Η περίφημη μάχη του Αρμαγεδδώνος είναι ένα προσφιλές θέμα για την εκάστοτε ηγεσία με διαφορετικές χρονολογίες κάθε φορά το οποίο χρησιμοποιεί όταν κάτι δεν πάει καλά με τα εσωτερικά της ή παρουσιάζεται πτώση στην δραστηριότητα των οπαδών και κατά συνέπεια των εσόδων της εταιρίας. Οι προφητευθείσες χρονολογίες για το τέλος του κόσμου είναι πολλές, όπως το 1878, 1881, 1914, 1918, 1925, 1932, με τελευταία χρονολογία το 1975 («Ξύπνα», 8369).
Ο Κ. Ρώσσελ έγραψε στις Γραφικές Μελέτες, τόμος Β, σελ. 113-114: «καταδεικνύεται ότι η μέλλουσα ν΄ αρχίσει την εξάσκησιν της εαυτής εξουσίας κατά το 1878 μ.Χ., και ότι ο πόλεμος της Ημέρας της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορας (Αποκ. ιστ 14) όστις δεν θέλει λήξει ειμή μόνον μετά της πλή-ρους ανατροπής της ενεστώσης διακυδερνήσεως της γης, ήρξατο ήδη … και ότι η ημέρα η Μεγάλη της Οργής Αυτού ήλθεν».
1925 «Σκοπιά», 15-7-25: ο διάδοχος του Ρώσσελ, Ιωσήφ Ρόδερφορδ αντικαθιστά το κήρυγμα του Ρώσσελ και παρουσιάζει τον Αρμαγεδδώνα σαν ένα κατά γράμμα πόλεμο. Επικρατεί ένα πνεύμα τρομοκρατίας, το όποιο γίνεται εντονότερο, όπως περιγράφεται ο Αρμαγεδδώνας στο βιβλίο του Ρόδερφορδ:
1930 «ΦΩΣ»,
τόμος Α, σελ. 371: «Όταν το έργο μαρτυρίας τελειώσει ο Χριστός θα
προχωρήσει εις την απερίγραπτον σφαγή όμοια της οποίας δεν έχει γίνει.
Τόσα πτώματα θα υπάρξουν από το εν άκρον της γης μέχρι το άλλον, ώστε
ουδείς θα θάπτει τους νεκρούς».
Αυτό το τρομερό όπλο του «δούλου» η φοβερή απειλή επάνω από τα κεφάλια
των οπαδών με φρικτές περιγραφές είναι εκείνο που δρα καταλυτικά ώστε
έντρομοι να έρχονται απρόσκλητοι στα σπίτια μας να μας «διδάξουν», όχι
βέβαια κινούμενοι από αγάπη και ας το ισχυρίζονται αυτό, αλλά
κατεχόμενοι από πανικό, για να είναι αρεστοί στον «πιστό και φρόνιμο
δούλο». Η περιγραφή της φρίκης συνεχίζεται:
1953-57 «Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη», σελ. 370-371: «Όσοι επιζήσουν αυτού του πολέμου της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορας θα είναι οι αγαπώντες αυτόν, η κοινωνία του Νέου Κόσμου. Μετά την μάχη θα εξέλθουν και θα ιδούν τα πτώματα εκείνων που εθανάτωσε ο Ιεχωβά άταφα, δορά των σκωλήκων που δεν πεθαίνουν ούτε θα παύσουν να συρρέουν επάνω στα απεχθή πτώματα ώσπου να καταφάγουν τα οστά των και δορά πυρός αναμεμιγμένου με θείον που δεν θα σβήσει ώσπου να συμπληρώσει την κατανάλωση όλων των υπολειμμάτων, των πτωμάτων» (η υπογράμμιση δική μας).
Όπως
διαβάσαμε, σε όλο αυτό το σκηνικό της φρίκης, όπως το περιγράφει ο
«δούλος», έρχεται για ενίσχυση του σφαγέως Ιησού Χριστού και ο Θεός
Πατέρας.
Με
αυτή την «πνευματική» τροφή οι οπαδοί της «Σκοπιάς» τρέφονται τέσσερις
φορές περίπου την εβδομάδα. Όμως για να εμπεδώσουν καλύτερα αυτά που
ακούν και διαβάζουν στα έντυπα της «Σκοπιάς» υπάρχουν και οι ανάλογες
φωτογραφίες, ώστε η πλύση εγκεφάλου να είναι πλήρης, με ένα ψυχικό κόσμο
αλλοιωμένο.
Όλοι όσοι δεν ανήκουν στη Σκοπιά είναι μέλη του θηρίου και θα σφαγούν. Αυτό όμως δεν εμποδίζει την οργάνωση των «μαρτύρων του Ιεχωβά» να ζητά από το θηρίο και να επιτυγχάνει αποφάσεις που την ευνοούν για την δράση της, δηλαδή το να κηρύττει όλα αυτά εναντίον του θηρίου. Μια περίεργη σχέση, αλήθεια.
Αυτά ήταν ένα μικρό δείγμα από την τροφή για τον Αρμαγεδδώνα. Μ’ αυτές τις εφιαλτικές φωτογραφίες γαλουχούνται ακόμη και μικρά παιδιά. Έτσι μεγάλοι και μικροί ζουν και κινούνται μέσα σ’ ένα φοβερά τρομακτικό κλίμα, γεμάτο σφαγές, αίματα, μίσος για όλους τους έκτος της οργανώσεως, γεγονός που έχει σημαντική επίδραση στο χαρακτήρα των ανθρώπων αυτών. Παρέλαση φαντασμάτων, νεκροκεφαλές, τέρατα που έρχονται να μας κατασπαράξουν, να σφάξουν όλους όσους δεν υποκύπτουν στα εντάλματα της θεοκρατικής κυβερνήσεως του Μπρούκλιν. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
1978, «Σκοπιά», 1478, σελ. 16: «Όλοι οι άλλοι έξω από το καταφύγιο θα ολολύζουν και θα κυλίωνται στο χώμα… θα θανατωθούν εξαιτίας της νοεράς οργής του Ιεχωβά».
1982, «Μπορείτε να ζήτε…», σελ. 155: «Ο Αρμαγεδδώνας ο πόλεμος αυτός του Θεού θα προετοιμάσει το δρόμο για μια δίκαιη νέα τάξη. Μετά τον Αρμαγεδδώνα κανένα μέρος του πονηρού αυτού κόσμου δεν θα απομείνει. Μονάχα τα άτομα που υπηρετούν τον Θεό θα εξακολουθήσουν να ζουν. Μετά τον Αρμαγεδδώνα η βασιλεία του Θεού θα είναι η μόνη κυβέρνηση που θα κυβερνάει τη γη (η υπογράμμιση δική μας).
Το συγκεκριμένο κείμενο θυμίζει καταστάσεις και ιδεολογίες που δεν έχουν τίποτα κοινό με την χριστιανική αγάπη, αλλά και το πιο σημαντικό, θυμίζουν ρατσιστικές νεοταξικές θεωρίες για εκλεκτούς ανθρώπους, για ξεχωριστή φυλή και πολλά άλλα, εις βάρος της ανθρωπότητος (αυτό σαν παρένθεση).
1985, Χιλιετή βασιλεία…, σελ. 21: «Ο πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορας. Τα Έθνη αφού θα έχουν εξοντώσει βίαια τη διεθνή θρησκευτική πόρνη τη Βαβυλώνα τη μεγάλη, θα βρεθούν τότε στο στάδιο των παγκοσμίων εξελίξεων που λέγεται Αρμαγεδδώνας όπως ακριβώς είναι γραμμένο (Αποκ. ιστ 14-16)».
Ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» ερμηνεύει γενικά την Αποκάλυψη όπως τον εξυπηρετεί, άλλοτε συμβολικά και άλλοτε κατά γράμμα. Έτσι γίνεται και με το παραπάνω χωρίο της Αποκάλυψης.
Από όλο αυτό το αποτρόπαιο έργο της σφαγής με τα άταφα πτώματα με τα σκουλήκια να τα κατατρώγουν και διάφορα άλλα, εκείνοι που θα γλυτώσουν είναι μόνο οι «μάρτυρες του Ιεχωβά», οι οποίοι θα είναι μέσα στο καταφύγιο της οργανώσεως. Στο τέλος όλων αυτών θα εξέλθουν του καταφυγίου, όπως μας πληροφορεί η «Σκοπιά», για να δουν εκείνους που εθανάτωσε ο Ιεχωβά.
Σφαγέα, λοιπόν, κηρύττει η «Σκοπιά» τον Ιησού Χριστό επισήμως από σπίτι σε σπίτι και ιδιαιτέρως στα σπίτια των Ορθοδόξων χριστιανών στην πατρίδα μας. Σφαγέα κηρύττει τον Σωτήρα της ανθρωπότητος, το Εσφαγμένο Αρνίο της Αποκάλυψης (ιγ’ 8), προς χάριν όλων. Εκτελεστή τον Θεό Πατέρα, τον Θεό της αγάπης, ο οποίος θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι.
ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 35 2004
