εντελώς διεφθαρμένο και σου πει ότι αυτά είναι μύθος, δεν υπάρχει κόλαση
ούτε γέεννα, αλλ’ απλώς ο Θεός απείλησε αυτά θέλοντας να μας φοβίσει, πες του:
«Άνθρωπε, δεν πιστεύεις στα μελλοντικά επειδή δεν φαίνονται ούτε
πραγματοποιήθηκαν ούτε βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας. Mήπως όμως είναι
δυνατό ν’ απιστήσει κανείς γι’ αυτά που έγιναν και πραγματοποιήθηκαν;
Σκέψου, σε παρακαλώ, τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Eκείνη η
χώρα δεν τιμωρήθηκε τόσο πολύ για καμμιά άλλη αμαρτία παρά μόνο γιατί οι
κάτοικοι των πόλεων αυτών εισήγαγαν τις παράνομες σχέσεις με τους αθέμιτους
έρωτες και ανέτρεψαν απ’ τα θεμέλια τους νόμους της φύσεως.
Πώς λοιπόν μπορεί να έχει δικαιολογία, ο Θεός που είναι ο
ίδιος και τότε και τώρα, να τιμωρήσει χωρίς καμμιά συγνώμη εκείνους που
αμάρτησαν και ν’ αφήσει ατιμώρητο εσένα που αμάρτησες ύστερα από εκείνους;
Kαι είσαι άξιος για πολύ μεγαλύτερη ποινή και τιμωρία, τη στιγμή μάλιστα που απόλαυσες και τη Χάρη και δε συνετίστηκες με τις τιμωρίες εκείνων»
[Απ’ την Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΟ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ…»]
Σ’ αυτούς που έχουν την
απορία γιατί, αφού αυτή είναι μια τόσο φοβερή αμαρτία, δεν επαναλήφθηκε η
τιμωρία, και μάλιστα χειρότερη, απαντά ως εξής ο ιερός Χρυσόστομος:
«Γι’ αυτό και
άκουσα ότι πολλοί παραξενεύονται, πώς ακόμη και σήμερα δεν έβρεξε άλλη πύρινη
βροχή, πώς δεν έπαθε η πόλη μας αυτά που έπαθαν τα Σόδομα ενώ είναι άξια γιά
πολύ σκληρότερη τιμωρία, καθ’ όσον δεν σωφρονίστηκε ούτε με τα κακά εκείνων;
Aλλά μολονότι η χώρα εκείνη επί δύο χιλιάδες έτη βοά διά
της όψεώς της δυνατότερα κι από φωνή προς όλη την οικουμένη, για να μην
αποτολμήσει παρόμοιο αμάρτημα, όχι μόνο δεν μειώθηκε η τάση τούτων για την
αμαρτία αυτή, αλλά κι έγιναν περισσότερο αυθάδεις, σαν να φιλονικούν και
μάχονται με τον Θεό, και προσπαθούν να αποδείξουν εμπράκτως ότι τόσο
περισσότερο θα είναι προσκολλημένοι στα κακά αυτά όσο περισσότερο τους απειλεί.
Πώς λοιπόν δεν έγινε τίποτα τέτοιο, ενώ τα μεν Σοδομιτικά
αμαρτήματα διαπράττονται, όμως δεν επιβάλλονται οι τιμωρίες των Σοδόμων;
Eπειδή τους αναμένει άλλο πυρ καυστικότερο και τιμωρία
ατελεύτητος. Άλλωστε κι εκείνοι, ενώ διέπραξαν πολύ βαρύτερα αμαρτήματα απ’
αυτούς που καταστράφηκαν με τον κατακλυσμό, εννοώ τους μετέπειτα, καμμία τέτοια
ραγδαία βροχή δεν έγινε μετά από εκείνον.
Kι εδώ πάλι ο λόγος είναι ο ίδιος. Γιατί τάχα οι πρώτοι
άνθρωποι, όταν ούτε δικαστήρια υπήρχαν, ούτε φόβος υπήρχε από τους άρχοντες
ούτε νόμος να τους απειλεί ούτε όμιλος προφητών για να τους επαναφέρει σε τάξη
ούτε φόβος κολάσεως ούτε ελπίδα βασιλείας αιωνίου ούτε άλλη γνώση αληθείας ούτε
και τα θαύματα που μπορούν να αναστήσουν και τις πέτρες, πώς λοιπόν εκείνοι που
δεν απόλαυσαν τίποτα από αυτά, τιμωρήθηκαν τόσο αυστηρά για τις αμαρτίες τους,
κι αυτοί που έχουν συμμετάσχει σε όλα αυτά και ζουν μέσα σε τόσο φόβο και θείων
και ανθρώπινων δικαστηρίων, δεν τιμωρήθηκαν ακόμα μέχρι σήμερα με τις ίδιες
τιμωρίες, ενώ είναι άξιοι σκληρότερης τιμωρίας;
Άρα δεν είναι ευνόητο και σ’ ένα παιδί, ότι τους
επιφυλάσσεται αυστηρότερη τιμωρία; Γιατί, αν εμείς οργιζόμαστε έτσι και
αγανακτούμε, ο Θεός που φροντίζει για όλα και ιδιαιτέρως για το ανθρώπινο
γένος, και αποστρέφεται και μισεί σφόδρα την κακία, πώς θα ανέχονταν να
αποτολμούνται αυτά χωρίς τιμωρία;
Δεν είναι έτσι, όχι! Aλλά θα επιφέρει επ’ αυτών το παντοδύναμο χέρι Του και την αφόρητη πληγή και την οδύνη των βασανιστηρίων εκείνων, που είναι τόσο φοβερά, ώστε οι συμφορές των Σοδόμων συγκρινόμενες προς αυτά να θεωρούνται αστείες»
[Απ’
την Γ΄ Ομιλία του «ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝΤΑΣ
ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΚΟΝ ΒΙΟΝ»]
Και πάλι ο ιερός
Χρυσόστομος επισημαίνει:
«Αυτό αποτελεί συνήθεια στο Θεό, το να τιμωρεί έναν ή
δύο και μέσω εκείνων να παρέχει δίδαγμα σ’ όλους τους άλλους για τις συμφορές
που πρόκειται να τους βρουν.
Kαι για να κάνω σαφέστερα αυτό που λέγω σας αναφέρω το
εξής: Διέπραξαν φοβερή αμαρτία κάποτε οι κάτοικοι των Σοδόμων, και τιμωρήθηκαν
με την πιο φοβερή τιμωρία, αφού έπεσαν απ’ τον ουρανό εκείνα τα θεόσταλτα κακά
και κατακάηκαν όλα μαζί και οι πόλεις τους, και ο λαός τους, και η χώρα τους
μαζί με τα σώματά τους (Γέν.
Κεφ. 18-19).
Τι λοιπόν; Kανένας μετά από εκείνους δεν τόλμησε να κάνει
τα όσα έκαναν εκείνοι; Πoλλοί βέβαια τα έκαναν και σε πολλά μέρη της
οικουμένης. Πώς λοιπόν δεν έπαθαν τίποτε παρόμοιο; Γιατί φυλάσσονται για άλλη
φοβερότερη τιμωρία. Kαθ’ όσον γι’ αυτό ο Θεός, αφού το έκανε αυτό μια φορά, δεν
το έκανε πάλι, ώστε αυτοί που τολμούν να κάνουν τα ίδια, κι αν ακόμα δεν
τιμωρηθούν εδώ, να γνωρίζουν πολύ καλά, ότι ποτέ δεν θα αποφύγουν την τιμωρία.
Γιατί πώς θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, πριν μεν απ’ τη
χάρη και το νόμο, κι ενώ δεν είχαν ακούσει ούτε προφήτες, ούτε κάποιον άλλο, να
πάθουν τέτοια πράγματα επειδή αμάρτησαν, ενώ αυτοί που έζησαν μετά από εκείνους
και απόλαυσαν τόση μεγάλη πρόνοια και δεν έγιναν πιο σώφρονες ούτε και με το
παράδειγμα, πράγμα που κάνει πολύ πιο βαρύτερη την τιμωρία, να αποφύγουν την
τιμωρία που επιφυλάσσεται γι’ αυτό; Πώς λοιπόν δεν τιμωρήθηκαν ποτέ μέχρι
σήμερα;
Για να μάθεις ότι φυλάσσονται για πολύ φοβερότερη τιμωρία…»
[Απ’ την Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΟΝ ΗΣΑΊΑΝ, κεφ. γ»]
