Ας δούμε περιληπτικά και κατά διασκευή
Αυτό που κάνεις είναι αξιοκατάκριτο. Πήρες το χρίσμα για αγώνα και μάχη υπέρ της Εκκλησίας και αποφεύγεις να πολεμήσεις. Και δίνεις και σε άλλους το παράδειγμα της λιποταξίας. Τι θα γίνει αν όλοι σε μιμηθούν. Ενώ η Εκκλησία διώκεται απηνώς, εσύ αρνείσαι να την βοηθήσεις, προφασιζόμενος ότι θέλεις να σώσεις τον εαυτό σου.
Ο Χριστός μπήκε στην ταλαιπωρία της ενανθρωπήσεως και σταυρώθηκε για τους αδελφούς σου και συ τους εγκαταλείπεις; Και αυτούς τους αφήνεις στους πνευματικούς κινδύνους, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό σου τον αφήνεις ακάλυπτο και αδικαιολόγητο ενώπιον Κυρίου. Αν φοβάσαι θυμήσου τον Παύλο που υποστηρίζει ότι όλα τα άσχημα και τα δύσκολα και επικίνδυνα τα νικούμε με την βοήθεια του Κυρίου (Ρωμ. 8,37).
Αν όλοι κάναν αυτό που κάνεις εσύ και όσοι σε συμβουλεύουν κατ' αυτό τον τρόπο, πως θα γινόσουν χριστιανός; Και πως θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι Εκκλησίες.
Πήρες ένα χάρισμα και ο Παύλος σε συμβουλεύει να μη το αμελείς (Α´Τιμ. 4,14). Αν αδιαφορήσεις για το χάρισμα του βαπτίσματος δεν θα τιμωρηθείς πνευματικά και δεν θα καταστραφείς; Το ίδιο συμβαίνει και με το επισκοπικό χάρισμα που πήρες.
Επίσης αυτοί που διπλασίασαν τα τάλαντα τιμήθηκαν από τον Κύριο. Αυτός που έκρυψε το τάλαντο του κατακρίθηκε.
Ο μακάριος Παύλος, επειδή γνώριζε τι χάρισμα έλαβε και δεν αγνοούσε αυτόν που το έδωκε, έγραψε· «Αλίμονό μου, αν δεν κηρύττω το ευαγγέλιο» (Α´Κορ. 9,16). Και διδάσκων και κηρύττων το ευαγγέλιον, χαράν και στέφανόν του είχε τους μαθητές του. Και πήγαινε στο Ιλλυρικό (Ρωμ. 15,19), στην Ρώμη (1,15), στην Ισπανία (Ρωμ. 15,28).
Θυμήσου τον Μωυσή και τον Ιερεμία, που ενώ πήραν το προφητικό χάρισμα, αρνήθηκαν στην αρχή, έπειτα όμως υπάκουσαν στην εντολή του Θεού. Ο Μωυσής είχε σωματικά μειονεκτήματα (ισχνόφωνος και βραδύγλωσσος Εξ. 4,10), ο δε Ιερεμίας είχε δώσει υπόσχεση, και η υπόσχεση είναι όρκος για τους αγίους, να μη μιλήσει (Ιερ. 20,9). Όταν όμως ένιωσε την φωτιά που άναψε μέσα του, πάτησε την υπόσχεσή του και προφήτεψε.
Θυμήσου τον Ιωνά, που αρνήθηκε να κηρύξει στην Νινευή, τι έπαθε. Μετά το πάθημα του αμέσως πήγε στην αποστολή που του ανέθεσε ο Θεός.
Ακόμη κι αν είσαι ασθενής, μην αφήσεις την επισκοπή να την δώσουν οι εχθροί της Εκκλησίας σε αιρετικόν. Μόχθησε μαζί μας, για να στεφανωθείς μαζί με μας. Την ώρα της Κρίσεως δεν θα σε σώσει καμμιά δικαιολογία. Τί ωφέλησε η δικαιολογία εκείνου που έκρυψε το δηνάριο (Ματθ. 25,18); Ή τι ωφελήθη ο Αδάμ που είπε «η γυναίκα με εξαπάτησε» (Γεν. 3,12);
Δεν είσαι ο μόνος που από μοναχός έγινες επίσκοπος. Ο Σεραπίων, ο Απολλώς, ο Αγάθων, ο Αρίστων, ο Αμμώνιος, ο Μούιτος, ο Παύλος και τόσοι άλλοι, όταν εξελέγησαν επίσκοποι δεν έφεραν αντίρρηση. Έχοντες πρότυπα τον Ηλία, τον Ελισαίο και τους μαθητές του Χριστού δεν περιφρόνησαν την διακονίαν. Ούτε έγιναν χειρότεροι απ' ότι ήσαν αλλά αντίθετα προόδευσαν στην αγιότητα κι έκαναν κι άλλους να προοδεύσουν. Τους θαύμασαν όλοι για τα θαύματα που έκαναν. Διότι είναι θαύμα να κάνεις μία κόρη να παρθενεύει, ένα νέο να είναι εγκρατής, κι ένα ειδωλολάτρη να γίνει χριστιανός.
Ο Παύλος δοκιμάσθηκε ποικιλοτρόπως και μαρτύρησε, όταν έγινε απόστολος. Ο Πέτρος ομολόγησε σαν αλιεύς ανθρώπων. Ο Ηλίας ανελήφθη στον ουρανό (!) χωρίς να εγκαταλείψει ούτε στιγμή το προφητικό έργο. Ο Ελισαίος έλαβε διπλάσια χάρη, όταν διεδέχθη τον Ηλία στο προφητικό έργο. Η αγάπη προς τον Χριστό τότε φαίνεται κυρίως και τότε υπερέχει της αγάπης των άλλων πιστών, όταν κάποιος ασχολείται με το ποιμαντικό έργο (Ιων. 21,15-17).
Λέγουν κάποιοι ότι η επισκοπή είναι αφορμή για αμαρτία.
Όχι· διότι είναι δυνατό σαν επίσκοπος να πεινάς και να διψάς, όπως ο Παύλος, και συγχρόνως να χορταίνεις τους άλλους με τα λόγια σου και να τους ποτίζεις με την διδασκαλία σου. Να είσαι ακτήμων και συγχρόνως να κατέχεις τα πάντα όπως οι απόστολοι. Να μη πίνεις κρασί, όπως ο Τιμόθεος, αν και είσαι άρρωστος.
Γνωρίζουμε επισκόπους που νηστεύουν και μοναχούς που τρώγουν. Γνωρίζουμε επισκόπους που δεν πίνουνε κρασί και μοναχούς που πίνουν. Γνωρίζουμε επισκόπους που κάνουν θαύματα και μοναχούς που δεν κάνουν. Πολλοί από τους επισκόπους δεν έλαβαν γυναίκα (επιτρεπόταν τότε) και μοναχοί έχουν γίνει πατέρες παιδιών.
Γνωρίζουμε βέβαια και μοναχούς που νηστεύουν και κληρικούς που πεινούν. Υπάρχουν δηλαδή ενάρετοι και ασκητικοί και στις δύο τάξεις. Το στεφάνι δεν δίδεται ανάλογα με την ομάδα που ανήκει κανείς, αλλά ανάλογα με τα έργα πίστεως και αρετής.
Βιάσου η εορτή του Πάσχα πλησιάζει και πρέπει τα λογικά πρόβατα να την χαρούν κάτω από την ποιμαντική σου κηδεμονία. Πόσο θα ωφεληθούν αν επιστρέψεις και πόσο θα καταστραφούν με την φυγή σου.
Αυτοί που σε συμβουλεύουν να φύγεις θέλουν πρεσβύτερους κοντά τους για να τους διακονούν. Για τον λαό αδιαφορούν όμως.
