Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα- οχυρό του δικαιωματισμού Lifo: «Μια πολύ σημαντική απόφαση που αφορά σε παιδιά ομόφυλων ζευγαριών, έλαβε δικαστήριο στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί νομολογία για μελλοντικές υποθέσεις. Η δικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα σχετικά με την αναγνώριση της ομόφυλης γονεϊκότητας. Στη συγκεκριμένη απόφαση, η επιμέλεια του παιδιού ενός ζευγαριού γυναικών, που είχαν πάρει διαζύγιο, ανατέθηκε κατ΄αποκλειστικότητα όχι στην βιολογική μητέρα του παιδιού αλλά στη «δεύτερη μητέρα».
Η ιστοσελίδα επικαλείται, για να τεκμηριώσει αυτό το δικαστικό πραξικόπημα δηλώσεις δικηγόρου ο οποίος «ανέλυσε» την απόφαση του δικαστηρίου και εστίασε στο θέμα της «αναγνώρισης της ομόφυλης γονεϊκότητας», ο οποίος σημείωσε πώς: «αναγνωρίστηκε το αλλοδαπό δεδικασμένο από το Ηνωμένο Βασίλειο, δηλαδή μιας βρετανικής δικαστικής απόφασης με την οποία η επιμέλεια του τέκνου ενός ζευγαριού γυναικών που είχαν λάβει διαζύγιο ανατέθηκε κατ΄αποκλειστικότητα όχι στην βιολογική μητέρα του τέκνου αλλά στην δεύτερη μητέρα».
Από ό,τι φαίνεται η τελευταία τάση στην Δύση είναι να χρησιμοποιούνται τοπικά δικαστήρια, προκειμένου να επιβάλλουν πολιτικές οι οποίες είναι αντίθετες με την θέληση του λαού. Το είδαμε να συμβαίνει πρόσφατα και στην Ιταλία, όπου μέτρα της κυβέρνησης Μελόνι για το μεταναστευτικό ανατράπηκαν από δικαστήρια.
Έχουν όμως το δικαίωμα τα δικαστήρια, να θεμελιώνουν de facto αλλαγές σε ζητήματα που αφορούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό -όπως ο ορισμός της οικογένειας – κατ’ αυτόν τον τρόπο; Θα ασκήσει άραγε έφεση κάποιος εισαγγελέας; Μπορεί άραγε ακόμη και κάποια ακραία περίπτωση να χρησιμεύσει προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο αναγνώρισης των γάμων των ομόφυλων ζευγαριών και της τεκνοθεσίας;
https://enromiosini.gr/arthrografia/dikastirio-stin-thessaloniki-anagnorizei/
