Μὲ ἕνα φάρμακo μπαλώνεις μία τρύπα αὐτὸ ὅμως σοῦ ἀνοίγει ἀλλοῦ ἄλλη. Ἔτσι ἔχεις συνέχεια δουλειὰ χωρὶς τελειωμό
Ὁ καρκίνος εἶναι ψυχικός. Ἔχει ψυχικὰ αἴτια, κυρίως στενοχώρια, μίσος, ζήλια, πίκρα, φθόνο κ.λ.π. Ὅλο βρίσκουν κάποιο φάρμακο, ποὺ δὲν εἶναι τὸ φάρμακο. (Ὅσιος Πορφύριος)
Μακάριος ὁ τηρὼν τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου, (Ἀποκ. Κεφ. 22, στίχ. 7-9).
«Ἡ σύγχυση ἔχει τὴ συνήθεια νὰ ἀφαιρεῖ τὴ γεύση τῆς συνέσεως καὶ τῆς κατανοήσεως καὶ νὰ λεηλατεῖ τὰ ἐντὸς αὐτῶν νοήματα, γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ὀνομάζεται ὄχημα τοῦ διαβόλου, λέει ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος (Λόγος ΛΓ’ 12). Μέσα στὴ Βαβέλειο ἐποχὴ λόγω τῆς σύγχυσης, δὲν ἔχουμε διάκριση, ἀδυνατοῦμε νὰ ξεχωρίσουμε χωρὶς δισταγμὸ τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὸ ψέμα. Νὰ ζητᾶτε τὴ διάκριση ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος. Σὰν δυνατὸ φῶς ἡ Ἀποκάλυψη μᾶς εἶναι πυξίδα διάκρισης γιὰ τὴν πορεία πρὸς τὸ φῶς. Πρέπει νὰ τηροῦμε τὶς ἐντολὲς ποὺ δίνονται στὸ βιβλίο τοῦτο.
Τὰ φυτοφάρμακα παράγονται ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀπὸ ἀμερικάνικες πολυεθνικές. «Ὅτι ἐν τῇ φαρμακείᾳ σου ἐπλανήθησαν ΠΑΝΤΑ τὰ ἔθνη» (Ἀποκαλ. Κεφ. 18 στίχ. 23). Ποιὰ εἶναι τὰ φάρμακα τῆς κοσμοκρατορίας ποὺ ἐπλανήθησαν ἀπὸ αὐτὰ πάντα τὰ ἔθνη; Τὰ φαρμακευτικὰ συσκευάσματα, τὰ γεωργικὰ φάρμακα πωλοῦνται παντοῦ στὸν πλανήτη. Ἡ λέξη φαρμακεία μεταφράζεται σὰν μαγικὸ φάρμακο ἀλλὰ καὶ σὰν φάρμακο. Ὑπάρχουν ἰσχυρὰ φυτοφάρμακα ποὺ δημιουργοῦν καρκίνους καὶ ὅμως μὲ αὐτὰ ραντίζουν τὰ χωράφια καὶ ἡ Ἀμερική, μᾶς δηλητηριάζει. «Χωρὶς ράντισμα καὶ λιπάσματα δὲν γίνεται τίποτα», ἀκοῦς νὰ λένε.
Ἂς διαβάσουμε, τὸν Ἅγιο γέροντα Σίμωνα Ἀρβανίτη «μία χρονιὰ εἴχαμε φυτέψει στὸν κῆπο κάτι πεπόνια. Ὁ μπάρμα Μῆτσος ἔβαλε λίγο λίπασμα. Ὅταν τὸ ἀνέφερε αὐτὸ στὸν γέροντα, στενοχωρήθηκε πολύ. Δὲν πρέπει νὰ βάζουμε στὸ περιβόλι «νοθεία» μοῦ εἶπε καὶ πρόσθεσε» «πήγαινε γρήγορα νὰ τὸ πετάξεις! Καὶ ἄλλη φορὰ νὰ μὴν τὸ κάνετε αὐτὸ γιατί εἶναι ἁμαρτία». Καὶ ἐγὼ πῆγα καὶ πέταξα τὸ λίπασμα. Πολὺ πρὶν ἀρχίσει ἡ σημερινὴ οἰκολογικὴ συνείδηση καὶ κίνηση, ὁ π. Σίμων ἤξερε, φωτισμένος ὅπως ἦταν ἀπὸ τὸν Θεό, τί σήμαινε οἰκολογικὴ καταστροφὴ τοῦ περιβάλλοντος καὶ μὲ τὸν τόσο ἁπλὸ καὶ ταυτόχρονα βαθὺ χαρακτηρισμὸ ποὺ τῆς ἔδινε ὡς «νοθεία καὶ ἁμαρτία» καὶ προπάντων μὲ τὴ συνέπεια ποὺ τὸν διέκρινε καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ στὴν πράξη (Ἱερομόναχος Σίμων Ἀρβανίτης Ζωσιμᾶς μοναχὸς Ἀθήνα 1996, σελ. 125)
Ἂν ἔβαζαν λίπασμα, θὰ χρειαζόταν μετὰ φυτοφάρμακα, θὰ καταστρέφονταν οἱ μικροοργανισμοὶ τοῦ ἐδάφους καὶ θὰ καθίστατο ἄρρωστο. Ἡ Ἀμερικὴ ὅμως ξεκινᾶ ἀπὸ τοὺς σπόρους. Παλιοὶ αὐθεντικοὶ σπόροι ἀπὸ σιτάρι, ντομάτες, καλαμπόκι κ.λπ. ἔχουνε ἐξαφανιστεῖ ἀπὸ τοὺς μεγιστάνες ποὺ κατέχουν τὶς ἑταιρεῖες. Στὸ πρακτικὸ ἐπίπεδο βαδίζουμε ἀντίθετα ἀπὸ τὴν Ἀμερική. Κρατᾶμε πάντοτε τοὺς παλιοὺς σπόρους στὸ φαγητό μας. Προσπαθοῦμε ὅσο τὸ δυνατὸν νὰ τρεφόμαστε ὅπως οἱ παλιοί.
Γέροντας Σίμων ὁ Ἀρβανίτης |
Ἡ χημικὴ γεωργία ἔχει εἰσχωρήσει τὰ τελευταῖα 70 χρόνια περίπου, μαζὶ μὲ τὴν κυριαρχία τῆς αὐτοκρατορίας ποὺ θέλει νὰ μᾶς δηλητηριάσει. Τὸ 1962-1970 οἱ Ἀμερικανοὶ ράντισαν μὲ ἀεροπλάνα τὸ Βιετνάμ, τὸ Λάος καὶ τὴν Καμπότζη μὲ 7.000.000 λίτρα Orange Agent (πορτοκαλὶ παράγοντα) τῆς ἑταιρείας Monsanto. Σύμφωνα μὲ τοὺς ὑπολογισμοὺς τοῦ ὑπουργείου Ἄμυνας τῶν ΗΠΑ συνοδεύονταν ἀπὸ 160 κιλὰ διοξίνες. Οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς βετεράνους Ἀμερικάνους ποὺ ἦρθαν σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ ἰσχυρὸ αὐτὸ ζηζανιοκτόνο καὶ βρίσκονται ἀκόμα ἐν ζωή, ἔχουν 100% ἀνικανότητα γιὰ ἐργασία.
Στὴ Γαλλία ἀπὸ κάποια διαρροὴ μὲ διοξίνες μολύνθηκε πούδρα γιὰ νήπια μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πεθάνουν 30 νεογέννητα. Οἱ διοξίνες ἦταν καὶ θὰ εἶναι πρόβλημα, γιατί συνοδεύουν ὡς παραπροϊόντα χημικὲς οὐσίες ποὺ χρησιμοποιοῦνται εἴτε ὡς ἐντομοκτόνα εἴτε ὡς συντηρητικὰ ξύλων καὶ ἰδιαίτερα παράγονται ἀπὸ τὴν καύση χλωριωμένων πλαστικῶν. Ὅσο γιὰ τὰ προβλήματα ποὺ μποροῦν νὰ παρουσιαστοῦν στὴν ὑγεία μας εἶναι κυρίως μακροπρόθεσμα. Ἡ τοξικότητα τῶν διοξινῶν εἶναι 100.000 φορὲς μεγαλύτερη τοῦ ὑδροκυανίου, (Βραδυνὴ 29/7/1999). Ἡ διοξίνη εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σατανικὰ δηλητήρια.
Χρειάζεται πάνω ἀπὸ 10 χρόνια γιὰ νὰ χάσει τὴ μισή της τοξικὴ δράση καὶ ἀρκοῦν λίγες σταγόνες μέσα σὲ ἕνα βαρέλι νερὸ γιὰ νὰ τὸ κάνει θανατηφόρο. Ὑπολογίζεται ὅτι 3 οὐγγιὲς στὰ ἀποθέματα νεροῦ ἐπαρκοῦν γιὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν τὸν πληθυσμὸ τῆς Νέας Ὑόρκης. Περίπου 2 ἑκατ. ἄτομα ἐκτέθηκαν σὲ τέτοια δηλητήρια στὸ Βιετνάμ. Ἡ Κυβέρνηση τοῦ Βιετνὰμ ὑπολογίζει ὅτι διάφορα χημικὰ ἔχουν προκαλέσει γενετικὲς ἀνωμαλίες σὲ 500.000 ἄτομα. Καμιὰ ἀποζημίωση δὲν καταβλήθηκε ποτὲ ἀπὸ τὶς ΗΠΑ πρὸς τὸν βιετναμέζικο λαὸ καὶ τὴν κυβέρνησή του γιὰ ὁποιαδήποτε βλάβη στὴν ὑγεία. Ἔχω δεῖ σὲ πολλὰ μοναστήρια, ἀκόμα καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος νὰ χρησιμοποιοῦν ἐγκαταστάσεις γιὰ νὰ καῖνε τὰ πλαστικά. Αὐτὸ σημαίνει ἀπελευθέρωση διοξινῶν σὲ πολὺ μεγάλο βαθμό. «Τί κάνετε;» τοὺς εἶπε κάποιος προσκυνητής. Οἱ ταπεινοὶ μοναχοὶ τὸ δέχθηκαν ἀμέσως. Δὲν ξέραμε.
Ἀφοσιωμένοι στὴ νοερὰ προσευχὴ κάνοντας ἐσωτερικὴ ἐργασία στὸν ἑαυτό τους, δὲν εἶχαν ἀσχοληθεῖ ἰδιαίτερα, οὔτε εἶχαν προβληματιστεῖ μὲ τὶς διοξίνες. Ἂν παρουσιάσουν καρκίνο, βλάβες στὸ νευρικὸ καὶ ἀναπνευστικὸ σύστημα, ἕλκος στομάχου, βλάβες στὸ ἀνοσοποιητικό, ποὺ εἶναι τὰ συμπτώματα τῶν παρενεργειῶν ἀπὸ τὶς διοξίνες, ποιὸς θὰ φταίει; Ἡ πόρνη προάγει τὶς διοξίνες σὲ ὅλα τὰ ἔθνη.
Προσεύχονταν μὲ τὴν καρδιακὴ προσευχὴ οἱ μοναχοί, ἀλλὰ οἱ διάβολοι τῶν διοξινῶν δίπλα τους, προσπαθοῦσαν νὰ τοὺς σκοτώσουν μὲ τὸν καρκίνο. Ἔχω πίεση, παίρνω ἕνα φάρμακο USA καὶ ἂν ἔχω καρκίνο τὰ ἀντίστοιχα φάρμακα. Ἔχω ἐπηρεαστεῖ ἀπὸ τὴν Ἀμερική; Ἀθῶα φάρμακα. «Ἐνεργεῖ ὁ Θεὸς διὰ τῶν ἰατρῶν, τῶν φαρμάκων καὶ τῶν ἐμβολίων. Αὐτὰ ναὶ μὲν προσφέρουν βοήθεια ἀλλὰ δὲν ἐξαντλεῖται σὲ αὐτὰ ἡ θεραπεία» (Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἰερόθεος, Δερμάτινοι χιτῶνες σελ. 314, Ἱερὰ Μονὴ Γενεθλίου της Θεοτόκου). Πρακτικὰ τώρα τί κάνουμε; Τὰ φάρμακα γιὰ τὰ ἐμβόλια εἶναι ἀθῶα καὶ ἐνεργεῖ ὁ Θεὸς μέσω αὐτῶν μας λέει ὁ σοφὸς ἱεράρχης Ἰερόθεος. Ὁ διάβολος ποῦ εἶναι; Μήπως ἐνεργεῖ καὶ ὁ διάβολος μέσω τῶν φαρμάκων; Γιατί ἂν ἔχουμε τὴν ἄποψη πὼς ἐνεργεῖ μόνο ὁ Θεὸς μέσω τῶν ἐμβολίων, συνεπάγεται, πὼς καλὰ εἶναι τὰ ἐμβόλια τοῦ Bill Gates ,ἀφοῦ εἶναι ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἐνεργεῖ ὁ Θεὸς μέσω τῶν ἐμβολίων.
Ἅγιος Πορφύριος: «Ἐγὼ ἐγκαταλελειμμένος ἤμουνα. Οὔτε φάρμακα οὔτε τίποτε. Τότε τὰ πίστευα ὅλα, καὶ τὰ φάρμακα καί… τώρα δὲν τὰ πιστεύω. Χάλασα. Μὲ χαλάσανε οἱ γιατροὶ» (Θὰ σᾶς πῶ» Ἁγίου Πορφυρίου σελ. 246)
«Ἐγὼ πολὺ στενοχωρήθηκα ποὺ πῆρα φάρμακο. Μοῦ χάλασε τὴ συνήθεια τοῦ ὀργανισμοῦ μου. Εἶμαι χωρὶς προστασία τώρα. Πότε θὰ συνέλθει ὁ ὀργανισμός μου νὰ καταλάβει ὅτι ἐγὼ ἐγκατέλειψα τὴν προσπάθεια νὰ ἐπεμβαίνω καὶ νὰ ἀναλάβει αὐτὸς τὴν ἔρευνα καὶ τὴν φροντίδα, εἰς τὸ νὰ κανονίζει αὐτὸς τὰ πράγματα μὲ τὸ δικό του τὸν τρόπο; Μὲ αὐτὸ ὅμως Γέροντα ποὺ λέτε καταργεῖται τὴν ἰατρική. Σὰν θεραπευτικὴ ναί, ἀλλὰ ὄχι σὰν προληπτική (Ἅγιος Πορφύριος, «θὰ σᾶς πῶ» σελ. 435). Ὁ Γέροντας ἀπέδιδε τὴν καρκινογένεση κυρίως σὲ ψυχογενῆ αἴτια. «Τὸ ἔχω δεῖ» μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας. «Οἱ γυναῖκες ποὺ ζηλεύανε τοὺς ἄνδρες τους, βγάζουν καρκίνο. Ἀντίθετα ὅταν ἡ ψυχὴ ὑγιαίνει μπορεῖ νὰ διορθώσει βλάβες, ὅπως π.χ. τοῦ θυροειδοῦς ἢ τοῦ παχέος ἐντέρου ἢ καὶ ἄλλων ὀργάνων». Εἶχα ἕναν γνωστὸ ποὺ ἔμενε στὴν Σουηδία καὶ μοῦ τηλεφώνησε ἀπὸ ἐκεῖ. Μοῦ λέει: «Γέροντα ἔχω ἀρρωστήσει ἀπὸ πολαπλοῦν μυέλωμα καὶ εἶμαι στὸ νοσοκομεῖο». Οἱ γιατροὶ ἐκεῖ τὸν ἄρχισαν μὲ ἐπιθετικὲς χημειοθεραπεῖες. Τοῦ λέω: «Σήκω φύγε, γιατί θὰ σὲ πεθάνουν οἱ γιατροί». Μὲ ἄκουσε καὶ εἶναι τώρα μία χαρά».
Ὁ Γέροντας πίστευε ὅτι ἡ χημειοθεραπεία πρέπει νὰ γίνεται μόνο σὲ ἕνα μικρὸ ποσοστὸ περίπου 10% τῶν καρκινοπαθῶν. Στὶς ἄλλες περιπτώσεις δὲν πρέπει νὰ γίνεται. Διότι οἱ θεραπεῖες αὐτὲς εἶναι πολὺ βαριὲς καὶ κάνουν ζημιὲς στοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἔλεγε μονολογώντας ὁ Γέροντας: «οἱ καημένοι οἱ ἄρρωστοι… θυσιάζονται». Γιὰ σπυριὰ καὶ ὄγκους «νὰ μὴν τὰ σκαλίζετε καὶ νὰ μὴν τὰ πειράζετε. Αὐτὰ κοιμοῦνται. Ἀφῆστε τα ἐκεῖ ποὺ κοιμοῦνται, μὴν τὰ ξυπνᾶτε, γιατί θὰ πᾶνε καὶ πιὸ πέρα, θὰ πᾶνε καὶ παραδίπλα καὶ θὰ ἁπλώσουνε. (Ὅσιος Πορφύριος ὁ Προφήτης, τόμος Α’, Ἁγιοπαυλίτικο κελὶ Ἁγίων Θεοδώρων, Ἅγιον Ὄρος, σελ. 324).
Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης |
«Ἡ ψυχοπάθεια εἶναι δαίμονας, εἶναι καὶ ἀρρώστια. Εἶναι ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος ποὺ μπερδεύεται μὲ τὸν καλό. Ἐπηρεάζονται καὶ οἱ ἀδένες καὶ διὰ τοῦ νευρικοῦ συστήματος ἀρρωσταίνουν ὅλα τὰ ὄργανα. Τὰ φάρμακα εἶναι δηλητήρια, ναρκωτικά. Ὅταν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἐπισκεφθεῖ τὸν ἄνθρωπο, τότε ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἐντελῶς καλά (Ἄννα Κωστάκου, Συνομιλώντας μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο σελ. 138). Ὁ καρκίνος εἶναι ψυχικός. Ἔχει ψυχικὰ αἴτια, κυρίως στενοχώρια, μίσος, ζήλια, πίκρα, φθόνο κ.λ.π. Ὅλο βρίσκουν κάποιο φάρμακο, ποὺ δὲν εἶναι τὸ φάρμακο (ὁ.π σελ. 88).
Γράφει ὁ μακαριστός καθηγούμενος ἀρχιμανδρίτης Χριστόδουλος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου Κάλαμος Ἀττικῆς «εἶναι ἐντυπωσιακὴ καὶ σήμερα καθὼς καὶ πάντα ἡ συμφωνία τῶν Πατέρων» (Consessus Patrum) ὄχι μόνο σὲ δογματικὰ μὰ καὶ σὲ ἄλλα θέματα. Ὁ Ὅσιος Κούξα καὶ σὲ αὐτὴ τὴν περίπτωση (περίπτωση καρκίνου στὸ στομάχι) ἀλλὰ καὶ στὴν προαναφερθεῖσα περίπτωση καρκίνου στὸ μέτωπο, δὲν δίνει εὐλογία γιὰ χειρουργικὴ ἐπέμβαση. Τὸ ἴδιο ἔκανε σχεδὸν πάντα ὁ μακαριστὸς γέροντας Πορφύριος, καθὼς τὸν ἄκουσα κατ’ ἐπανάληψη μὲ τὰ αὐτιά μου ἦταν συνήθως ἀπόλυτα ἀρνητικός, ὄχι μόνο πρὸς τὶς χειρουργικὲς ἐπεμβάσεις, ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὶς ἀκτινοβολίες καὶ τὶς χημειοθεραπεῖες τοῦ καρκίνου «αὐτὰ μὴν τὰ πειράζετε ἔλεγε πάντα» «ἔχω καὶ ἐγὼ καρκίνο στὸ μέτωπο, μὰ δὲν τὸ πειράζω».
Ὅταν μπεῖ τὸ νυστέρι καὶ τὰ φάρμακα τότε ὁ καρκίνος ἐξελίσσεται ραγδαῖα» ἀλλὰ καὶ γενικότερα ὁ μακαριστὸς γέροντας ὅπως καὶ ὅλοι σχεδὸν οἱ Ἅγιοι δὲν ἦταν καθόλοι φίλοι τῶν χημικῶν φαρμάκων καὶ τῆς κλασσικῆς ἰατρικῆς ἰδιαίτερα, δὲν ἤθελε νὰ ἀκούσει ΠΟΤΕ γιὰ κορτιζόνη, γιατί καθὼς βεβαίωνε προκαλεῖ χίλια δύο κακὰ στὸν ὀργανισμό («Ὁ πολυθαύμαστος ὅσιος Κούξα τῆς Ὀδησσοῦ» σελ. 217-218).
Ὑπῆρχαν ὅμως πολλὲς περιπτώσεις πιστῶν ποὺ δὲν ἄκουσαν τὶς συμβουλὲς του σχετικὰ μὲ τὰ φάρμακα καὶ τὶς χημειοθεραπεῖες, βασίστηκαν περισσότερο στοὺς γιατροὺς καὶ δυστυχῶς πέθαναν. Εἶναι ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα ἐνισχυτικὴ τῶν φαρμάκων, δίνουμε μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὰ φάρμακα καὶ τὰ ἐμβόλια. «Σὲ κάποια κυρία ποὺ εἶχε πάει στὸν γιατρὸ καὶ τῆς εἶχε δώσει πολλὰ φάρμακα εἶπε: «ἄφησε τα αὐτά, σὲ παρακολουθῶ» καὶ μετὰ τρεῖς μῆνες τῆς εἶπε ὅτι πολὺ κουράστηκε νὰ τὴν παρακολουθεῖ καὶ τώρα εἶναι καλά («Ἀπὸ τὸ σημειωματάριο ἑνὸς ὑποτακτικοῦ» σελ. 171).
Σὲ ἄλλη περίπτωση μὲ κάποιον πνευματικὸ ποὺ εἶχε καρκίνο, εἶπε ὁ γέροντας στὰ πνευματικοπαίδια του ποὺ τὸν ρώτησαν νὰ μὴν τοῦ κάνουν χημειοθεραπεῖες καὶ ἔζησε καὶ ἐξομολογοῦσε. «Τώρα θέλουν πάλι νὰ τοῦ κάνουν χημειοθεραπεία, ἀλλὰ δὲν θὰ μὲ ρωτήσουν. Θὰ τοῦ κάνουν καὶ θὰ τὸ καταλάβει. Ἂν μὲ ρωτήσουν θὰ πῶ: κάνετε ὅ,τι νομίζετε διότι δὲν θὰ μὲ ἀκούσουν καὶ ὁ ἀσθενὴς φοβᾶται.» Ἀποφεύγω νὰ γράφω ὅσο μπορῶ δικές μου ἀπόψεις πάνω σὲ αὐτὸ τὸ σοβαρὸ θέμα τῶν φαρμάκων καὶ τῶν ἐμβολίων. Ἀπὸ ὅσα παρέθεσα ὅμως, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Πορφύριο καὶ τὸν Ἅγιο Παΐσιο, ἔχω τὸν λογισμὸ πὼς «ἡ φαρμακεία, ποὺ ἔχει πλανήσει ΠΑΝΤΕΣ ἐπὶ τῆς γῆς», εἶναι τὰ πολλὰ γεωργικὰ καὶ φαρμακευτικὰ προϊόντα.