Ἡ δεσποτοκρατία εἶναι τὸ πλέον ἐπώδυνο ἄλγος στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα. Τὸ ἀπόδειξε περίτρανα ἡ ἐκλογὴ τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, ὅπου ἡ ἐκεῖ ἐκκλησιαστική διοίκηση πρόσβαλε, μὲ τὸν πλέον χυδαῖο τρόπο, τὴν βούληση τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ἀναδεικνύοντας τὸν μειοψηφήσαντα Μητροπολίτη Ἀρχιεπίσκοπο! Ὁ ἔγκριτος δημοσιογράφος κ. Ἰ. Παπανικολάου σχολίασε:
«Ἐντύπωση προκάλεσαν οἱ ἐκλογὲς Ἀρχιεπισκόπου στὴν Κυπριακὴ Ἐκκλησία, ἀφοῦ τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν ποὺ ἔγινε ἀπὸ τὸν κλῆρο καὶ τὸν λαὸ τῆς μεγαλονήσου δὲν ἔγινε σεβαστὸ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῶν Ἐπισκόπων. Καὶ ἀναρωτιέται κανεὶς πρὸς τί τότε οἱ ἐκλογὲς ἀπὸ τὸν λαό, ποὺ στοίχισαν καὶ οἰκονομικά, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ μποροῦσαν ἀπευθείας νὰ γίνουν ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους; Καὶ πῶς δικαιολογεῖται ἀπὸ τὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου νὰ μὴ ληφθεῖ κατὰ τὴν ἐκλογή, ἔστω καὶ ὡς ἕνα σημεῖο τὸ ποσοστὸ τοῦ ἐπισκόπου ποὺ πλειοψήφησε; Στὴν πολιτικὴ τὸ πρῶτο κόμμα σχηματίζει κυβέρνηση, ἔστω καὶ μὲ σύμπραξη ἄλλου κόμματος, ἐνῷ στὸν Καταστατικὸ τῆς Κυπριακῆς Ἐκκλησίας τὸ ἀποτέλεσμα ρίπτεται στὸν κάλαθο τῶν ἀπορριμμάτων, δυστυχῶς! […] Θεωροῦμε ἑπομένως ἀναγκαία τὴν ἀλλαγὴ τοῦ τρόπου ἐκλογῆς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, στὴν μοναδικὴ Ἐκκλησία ποὺ ἔχει ξεμείνει ἀκόμη μέχρι σήμερα τὸ σύστημα ἐκλογῆς “ψήφῳ κλήρου καὶ λαοῦ”, ποὺ τελικὰ ἐξελίσσεται σὲ ἐμπαιγμὸ γιὰ τὸν λαό…!» (Ἱστ. Βῆμα Ὀρθοδοξίας)! Σιγὰ ποὺ θὰ ἄφηναν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὸ λαό, νὰ ἐκλεγεῖ ὁ μὴ προαποφασισμένος Ἀρχιεπίσκοπος!
