…«δίδασκε θρησκευτικὰ στό Κολλέγιο Ἀθηνῶν. Ἀνάμεσα στοὺς μαθητὲς του ἦταν τὰ παιδιὰ τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ, ἐνῶ οἱ ἐπαφές του μὲ τόν Γιῶργο Παπανδρέου ἦταν θερμότατες. Καὶ αὐτά, ἀφοῦ ὑπηρέτησε καὶ ὡς συνεργάτης στὸ γραφεῖο τῆς κ. Ἄννας Διαμαντοπούλου». gkanellakis.blogspot.com
Ὅταν ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας δέν ἔχη καθαρότητα, ἐνισχύονται αἱ κοσμικαί τάσεις, πού σχετικοποιοῦν τήν ἔννοιαν τῆς ἁμαρτίας
Ο ΛΟΓΟΣ ΕΥΘΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΟΛΟΣ ΚΑΙ ΔΙΒΟΥΛΟΣ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δέν ἀντιλαμβάνεται ὅτι οἱ λόγοι του ἀποτελοῦν ἔμμεσον προπαγάνδα καί στήριγμα τῆς ΛΟΑΤΚΙ ἰδεολογίας, ἡ ὁποία προσπαθεῖ νά ἐπιβληθῆ παγκοσμίως;
Τοῦ κ. Γεωργίου Κ. Τραμπούλη, Θεολόγου
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος σέ δηλώσεις του, σχετικά μέ τήν πρόθεση τῆς κυβερνήσεως τοῦ κ. Μητσοτάκη νά φέρη πρός ψήφιση στήν βουλή νομοσχέδιο, μέ τό ὁποῖο θά ἐπιτραπῆ ὁ γάμος τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν, ἀνέφερε ὅτι «ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει λάβει ἀκόμη ἐπίσημη θέση γιά τό ζήτημα αὐτό. Πιστεύουμε στήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου νά ζῆ, ὅπως ἐπιθυμεῖ, ὅμως δέν θά ἐπιτρέψουμε τήν ἀλλαγή στήν σύνθεση τῆς κοινωνίας» καί συνέχισε λέγοντας ὅτι «ἕνα παιδί πού θά ἔχη δύο μπαμπάδες ἤ δύο μαμάδες τί δικαιώματα θά ἔχη».
Στήν συνέχεια ἡ Δ.Ι.Σ., μετά τίς ἀμφίσημες δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, οἱ ὁποῖες προκάλεσαν ἀντιδράσεις στούς πιστούς, ἐξέδωσε ἐγκύκλιο, πού ἐστάλη σέ ὅλες τίς Μητροπόλεις καί μέ τήν ὁποία ἐτάχθη τόσο κατά τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων ὅσο καί κατά τῆς υἱοθεσίας παιδιῶν ἀπό αὐτούς.
Κατά κοινή ὁμολογία, ἄν καί οἱ ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες εἶναι μικρές σέ μέγεθος παρ’ ὅλα αὐτά λόγῳ τοῦ ὅτι ἡ ἀτζέντα τῆς ὁμοφυλοφιλίας εἶναι μέρος τῆς ἰδεολογίας πού προτάσσει ἡ παγκοσμιοποίηση, μέ στόχο τήν καταστροφή τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας, οἱ κυβερνήσεις τῶν δυτικῶν χωρῶν καί ἡ ἑλληνική, προχωροῦν στήν ψήφιση νόμων πού ἀπαγορεύουν τίς διακρίσεις εἰς βάρος ὁμοφυλοφίλων καί ἀναγνωρίζουν τόν γάμο καί τήν υἱοθέτηση παιδιῶν ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια. Γιά τόν λόγο αὐτό, ἐάν δέν εἶναι ἰσχυρή ἡ ἀντίδραση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας ξεκάθαρος καί ἀποτρεπτικός στήν νομιμοποίηση τῆς ἁμαρτίας, θά ἐπιτευχθῆ ἡ προσπάθεια τῆς κυβέρνησης καί τοῦ πολιτικοῦ κόσμου νά ψηφισθῆ ὁ νόμος.
Ἀνάχωμα καί ἀπώθησις τῶν βεβήλων
Ἄς ὑπογραμμίσουμε ἕνα περιστατικό ἀπό τήν ζωή τοῦ Κυρίου μας, τό ὁποῖο ἔχει ἰδιαίτερη βαρύτητα καί ἀποτελεῖ ὑπόμνηση καί μήνυμα πρός ὅλους τούς Ἐπισκόπους καί ἰδιαίτερα πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Εἶναι ἡ ἀντίδραση τοῦ Θεανθρώπου στήν βέβηλη συμπεριφορά τῶν ἐμπόρων τοῦ Ναοῦ. Ὅπου στόν ἱερό περίβολο εἶχαν θρονιασθῆ οἱ κολλυβιστές καί οἱ πωλητές τῶν βοδιῶν, τῶν προβάτων καί τῶν περιστεριῶν καί εἶχαν μετατρέψει τόν οἶκο τοῦ Θεοῦ σέ οἶκο ἐμπορίας. Σημειώνει τό ἱερό Εὐαγγέλιο «καί ποιήσας φραγγέλιον ἐκ σχοινίων πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, τά τε πρόβατα καί τούς βόας καί τῶν κολλυβιστῶν ἐξέχεε τό κέρμα καί τάς τραπέζας ἀνέτρεψε».
Σκληρή θά μποροῦσε νά πῆ κάποιος ἡ ἀντίδραση τοῦ Χριστοῦ στήν πράξη τῆς ἐμπορίας μέσα στην αὐλή τοῦ Ναοῦ, βαρύς ὁ ἔλεγχος καί ἀπροσδόκητη ἡ χρήση τοῦ μαστιγίου. Ὅμως ἡ ἄκριτη μετατροπή τοῦ ἱεροῦ περιβόλου σέ χῶρο ἐμπορίας καί συναλλαγῆς, ἦταν μία ἀνίερη καταπάτηση ἀπό μέρους τῶν ἀνθρώπων τῆς ἱερότητας τοῦ οἴκου τῆς προσευχῆς, ἦταν μία προκλητική κατασπίλωση καί ὁ Κύριος τήν ἀνέκοψε μέ μία κίνηση βίαιη καί ἀποφασιστική καί μέ ἕνα λόγο πού φανέρωνε τήν βαθειά θλίψη του καί τόν ἄμεσο καταλογισμό μεγάλης εὐθύνης. Μάλιστα οἱ Πατέρες λέγουν χαρακτηριστικά γιά αὐτό τό περιστατικό ὅτι τό μαστίγιο τό χρησιμοποίησε ὁ Χριστός μᾶλλον ὡς ἔμβλημα καί σημεῖο ἐξουσίας καί κρίσεως παρά ὡς ὄργανο τιμωρητικό. Δέν ἀναφέρεται ὅτι κατέφερε ἔστω καί ἕνα ἁπλό κτύπημα κατά τῶν ἀνθρώπων, ἔφερε εἰς πέρας τόν σκοπό του μέσῳ τοῦ φόβου πού ἐνέπνευσε. Ἔτσι ἡ αὐλή τοῦ Ναοῦ ἔπρεπε νά εἶναι ἀπόλυτα καθαρή καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μέ τήν πράξη του ἔστησε ἀνάχωμα καί ἀπώθησε τούς βεβήλους καί κράτησε τόν χῶρο στήν καθαρότητα καί στήν ἀποκλειστική χρήση τῆς λατρείας, ἀφοῦ ὁ χῶρος τοῦ περιβόλου τοῦ Ναοῦ ἦταν χῶρος τῆς παρουσίας καί τῆς ἐνέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Κατά παρόμοιο τρόπο, ἐάν οἱ σύγχρονοι Ἐπίσκοποι ἐνδιαφέρονται εἰλικρινά γιά τήν ἀκεραιότητα καί τό ἀπαραβίαστο αὐτοῦ τοῦ χώρου, δηλαδή τοῦ χώρου τῆς Ἐκκλησίας, τότε τό πρῶτο χρέος τους εἶναι νά διαφυλάξουν τήν καθαρότητά του, γιά νά τόν κρατήσουν ἀβεβήλωτο καί ἄσπιλο.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ἔχουν τονίσει ὅτι στήν Ἐκκλησία ἀπαιτεῖται εὐταξία καί εὐθυγράμμιση πρός τόν Νόμο καί τήν Παράδοση, ὥστε «ὅς ἐάν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καί διδάξῃ οὔτω τούς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται», γιά τόν λόγο αὐτό ὀφείλουμε νά παραδώσουμε καί τήν ἐλάχιστη ἐντολή, ὅπως ἀκριβῶς τήν παραλάβαμε. Ἔτσι τίθεται τό ἐρώτημα, ὑπάρχει ἆραγε αὐτό τό κλίμα σήμερα, πρυτανεύει ὁ σεβασμός πρός τούς Ἱερούς Κανόνες καί τήν Ἱερά Παράδοση; Λειτουργοῦν οἱ νόμοι τῆς εὐταξίας ἤ ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας προσαρμόζεται στήν κοσμική πραγματικότητα καί ὁδηγεῖται στήν ἀποξένωση ἀπό τό ἠθικό πλαίσιο, μέσα στό ὁποῖο ζοῦσαν καί ἀνέπνεαν οἱ Πατέρες μας;
Ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας σήμερα ἐναντιώνεται εἰς τήν ἐκτροπήν;
Ἆραγε, ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας σήμερα ἐναντιώνεται στήν σύγχρονη πραγματικότητα, ὅπου ἡ ἐκτροπή ἔχει καταστῆ τρόπος ζωῆς; Ἀποτελεῖ ὁ λόγος της σκάνδαλο γιά τόν κόσμο ἤ πορεύεται στήν κοσμικά προσαρμοσμένη ἐκδοχή του; Ὁ λόγος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, «πιστεύουμε στήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου νά ζῆ, ὅπως ἐπιθυμεῖ», δέν ἀμνηστεύει τήν ἁμαρτία; Δέν συναινεῖ στόν γάμο τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν; Στήν περαιτέρω ἠθική ἐκτροπή καί στίς ὅποιες διεκδικήσεις τῶν δικαιωματιστῶν;
Τό ὅτι ἡ κυβέρνηση ἔθεσε ζήτημα ψήφισης τοῦ νόμου γιά τόν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν δέν καταδεικνύει ὅτι ἡ Ἐκκλησία στήν Ἑλλάδα, μία χώρα στήν ὁποία λίγες δεκαετίες πρωτύτερα, ὁ λαός της βίωνε τήν ἐκκλησιαστική ζωή στήν καθημερινότητά του, ἔχει χάσει τήν θέση της μέσα στήν κοινωνία; Ἄν καί ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων θεωρεῖ τόν ἑαυτό της ὀρθόδοξους Χριστιανούς, παρ’ ὅλα αὐτά ὁ πολιτικός κόσμος δέν λαμβάνει ὑπόψη του καθόλου τήν γνώμη τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό δέν πρέπει νά μᾶς προβληματίση;
Ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία ἀδυνατεῖ σήμερα νά ἐνεργήση ἐκ θέσεως ἰσχύος καί γι’ αὐτό ἀναγκάζεται νά κάνη συμβιβασμούς καί νά μιλᾶ μέ ἀμφίσημο τρόπο. Τήν ἴδια στιγμή, ἐπειδή ὁ λόγος της δέν ἔχει καθαρότητα καί δέν εἶναι εὐθυγραμμισμένος μέ τήν Παράδοση καί τούς Ἱεροὺς Κανόνες ἐνισχύονται οἱ κοσμικές τάσεις, οἱ ὁποῖες σχετικοποιοῦν τήν ἔννοια τῆς ἁμαρτίας καί εἶναι ἕτοιμες νά συμβιβασθοῦν μέ τήν κοσμική ἀντιχριστιανική ἰδεολογία σέ θεμελιώδη ζητήματα. Νά μή ξεχνᾶμε τούς λόγους τοῦ Σεβ. Νέας Ἰωνίας Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος δήλωσε μέ περισσή ‘αὐθάδεια’ ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει ἐπίσημη διδασκαλία γιά τήν ὁμοφυλοφιλία. Δυστυχῶς, ἀδυνατοῦμε νά κατανοήσουμε ὅτι ὁ δρόμος τοῦ συμβιβασμοῦ καί ὁ μή ξεκάθαρος λόγος ὁδηγοῦν στήν ἀποδυνάμωση τῆς θέσεως τῆς Ἐκκλησίας μέσα στήν ἑλληνική κοινωνία.
Στήν νεοειδωλολατρική περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα, σέ μία κοινωνία πού εἶναι τόσο μεταχριστιανική ὅσο καί παγανιστική, ὅπου ὁ χριστιανισμός ἀποκαθηλώνεται καί ἀμφισβητοῦνται οἱ παραδοσιακές κοινωνικές δομές, ὅπως εἶναι καί ἡ οἰκογένεια, καί ὁ κόσμος γίνεται ὅλο καί πιό ἐχθρικός ἀπέναντι στήν πίστη, οἱ Ἐπίσκοποι ὀφείλουν νά προτάξουν τό παράδειγμα στούς πιστούς τόσο μέ τόν λόγο ὅσο καί μέ τίς πράξεις τους. Νά μή παραμένουν οὐδέτεροι καί σιωπῶντες ὡς πρός τίς κοσμικές ἀξίες, νά στιγματίζουν τό ἀπελευθερωμένο ἦθος, νά θεωροῦν τήν ὑποτιθέμενη οὐδετερότητα ὡς ἀπατηλή καί νά στέκωνται κριτικά ἀπέναντι σέ ὅ,τι ἡ κοινή γνώμη θεωρεῖ κοσμικά οὐσιῶδες.
Θά θεωρεῖται ἔγκλημα ὅτι ἡ φυσική οἰκογένεια, εἶναι τό κύτταρο τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας
Νομίζουμε ὅτι τόσο οἱ ἱερεῖς ὅσο καί οἱ ἁπλοί πιστοί ἔνιωσαν βαθειά προδομένοι ἀπό αὐτά πού δήλωσε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Δέν χρειάζεται νά εἶναι κανείς θεολόγος, γιά νά καταλάβη ὅτι ἡ ψήφιση τοῦ νόμου γιά τόν γάμο τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν ἔρχεται σέ σαφῆ ἀντίθεση μέ τήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Ἆραγε, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δέν ἀντιλαμβάνεται ὅτι οἱ λόγοι του ἀποτελοῦν ἔμμεση προπαγάνδα καί στήριγμα στήν ΛΟΑΤΚΙ ἰδεολογία, ἡ ὁποία προσπαθεῖ νά ἐπιβληθῆ παγκοσμίως; Ἐάν ψηφισθῆ ὁ ἐν λόγω νόμος θά ἔχη ὡς ἐπακόλουθο, μεταξύ τῶν πολλῶν, ὅτι στό ὄνομα τῆς προστασίας τῶν ὁμοφυλοφίλων θά θεωρεῖται ἔγκλημα νά δηλώνη κανείς ὅτι ἡ φυσική οἰκογένεια, ἑνός ἄνδρα καί μίας γυναίκας, εἶναι τό κύτταρο τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας καί ὅποιος δηλώνει ὅτι ὁ σοδομισμός εἶναι ἁμαρτία καί ὅτι ὁ Θεός τόν βδελύσεται, θά ἐπιτρέπη ὁ νόμος νά τιμωρῆται.
Ὁ λόγος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου σέ ὅλα τά ζητήματα, πόσο μᾶλλον στά ἠθικά, πρέπει νά εἶναι ξεκάθαρος καί εὐθυγραμμισμένος μέ τόν Νόμο τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι νά ἐπιδέχεται πολλές ἑρμηνεῖες. Διότι, ἐάν τά πρωτοσέλιδα τῶν ἐφημερίδων γράψουν ὅτι «ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐγκρίνει τούς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων», ἀκόμα καί ἐάν αὐτό δέν εἶναι ἀλήθεια καί ὁ λόγος του ἔχει διαστρεβλωθῆ, ἐπειδή εἶναι ἀμφίσημος, τότε τό κακό θά ἔχη γίνει καί ἡ ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα θά εἶναι ἰδιαίτερα εὐχαριστημένη γιά αὐτό, ἀφοῦ θά ἔχη ἐπιτύχει τήν ὑποστήριξη τῶν αἰτημάτων της ἀπό ὑψηλά θεσμικά ἱστάμενο πρόσωπο, ὅπως εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος.
Ἴσως τότε τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἐκκλησία θά δηλώση ὅτι «παρεξηγήθηκαν οἱ λόγοι τοῦ Μακαριωτάτου» καί ὅτι «ἡ Δ.Ι.Σ. ἔχει καταδικάσει τόν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων», ὅμως ἡ ζημιά θά ἔχη γίνει. Διότι ἀκόμη καί τυχόν βήματα πρός τά πίσω σέ σύγκριση μέ τό σκάνδαλο πού προκλήθηκε θά ἐξακολουθῆ νά εἶναι βῆμα πρός τά ἐμπρός, πρός τήν κατεύθυνση πού θέλει νά ἐπιβληθῆ ἡ ἰδεολογία τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἡ καταστροφή τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας. Ἄς μή ξεχνᾶμε τήν ἀρχή τῆς προπαγάνδας, «ὅσο ἐπαναλαμβάνεται κάτι» καί μάλιστα ἀπό ὑψηλά ἱστάμενο πρόσωπο «τόσο πιό πιστευτό γίνεται».
Στόχος τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητος ἡ ἐπιβολή τῆς ἁμαρτίας
Ἄλλωστε, στόχος τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας εἶναι ἡ ἐπιβολή τῆς ἁμαρτίας, τοποθετώντας σέ καίριες θέσεις εἴτε ἀνθρώπους ἐπιρρεπεῖς πρός τήν ἁμαρτία αὐτή εἴτε ἐλέγχοντας τους μέ διαφόρους τρόπους, ὥστε νά ἀλλοιωθοῦν τά παραδοσιακά φυσικά μοντέλα ζωῆς, τά ὁποῖα ἔχουν ὡς ἀναφορά τους τήν πίστη καί τόν ἠθικό τρόπο ζωῆς.
Ὁ Σεβ. Νέας Ἰωνίας Γαβριήλ σέ ἐπιστολή του ἔχει υἱοθετήσει ἀντιεκκλησιαστικές θέσεις, (ὅπως ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἡ αἰτία τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ὅτι ἐντός τῆς ἁμαρτίας (ὁμοφυλοφιλικὴ σχέσις) δύναται νὰ ὑπάρχη ὁ Χριστός, ὅτι διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι καί ἡ μονογαμικὴ σχέση τῶν ὁμοφυλοφίλων, ὅτι ὑφίστανται δύο γενετήσιοι κατευθύνσεις, ἀπὸ τίς ὁποῖες μπορεῖ ἕνας νέος νὰ ἐπιλέξη ἐλεύθερα, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἐπίσημος διδασκαλία-τοποθέτηση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία), παρ’ ὅλα αὐτά κανείς ἀπό τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν ἔχει θέσει θέμα τῶν θέσεών του.
Στήν ἱστορική καμπή πού διέρχεται σήμερα ἡ ἀνθρωπότητα καλεῖται ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σέ ὑπευθυνότητα καί γνησιότητα, σέ μαρτυρία ἤθους, τόσο πρός τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καί πρός τόν κόσμο. Καλεῖται νά στήση ἀνάχωμα καί νά ἀπωθήση τούς βεβήλους, τόσο αὐτούς πού τήν ἐπιβουλεύονται ἐξωτερικῶς, ὅσο καί αὐτούς πού τήν ἐπιβουλεύονται ἐσωτερικῶς καί μάλιστα μέ λόγο καθαρό καί εὐθύ καί νά σταθῆ ἀπέναντι σέ κάθε κοσμικό ἦθος. Ἕνας Ἐπίσκοπος, ἕνας ἱερέας, ἕνας ἁπλός πιστός πού δέν μιλάει, πού σιωπᾶ καί δέν ἀγωνίζεται νά ἐκδιώξη τούς βεβήλους εἶναι συναυτουργός τῆς ἀνωμαλίας καί συνεργάτης τῆς φθορᾶς.
